การที่เราจะรัก ใครสักคน จำต้องฝืน ต้องทนม่นจิตใจ เริ่มเรียนชั้นมอหนึ่งยังตรึงจิต มีความคิดเป็นครั้งแรก เป็นแรกรัก เธอทำให้ผมนั้นรู้จักคำว่า "รัก" จนผมปักใจนั้นอยู่กับเธอ.... ความรักนั้นพัฒนาถึงมอสาม ความเลวทรามของเรานั้นหามีไม่ เรื่องหน้าม่อเราก็ไม่มีสักนิด เรามีจิตตั้งมั่นอยู่กับเธอ จบมอสามยังมีความรักอยู่มาก ถึงต้องจากไปเรียนต่อต้องขอห่าง บอกรักวันสุดท้ายหลังสอบกลาง- เดือนที่สามปีสีหกลบสามเอย แต่เหตุการณ์ไม่เป็นเช่นดังว่า ดุจดั่งฟ้าประทานพรมาให้นั่น โรงเรียนเปิดแผนการเรียนใหม่ขึ้นโดยพลัน แผนคอมฯนั้นสุดจะโปรดโชติช่วงเอย จึงอยู่ต่อในมอสี่ที่เดิมต่อ มารักต่อหาได้ไม่พลัดพราก จนกระทั่งรักจนรู้"เอมเอสเอ็น" ผมรักเธอเสมอเหมือนเพื่อนคนรัก ผมประจักษ์ในความรักของเพื่อนผม ผมเสียใจที่ถูกคาบไปดม จนสมใจมันก็ทิ้งเธอกลับมา ผมก็โกรธพิโรธสิ้นความเป็นเพื่อน ไม่แชเชือนที่จะด่าแบบปากหมา ตถตา เรื่องจบแล้วพอกันหนา เราอย่ามาทำลายเพื่อนกันเองเลย ถึงมอหกยกที่หนึ่งครึ่งปีแรก ความหวังแรกก็แทรกตัวออกมาหา เธอสนใจผมนิดๆเพียงบางตา ผมก็หาจะละเลยเธอนี้ไม่ เข้าเทอมสองยังรักเธอแม่ทูนหัว ไม่เคยกลัวการกินแห้วที่แล้วมา ถึงตอนสอบวันสุดท้ายที่แล้วมา อยากคบหาเธอคนนี้มาแสนนาน ให้ของขวัญวันเรียนจบครบทุกคน จนถึงเธอเอ้อเหอคนสุดท้าย ไม่รอช้ารีบหยิบโทรฯขึ้นทันใด รีบโทรไป หาเธอที่โรงเรียน นี้ของขวัญวันเรียนจบที่คบกัน เรานั้นอยากจะให้ใจจะขาด ส่วนกระดาษที่แนบไว้ในนั้น ให้เป็นอันว่าต้องอ่านอย่าได้ลืม หนึ่งทุ่มครั่งซึ่งเป็นเวลาเล่น เอมเอสเอ็นเป็นของโปรดอันโลดแล่น รีบออนไลน์เอาใจตัวอย่างเยืกเย็น และได้เห็นข้อความตอบกลับมา เธอตอบว่าขอเวลาคิดดูนะ เราก็จ้ะตามใจไม่อยากขัด จนวันนี้เรายังรอทุกวี่วัน จนเธอนั้นลืมสัญาข้อนี้ไป เราเรียนต่อในระดับชั้นอุดมฯ แสนสุขสมได้เจอหญิงคนใหม่ๆ ได้ติดตาอยู่คนหนึ่งอย่างเร็วไว เธอนั้นไซร้เป็นคนได้จากแอดฯกลาง ตอนแรกนั้นผมก็ชอบอยู่ลึกๆ แต่มานึกชอบจริงๆเพราะมีงาน เมื่องานเสร็จก็ได้ไปส่งบ้าน ใจเบิกบานเพราะมีใจอยู่กับเธอ ถึงเทอมสองตามครรลองในอุดมฯ แสนสุขสมที่จะได้พบกับเธอ วันที่สามยามสิบสามเอนสิบสองนั่นแหละหนา ผมบอกว่า ผมชอบเธอ รักเธอเอย เธอตอบว่าเราเป็นได้เพียงเพื่อนกัน ผมตอนนั้นแทบร้องไห้ออกมาหนา ทำใจสู้กับชีวิต นั้นต่อมา แต่ชีวานั้นไม่เคยคิดปลิดตัวตาย รอความหวังจากหญิงที่ผมรัก วันที่เจ็ดเดือนที่สองของปีหมู เป็นวันเกิดของเธอผมคอยดู ผมจะกล่าวคำขอโทษแก่เธอเอย.....
ไผทภักดิ์ 31 ธ.ค. 2549 02:26 น. - ID 96748 
929
3
0
31 ธันวาคม 2549 07:20 น. - comment id 641794
โอ้รักเอย..ไยชอกช้ำ ถึงป่านนี้ ไยคนดี ไม่เห็นค่า สิ่งที่เห็น รักสลาย เมื่อเอเจอะ เอ็มเอสเอ็น ก็รู้เช่น เห็นชาติ คนรวนเร อืม...รักสลายเมื่อเอ็มเอสเอ็นเกี่ยว...เหมือนกันเลยแฮ่ะ หึหึ
31 ธันวาคม 2549 08:46 น. - comment id 641815
รักคือรัก......รักแล้วยังไงก็รักน่ะค่ะ
31 ธันวาคม 2549 20:12 น. - comment id 641918
คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ แต่ถ้ายังไง ขอให้คุณสมหวังในความรักนะค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ
1 มกราคม 2550 00:50 น. - comment id 642009
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
