[ รักเธอด้วยตาเปล่า เหมือนคนโง่เขลาไม่เคยจบสิ้น เธอเก็บฉันไว้ในคำว่า เคยชิน เหมือนสมบัติสักชิ้น.....ที่สิ้นความสำคัญ รักทำให้ตาบอด ฉันอาจไม่รอดพ้นกฎเกณฑ์นั้น หลงมืดมัวเมา....และแล้วก็ปวดร้าวไม่ต่างกัน ท้ายที่สุดสิ่งเหล่านั้น ก็คือฉันคิดไปคนเดียว รักเธอแล้วว่างเปล่า กอดเก็บความเหงาราวเดือนเสี้ยว เว้าแหว่งเหว่ว้าอยู่กลางนภาเพียงผู้เดียว เขาจะเหลียวแลบ้างไหม...ใจเจ้าเอย ]
21 ธันวาคม 2549 07:36 น. - comment id 625620
รักทำให้ตาบอดเห็นเขาว่างั้น แต่เราหลายๆคนก็ยังยอมตาบอด บางคนก็แกล้งบอดก็มีค่ะ อิอิ เป็นกำลังใจให้นะคะ
19 ธันวาคม 2549 20:16 น. - comment id 638087
บางทีเราเชื่อสายตาตัวเอง มั่นใจในสิ่งที่ตัวเองเห็น แต่บางครั้งมันก็อาจจะเป็น การเข้าใจไปเองฝ่ายเดียว
8 มกราคม 2550 12:47 น. - comment id 644297
ก็ดีนะ
23 มกราคม 2550 16:39 น. - comment id 648810
รัก..แต่ต้องมองโลกแห่งความจริงด้วย ถึงจะตาบอดในบางครั้ง... แต่ก็ต้องรู้จักฟังเสียงรอบข้างบ้าง มาเป็นกำลังใจคะ...
27 กุมภาพันธ์ 2550 19:03 น. - comment id 663561
รักเธอด้วยตาเปล่า.... ................................. บางครั้งก็ทำให้เรามองเห็นความจริงข้อหนึ่ง ในด้านมืดของความรักนะคะ