ลาแล้ว .. ความรักอันผ่องแผ้วพริ้วผันผ่าน เกลียวผูกพันฉันถักทอรอมานาน ลา .. สายตาแสนอ่อนหวานเมื่อวานวัน ลาก่อน .. อกสะเทือนใจสะท้อนเมื่อก่อนนั้น ยามค่ำคืนเคยซุกแนบแอบอุ่นกัน มาวันนี้เหลือเพียงฝันอันเลือนราง ลาล่วง .. หลุดจากบ่วงห้วงรักยากจักขวาง มิเหลือแม้เยื่อฤทัยใยบอบบาง เมื่อรักจางจึงจำจากจำพรากไกล ลาลับ .. ดั่งสายน้ำมิหวนกลับต้องรับได้ ลาแล้วหนอ .. ลาล่วง .. ยอดดวงใจ เหลือความเศร้าเคล้าฤทัย .. ไซคลาเมน ..
5 มกราคม 2550 21:41 น. - comment id 643650
ดอกไม้บานคลี่กลีบร่วงหล่น ไม่คงทนเนิ่นนานน่าใจหาย เหมือนกับรักสมหวังแล้วลับลาย ไม่เหลือแม้ความหมายให้แก่กัน เศร้าจังเนาะ
6 มกราคม 2550 00:44 น. - comment id 643692
.. ไม่รู้ว่าทำไม.. จึงหลงรักอารมณ์งานเช่นนี้นัก.. .. หวาน .. .. เศร้า .. .. ไพเราะ .. สวัสดีปีใหม่นะคะ .. ..
6 มกราคม 2550 02:11 น. - comment id 643695
ดาวหนึ่งดวงร่วงแล้ว จากนภา เคยส่องชี้ทิศา- นุทิศให้ บัดนี้ร่วงลับลา ไม่ส่อง แสง.... เรือหนึ่งล่องอย่างไร้ เปลี่ยวร้างดาวพราว เก็บภาพดาวเด่นนั้น แนบใจ มุมหนึ่งในดวงฤทัย เจิดจ้า เรือจะล่องลอยไป ตามอย่าง เรือเฮย ดาวร่วงหล่นจากฟ้า สู่ห้วงหัวใจ วันนี้ไมโคลงแจมถึงโครงเครงก็ไม่รู้ แต่แจมนะครับ
6 มกราคม 2550 08:59 น. - comment id 643710
ลาแล้ว ไร้สิ้นแวววันชื่นจะคืนหวน ติดกับดักชีวิตคล้ายติดตรวน ยิ่งคร่ำครวญ..ยิ่งยอก....หอมดอกโมก