ความว้าเหว่..เงียบเหงา..มาเร้าจิต คร่ำครวญคิด..คราใจ..หัวใจเหม่อ คนเคยรัก..พรากไป..ไม่พบเจอ จึงพร่ำเพ้อ..ถวิลหา..อย่างอาวรณ์ สายลมหนาว..หนาวเหน็บ..เจ็บทั่วร่าง น้ำตาหลั่ง..รินไหล..ใจทอดถอน นอนกอดหมอน..ใบเก่า..อย่างร้าวรอน จิตสะท้อน..หวั่นไหว..ให้คะนึง หลับตาลง..คราใด..ใจหม่นหมอง รักเราต้อง..ร้างไกล..ให้คิดถึง ความห่วงหา..อาทร..ยังฝังตรึง แววตาซึ้ง..จำฝังใจ..ไม่ลืมเลือน เธอจากไป..ลาลับ..ไม่กลับหลัง ใจภินท์พัง..ดั่งถูกมีด..มากรีดเฉือน เธอห่างหาย..ไม่เหลียวแล..เหมือนแชเชือน วันปีเคลื่อน..ผ่านไป..ไร้วี่แวว เสียงลมพัด..หวีดหวิว..ทิวยอดสน จิตวกวน..คล้ายเสียงเธอ..กังวานแว่ว เหลียวมองหา..ตามเสียงไป..ไร้วี่แวว ไม่มีแล้ว..เธอคนนั้น..ที่ฉันรอ.....
20 ธันวาคม 2549 19:39 น. - comment id 625553
ผ่านมาชมครับ [img]http://i42.photobucket.com/albums/e349/bank20016/anime/12_800.jpg[/img]
19 ธันวาคม 2549 07:40 น. - comment id 637697
จะว้าเหว่ เพียงใด หรือใจเอ๋ย ใจเจ้าเอย เจ็บช้ำ หรือไฉน ขอบอกว่า เธอมี ฉันอยู่ไง อย่าเศร้าใจ เลยนะ แม่เพื่อนเอย
19 ธันวาคม 2549 07:41 น. - comment id 637699
รักไปแล้ว ก็ไปลับ มิกลับอีก เขาหลบหลีก ฉันไป ใจโหยหา ไม่มีแล้ว วันนั้น เขาหันมา ซับน้ำตา ให้ฉัน ปลอบขวัญเรา.......
19 ธันวาคม 2549 07:48 น. - comment id 637705
สายลมดึกพัดมายิ่งว้าเหว่ ลมพัดเห่หัวใจให้ปลิวหาย กอดตัวเองมองฟ้ากว้างอย่างเดียวดาย คนเคียงกายก่อนเก่าเขาไม่คืน .....มาแล้วค่ะ อย่าเหงาไปเลยน้า มีเพื่อนแล้วไงคะคุณกุหลาบ....
19 ธันวาคม 2549 09:39 น. - comment id 637742
สุดว้าเหว่เหว่ว้าหาสิ่งรัก จิบกาแฟบนที่พักชักหม่นหมอง ปล่อยอารมณ์ตามคิดที่จิตปอง หาสิ่งสนองต้องผวาคราพบนาง....อิอิ กำลังสบายอารมณ์ซิดันมาเรียกทวงเงินเรา แก้วประเสริฐ.
19 ธันวาคม 2549 10:10 น. - comment id 637754
สายลมหนาวเข้าเยือนเตือนใจคิด ด้วยมิ่งมิตรจิตผุกพันนั้นจากหาย ไร้วี่แววแก้วตาลาลับลาย ไม่แพร่งพรายให้รู้อยุ่หนใด มานั่งเหงาด้วยจ้า
19 ธันวาคม 2549 10:18 น. - comment id 637759
หากว้าเหว่เหว่ว้าเรียกหาเพื่อน ไม่แชร์เชือนเพื่อนมาหน้าตาใส มีเพื่อนเยอะก็สุดแสนสบายใจ ทุกข์คราใดมีเข่าเพื่อนเช็ดน้ำตา..
