.........คือโศกนาฏกรรม ระส่ายระส่ำทุกหัวระแหง แผ่นดินผืนนี้จึ่งสีแดง ....ฟ้าไม่แกล้ง...ฝีมือคน .........เมื่อระเบิดระบาดอย่างระอุ ปะทะปะทุ...ปี้ป่น ท้าทาย...ท่วมทุกข์ ทุกข์ทน ปะปนเลือดเนื้อแผ่นดิน ........เหตุผลคืออะไร ? จึงยัดเยียดความร่ำไห้...ทั่วทุกข์ถิ่น รองรับน้ำตาชาชิน รดรินสนองหายนะ ........ไม่รู้จักผู้เจ็บตาย แต่ใจหายห่อเหี่ยวอยู่เจนจะ ชีวิตตายเปลืองเปล่าซะ ทุกอุระ ระแวงหวาด อนาถนัก .........คือโศกนาฏกรรม ระส่ายระส่ำทุกข์เนืองหนัก ฝีมือผู้ที่...ไม่มีรัก ....ไม่รู้จักเมตตาธรรม
นครา ประไพพงศ์ 31 ธ.ค. 2549 21:18 น. - ID 96773 
1170
5
0
31 ธันวาคม 2549 22:33 น. - comment id 641972
ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเขาต้องทำกันอย่างนี้ เศร้าจัง
1 มกราคม 2550 00:42 น. - comment id 641994
อยากให้คนไทยรักกัน...
1 มกราคม 2550 11:16 น. - comment id 642210
เป็นไทยแค่ในนาม จิตนั้นทรามไม่เป็นไทย เลือดเนื้อฆ่าเพื่อใคร อยู่เมืองไทยไม่เห็นคุณ..
1 มกราคม 2550 13:16 น. - comment id 642228
ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะว่าทำไมเป็นอย่างนี้ แวะ..มาอวยพรปีใหม่ค่ะ... ต่ายขอให้คุณ พบเจอแต่สิ่งที่ดี สมหวังในสิ่งที่หวัง ขอความดีจงคุ้มครอง คุณ ตลอปไป
1 มกราคม 2550 19:17 น. - comment id 642312
อยากให้ประเทศไทยมีแต่ความสงบสุขค่ะ..สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ..
2 มกราคม 2550 16:14 น. - comment id 642504
ช่วงนั้น .. ไปอยู่ตามป่าตามเขา .. จึงไม่ได้ทันร่วมรับรู้สถานการณ์ ครั้นพอกลับเข้าเมือง ได้ยินแต่คนโจษจันถึงหายนะที่เกิดขึ้น ความรู้สึกแรกคือ .. ทำกันขนาดนี้ เพื่ออะไรกัน ? มันอำมหิตนะ ที่ทำให้ผู้ไม่เกี่ยวข้องต้องบาดเจ็บล้มตาย และก่อความเสียหายให้ชาติบ้านเมือง เหมือนคุ้น ๆ กับประโยคหนึ่งที่ไม่นานนี้ลงข่าวว่า ให้เอาปืนมายิงกันตัวต่อตัวดีกว่า ..
2 มกราคม 2550 17:21 น. - comment id 642519
คนบางคน ไม่อยากเห็น ใครมีสุข จึงโยนทุกข์ ริษยา จากใจให้ เป็นระเบิด วางกลางเมือง เลือดรินไหล ให้สมใจ สังเวยวิญญ์ ด้วยเลือดนอง
3 มกราคม 2550 19:33 น. - comment id 643003
เสียใจ....เสียใจ.....ใครเหมือนบ้าง.......อ้างว้าง....อ้างว้าง..ใครเหมือนฉัน...แม้คนเจ็บตายไม่รู้จักกัน ......แต่ตัวฉันเศร้าท้อคนหนอคน........
3 มกราคม 2550 20:29 น. - comment id 643017
เศร้าใจจริงๆค่ะ หดหู่ รันทดอย่างบอกไม่ถูกเลยจริงๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
