ฉันเป็นเพียงตะเกียงน้ำมัน
มาร์ท
ฉันเป็นเพียงตะเกียงน้ำมัน
ไม่ว่าเธอจะวางฉันไว้ตรงไหน
แค่ปลายเท้าเบื้องล่างหรือกลางใจ
ก็สาดส่องแสงไปไม่เปลี่ยนแปลง
แม้เจ็บปวดเพียงใดจะไม่หวั่น
เติมน้ำตาแทนวันน้ำมันแห้ง
ถึงริบหรี่ร้าวรอนหรืออ่อนแรง
ก็ไม่หมดแสงแห่งรักเลยสักครา
วันนี้เมื่อเขากลับมา
เธอก็ตัดใจลาจากฉัน
ง่ายเหลือดีเหมือนไม่มีความผูกพัน
แล้วแผลในใจฉันใครกันจะลบเลือน
เวลาเหมือนวารี
มิเคยมีจะหยุดไหล
วันวานย่อมผ่านไป
เหลือไว้เพียงความทรงจำ
ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่เธอคงไม่รักฉัน
เรื่องของใจไม่อาจฝืนกัน
เหมือนเช่นความฝันไม่อาจจับจอง
ฉันอาจจะรักเธอได้
แต่คงไม่ได้เป็นเจ้าของ
ความรักฉัน ห่วงใย ใช่ครอบครอง
ไม่จำเป็นว่าเราสอง ต้องผูกพัน
ตลอดเวลาฉันรู้ว่ารักเธอได้
แต่ไม่ได้หมายความว่าใจเธอต้องเป็นของฉัน
ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน
ฉันไม่เสียใจสักวันที่ได้รักเธอ