19 ธันวาคม 2549 10:41 น. - comment id 637768
ทุกค่ำคืนเดียวดายใจว้าเหว่ อยากจะเร่รักษาให้ขาดหาย แต่หัวใจช้ำหนักรักทำร้าย หมดความหมายหัวใจตายด้านชา
19 ธันวาคม 2549 11:47 น. - comment id 637798
เสียงลมพัด หวีดหวิว ทิวยอดสน คล้ายเสียงใคร สักคน คอยตัดพ้อ หรือยินเสียง จากใจ ใจคนรอ จึงเคล้าคลอ กับสายลม ต้องสนปลิว แจมค้าบ
19 ธันวาคม 2549 12:53 น. - comment id 637840
มีเพียงความเหว่ว้าไว้เป็นเพื่อน คอยย้ำเตือนเหมือนครูท่านสั่งสอน อยู่ลำพังใต้ฟ้าอย่าอาวรณ์ เหนื่อยก็นอนปล่อยวางเถิดหัวใจ
19 ธันวาคม 2549 13:08 น. - comment id 637857
... ในอ้อมกอดคือหมอนข้างที่ร้างรัก ความเหว่ว้ามาถามทักให้หม่นหมอง อยู่โดดเดียวอย่างเดียวดายน้ำตานอง รอ..รอ..รอ..เธอหันมองมาเห็นใจ ... อิอิ เศร้าตามด้วยคน
19 ธันวาคม 2549 13:20 น. - comment id 637864
อย่าว้าเหว่เอกาอุราเหงา ยังมีเราเป็นเพื่อนไม่เชือนเฉย เฝ้าไถ่ถามทุกข์สุขเหมือนอย่างเคย ไม่ร้างเลยห่วงใยด้วยใจจริง อย่าว้าเหว่ค่ะ น้องเฌอจะอยู่เคียงข้างพี่เองค่ะ อิอิ
19 ธันวาคม 2549 14:57 น. - comment id 637940
แม่มด.... แสนว้าเหว่..ยิ่งนัก..รักจรจาก เขาถูกพราก..จากไป..ไกลนักหนา หลายปีผ่าน..นานเนาว์..เขาไม่มา ขอบใจจ้ะ..ที่เธอมา..คราเพื่อนตรม
19 ธันวาคม 2549 15:01 น. - comment id 637945
พี่เบรฟ... รักจากไป..ไกลห่าง..อ้างว้างเหงา เหลือรอยเศร้า..อาลัย..ใจสลาย รักที่มี..ให้กัน..เขากลับกลาย จึงเดียวดาย..หม่นหมอง..นองน้ำตา..
19 ธันวาคม 2549 15:05 น. - comment id 637947
คุณกานต์... สายลมพัด..หัวใจ..เขาไกลห่าง รักแรมร้าง..จากไป..ใจสลาย กอดตัวเอง..มองฟ้า..อย่างเดียวดาย คนข้างกาย..เขาลาลับ..ไม่กลับคืน..
19 ธันวาคม 2549 15:10 น. - comment id 637952
คุณแก้ว.... เป็นหนี้ใคร..ก็รีบใช้..เขาไปพี่ โปรดอย่าหนี..หลบหน้ากัน..หันหลังให้ เลยมาตั้ง..ห้าวันแล้ว..พ่อแก้วใจ ไปหยิบได้..หรือยังเล่า..ปล่อยเรารอ... ไปหยิบช้า..เดี๋ยวคิดดอกทบต้นซะเลย..
19 ธันวาคม 2549 15:16 น. - comment id 637954
คุณไรไก่.... สายลมหนาว..มาเยือน..ย้ำเตือนจิต พ่อมิ่งมิตร..ยอดชาย..ห่างหายหน้า เจ็บปวดนัก..หลอกเรา..หนาวจะมา หนาวหลายครา..ผ่านไป..ไม่เห็นคืน...
19 ธันวาคม 2549 15:21 น. - comment id 637958
คุณคนมันว่าง.... ขอบคุณเพื่อน..ที่คอยห่วง..ไม่ลวงหลอก ไม่กลับกลอก..เหมือนบางใคร..ร้ายนักหนา ยามร้องไห้..เพื่อนปลอบรับ..ซับน้ำตา รู้คุณค่า..มิตรภาพ..ซาบซึ้งใจ...
