ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

24 ธันวาคม 2549 12:53 น. - comment id 639307

น้ำตามิได้แก้ปัญหาใจ
ถึงร้องไห้น้ำตาเป็นเต่าเผา
ไม่ทำให้ซึ้งได้ในใจเรา
แต่คลอเคล้าไม่แน่อาจแพ้ทาง

อิอิ ใจไม่แข็งพอ อิอิ

ทิดสา

24 ธันวาคม 2549 14:40 น. - comment id 639327

ลืมไม่ได้ก็ไม่ต้องลืมนะจ๊ะคุณไม้หอม  ..เพราะบางทีก็เป็นความสุขลึกๆบนความเจ็บปวด..ซ่อนเขาไว้อย่างนั้นแหละดีแล้ว....(ทิดสายังซ่อนไว้ตั้งหลายคนเลย)..ยามเหงาก็แอบหยิบออกมาคิดถึง..แล้วก็ร้องไห้ให้ตัวเองฟัง..เฮ้ย...เศร้าจังโลกนี้

ไอดิน...กลิ่นฝุ่น

24 ธันวาคม 2549 16:06 น. - comment id 639353

ใครคนหนึ่งคนนั้น
ในวันหนึ่งวันั้น
เคยผูกพันกันซะมากมาย

นานเท่าไรเธอยังคงยู่ในหัวใจ
ในความทรงจำสีจาง-จาง

ไรไก่

24 ธันวาคม 2549 20:07 น. - comment id 639413

ใช่น้ำตาเป็นเพื่อนยามเหงา
เพราะสองเราต่างเดินเป็นเส้นขนาน
ไม่มีวันที่ประสานความร้าวราน
แม้ผ่านนานแสนนานยังไม่ลืม

เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

24 ธันวาคม 2549 22:14 น. - comment id 639447

ตอนนี้ อาจจะมี แค่น้ำตา
ให้พึ่งพา ยามหัวใจ นั้นอ่อนไหว
หลังจากนี้ เธอจะต้อง ไม่เป็นไร
เก็บหัวใจ มารักษา เพื่อเธอเอง

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

แมงกุ๊ดจี่

1 มกราคม 2550 01:49 น. - comment id 642104