ตั้งแต่วันที่ไม่มีเธอ ความสุขที่เคยเจอก็เลือนหาย ตอนมีเธออยู่สุขทั้งใจสุขทั้งกาย แต่ตอนนี้ทุกอย่างที่เคยมีมากมายก็...ไม่มี ความเหว่ว้าเริ่มแต่วันที่เธอจาก และยิ่งมากขึ้นอีกเวลานี้ รู้สึกหัวใจห่อเหี่ยวขึ้นทุกที ตั้งแต่วันที่คนดีได้จากไป อยากให้วันวานกลับมาเหมือนเก่า แต่ก็รู้ว่าเราคงเป็นอีกไม่ได้ ความรักจบลงตรงคำว่าหมดใจ สิ่งสุดท้ายที่เหลือไว้คือ......รอยน้ำตา....
3 มกราคม 2550 13:47 น. - comment id 642859
นึกถึงเพลงนี้ค่ะ ตื่นขึ้นมาด้วยความตั้งใจ จะทำอะไรที่ยังค้างคา อยากทำตัวให้มันวุ่นวายจนกว่า วันจะผ่านเลยไป เช็ดฝุ่นตามแจกันล้างจาน และจัดห้องนอนให้มันดูใหม่ จัดดอกไม้พรวนดินรดน้ำเล็มใบ วันนี้คงยาวนาน ผ่านเวลามาเกินเที่ยงวัน ถึงทำอะไรที่เป็นเรื่องราว แต่ที่ทำลงไปก็เปลืองแรงเปล่า ยังไม่ลืมความหลัง ทั้งที่ทำอะไรเรื่อยไปไม่หยุด ไม่ยอมให้ใจมันว่าง แต่ก็ยังไม่ดีขึ้นเลยสักอย่าง ยังทุรนทุราย ก็ในใจฉันมันยังรักเธอ มันยังฝังใจ มันยังไม่ลืม ครั้งที่เธอทำร้ายกัน ลากันไปนานแล้ว เกลียดที่หัวใจที่ยังฝังจำ ที่ยังฝังใจ ที่ยังไม่ลืม ไม่เข้าใจทำไมยังเป็นแบบนี้ ก่อนจะนอนยังมีน้ำตา ที่รินเอ่อมาด้วยความทุกข์ตรม ข่มตานอนเพียงไรก็เกินจะข่ม ใจก็ยังอ้างว้าง ถึงอย่างไรก็คงต้องทนจนกว่า หัวใจจะลืมทุกอย่าง ผ่านอีกวันที่มันแสนทรมาน วันที่ไม่มีเธอ ก็ในใจฉันมันยังรักเธอ มันยังฝังใจ มันยังไม่ลืม ครั้งที่เธอทำร้ายกัน ลากันไปนานแล้ว เกลียดที่หัวใจที่ยังฝังจำ ที่ยังฝังใจ ที่ยังไม่ลืม ไม่เข้าใจทำไมยังเป็นแบบนี้ ก็ในใจฉันมันยังรักเธอ มันยังฝังใจ มันยังไม่ลืม ครั้งที่เธอทำร้ายกัน ลากันไปนานแล้ว เกลียดที่หัวใจที่ยังฝังจำ ที่ยังฝังใจ ที่ยังไม่ลืม ไม่เข้าใจทำไมยังเป็นแบบนี้ ก่อนจะนอนยังมีน้ำตา ที่รินเอ่อมาด้วยความทุกข์ตรม ข่มตานอนเพียงไรก็เกินจะข่ม ใจก็ยังอ้างว้าง ถึงอย่างไรก็คงต้องทนจนกว่า หัวใจจะลืมทุกอย่าง ผ่านอีกวันที่มันแสนทรมาน วันที่ไม่มีเธอ