19 ธันวาคม 2549 15:27 น. - comment id 637964
คุณกระต่าย.... ทุกค่ำคืน..เหว่าว้า..อุราเหงา ไร้เงาเขา..เคียงกาย..ใจเกิดแผล อยากมีใคร..เคียงใกล้..ไว้ดูแล รักษาแผล..สนิมร้าย..ออกจากใจ...
19 ธันวาคม 2549 15:35 น. - comment id 637968
คุณ.นิก... พลิ้วสายลม..หวีดหวิว..ทิวสนลู่ คล้ายยอดชู้..เปล่งวาจา..กระซิบถ้อย น้องหันมา..ไม่เห็นพี่..ที่รอคอย จึงเศร้าสร้อย..โศกตรม..ขื่นขมทรวง..
19 ธันวาคม 2549 15:41 น. - comment id 637969
คุณชมภูคา.... ขอบคุณเธอ..มาย้ำเตือน..เหมือนสอนสั่ง ว่าอย่านั่ง..เหว่ว้า..คราใจเหงา จงปล่อยวาง..เถิดหนา..อย่าใจเบา ไม่มีเขา..ก็อยู่ได้..ขอบใจเธอ...
19 ธันวาคม 2549 15:45 น. - comment id 637975
คุณปักษาวายุ... ในอ้อมกอด..คือหมอนข้าง..ที่ร้างรัก ใจกระอัก..กอดหมอน..นอนร้องไห้ คิดถึงเธอ..อยู่เสมอ..นะดวงใจ แต่แล้วใย..เธอลาลับ..ไม่กลับมา...
19 ธันวาคม 2549 15:49 น. - comment id 637978
น้องเฌอ.... ยามเหว้ว้า..ยังมีเธอ..เสมอมั่น ไม่เหหัน..ห่างไกล..เหมือนใครอื่น มาดูแล..ปลอบใจ..ให้จุดยืน ปลุกให้ฟื้น..จากความเหงา..ที่เร้าทรวง...
19 ธันวาคม 2549 16:15 น. - comment id 637993
เดี๋ยวกลับไปทะเลาะกับกุหลาบที่บ้านนะ
19 ธันวาคม 2549 16:17 น. - comment id 637995
เอาเลยเพื่อน..จะเตรียมตัวรอนะ...
19 ธันวาคม 2549 16:49 น. - comment id 638020
เธอจากไป ไม่ยอมหวน ทั้งที่ชวน ฉันเองหนา ใช่สิ เธอได้มา ไม่ครบขา ต้องโทษเธอ ***************************** เล่นได้แล้วทำเป็นแจ่น ปล่อยให้เพื่อนในวงว้าเหว่
19 ธันวาคม 2549 17:03 น. - comment id 638032
หนูศรรก..ขาขาดเหรอคะ...
19 ธันวาคม 2549 17:15 น. - comment id 638042
ว้าเหว่ เหว่ว้า เป็นสิ่งที่เกิดจากใจค่ะคุณกุหลาบ....
19 ธันวาคม 2549 17:24 น. - comment id 638046
คุณรี... นั่นสินะ..เมื่อไหร่ความว้าเหว่..จะหมดไปจากใจเราซะทีก็ไม่รู้ นิ..
20 ธันวาคม 2549 02:57 น. - comment id 638123
ความเดียวดาย สร้างสรร ความเหว่ว้า ช่างนำพา ความทุกข์ มาสุมให้ ช่างเหน็บหนาว จับจิต สุดจับใจ ไม่มีใคร ใยดี ฉันสักคน....
20 ธันวาคม 2549 18:03 น. - comment id 638391
คุณเปเป้ซัง... อยู่เดียวดาย..เปลี่ยวเหงา..ร้าวรานจิต คร่ำครวญคิด..คราใจ..ให้ใจหาย เธอมาพราก..ร้างลา..ให้อาลัย ไร้แม้ใคร..เหลียวมอง..ต้องโศกา...