สายลมหนาวโบยโบกโศกใจเศร้า เจ็บปวดร้าวฤทัยไห้หวนหา คืนวันเดือนผันผ่านนมนานมา โอ้คุณย่าจากไปไม่หวนคืน แม้เหนื่อยยากลำบากระคนทุกข์ แม้ล้มลุกคลุกคลานทนกล้ำฝืน เพื่อลูกหลานเติบใหญ่ทนกล้ำกลืน เพื่อให้ยืนหยัดได้ในสังคม ข้าวเคยป้อนนอนเคยพัดให้ลูกหลาน สุขสราญมาด้วยกันแสนสุขสม แต่วันนี้ย่าจากไปใจตรอมตรม ให้ขื่นขมทุกระทมข่มน้ำตา ต่อแต่นี้คงไม่มีอีกแล้วหนอ น้ำตาคลอร่วงรินถวิลหา เพียงภาพเงาแห่งความหลังที่ผ่านมา ขอชาติหน้าเป็นหลานย่าทุกคราไป
15 ธันวาคม 2549 19:16 น. - comment id 636604
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ เคยผ่านความสูญเสียมาแล้ว รู้ดีว่ามันเจ็บเพียงไร ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
15 ธันวาคม 2549 19:24 น. - comment id 636611
อันเกิดแก่เจ็บตายมลายสิ้น ทั่วฟ้าดินมิมีใครใคร่จะฝืน มีเพียงดีกับชั่วที่ยั้งยืน สุดกล้ำกลืนก็ต้องทนคนเราเอย ....ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ..
15 ธันวาคม 2549 20:51 น. - comment id 636644
เศร้าจังเลย เคยผ่านประสบการณ์ตรง นั้นมาเหมือนกัน มันเหมือนฝันไปเลย หลายปีผ่านมาไม่ได้ทำให้เราลืมเลย ...เรายังจำไว้ใจไม่เคยลืม...
16 ธันวาคม 2549 01:56 น. - comment id 636702
เสียใจด้วยนะค่ะ ยังไงซะก็คิดว่าท่านไปสบายแล้วนะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
16 ธันวาคม 2549 02:38 น. - comment id 636712
ธรรมดาของโลก.... อย่าเศร้าไปเลย.... การคงอยู่ไม่ได้อยู่เพียงกายแต่ยังอยู่ในใจตลอดไป
16 ธันวาคม 2549 12:13 น. - comment id 636910
บ้านบง อยู่ไหนคะ
16 ธันวาคม 2549 19:40 น. - comment id 637093
ขอบคุณในความหวังดีและกำลังใจที่ให้ทุก ๆ คนนะคับ
16 ธันวาคม 2549 19:41 น. - comment id 637094
บ้านบง เมืองเขาพนมรุ้ง
25 กรกฎาคม 2550 21:33 น. - comment id 729938
สายลมหนาว ณ บ้านบง คงเหน็บหนาว ใจรานร้าวรำลึกนึกความหลัง จดจำรอยอดีตหวานซ่านลำพัง น้ำตาหลั่งโหยหาด้วยอาลัย สายลมโบกโบยพลิ้วลิ่วท้องทุ่ง จิตหลานมุ่งหมายตั้งความหวังใหม่ ขอสบสุขชีวิตนี้ที่บ้านไพร หลอมสายใยเยื่อรักไว้ในบ้านบง.