แสร้งแย้มยิ้มยวนเย้าแอบเศร้าหมอง ก้มหน้าร้องร่ำไห้ใครเล่าเห็น จะมีใครสนใจสิ่งที่เป็น หลังฉากเร้นซุกซ่อนเรื่องร้อนทรวง กี่ร้อยยิ้มพริ้มพรายหมายส่งให้ กลืนน้ำตากลั้นไว้ตลอดช่วง พอแสงไฟมืดลับดับทุกดวง น้ำตาร่วงร้าวรานเกินทานทน มอบความสุขสำราญคืองานฉัน หลังจากนั้นฉันเศร้าวันร้อยหน ไฟส่องหน้ายิ้มพรายกับผู้คน น้ำตาปนผสมเหงื่อเพื่อเงินตรา มีหรือเล่าบางใครเข้าใจบ้าง ซ่อนทุกข์สร้างสุขให้ไม่ซ้ำหน้า กี่รอยยิ้มพิมพ์ไว้ตลอดเวลา กลับไร้ค่าใช่ยิ้มอันพิมพ์ใจ
13 ธันวาคม 2549 09:16 น. - comment id 635629
เพราะงานฉันคือสร้างความสุข แม้เศร้าทุกข์คงต้องทำเป็นสนุกสุขสันต์ แม้มีเรื่องใดทำให้ต้องไหวหวั่น ภายนอกนั้นต้องอดกลั้น...ยิ้มสู้กันต่อไป ............. ดีจ้าน้องเล็ก คงสบายดีนะไม่ค่อยได้คุยเลยไว้วันหยุดค่อยคุยกันนะจ๊ะ คิดถึงจ้า
13 ธันวาคม 2549 09:31 น. - comment id 635639
อยากให้นางโชว์... มีความสุข เช่นเดียวกับที่เธอมอบแด่ผู้คน...
13 ธันวาคม 2549 17:57 น. - comment id 635841
ภาพนางโชว์โดนใจจริง ๆ ครับน้องเล็ก คริ ๆ ปลื้ม แต่งเพราะ ผีมือพัฒนาขึ้นนะครับ
13 ธันวาคม 2549 17:59 น. - comment id 635843
รู้สึกว่าน้องเล็กจะพิมพ์ผิดหรือเปล่า วรรคสุดท้าย พี่อ่านแล้วงง ใช้ยิ้ม หรือใช่ยิ้ม ครับ ลองดูหน่อยนะครับ
13 ธันวาคม 2549 19:59 น. - comment id 635871
แวะมาอ่านค่ะ..คิดถึงค่ะ.
13 ธันวาคม 2549 21:16 น. - comment id 635890
เจน_จัดให้ สวีสดีค่ะพี่เจน น้องเล็กสบายดีค่ะ พี่เจนก็คงสบายดีเช่นกันนะค่ะ ไว้ว่างๆค่อยคุยกันนะค่ะ เพราะพี่เจนก็ทำงาน น้องเล็กก็ทำงาน คิดถึงค่ะ ^^ มะกรูด น้องเล็กก็ขอให้ทุกอาชีพมีความสุขกับการทำงานนะค่ะ บ้างที่หน้าที่มันก็ยิ่งใหญ่ ใหญ่จนบ้างที่เราก็ต้องละทิ้งศักดิ์ศรีค่ะ สบายดีใช่ไหมค่ะ? ^^ กวีปกรณ์ น้องเล็กเปลี่ยนแล้วนะค่ะ เหมือนว่าพี่จะชมตัวเองเลยอ่ะ ฟังแล้วรู้สึกแปลกๆ แต่น้องเล็กว่ามันก็ธรรมดานะค่ะ ไปดอยมามีของฝากบ้างไหมเนี่ย ถ่ายรูปมาอวดกันเปล่าค่ะ เห็นว่าอากาศข้างบนโน้น.............หนาว ยังไงก็รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆนะค่ะ เดี๋ยวน้องเล็กขาดคนทะเลาะวิวาท ^o^ กุหลาบขาว ขอบคุณ คุณกุหลาบค่ะที่แวะมาทักกันบ่อยๆ คิดถึงเช่นกันค่ะ สบายดีใช่ไหมค่ะ เป็นห่วงค่ะ ^^
13 ธันวาคม 2549 21:42 น. - comment id 635898
เป็นนางโชว์โถ่คุณลำบากแสน หากเปรียบแม้นเป็นหุ่นไร้ชีวิต ต้องเต้นกินรำกินเงินเพียงนิด ใครลิขิตชีวิตต้องดิ้นรน แวะมาแอ่วหาเน้อเจ๊า
14 ธันวาคม 2549 13:00 น. - comment id 636061
เราต่างเป็นตัวละครหนึ่งของโลกสีน้ำเงินใบนี้... งาน คือหน้าที่ ความแต่งต่างคือเสน่ของโลก แต่บางครั้งความแตกต่างช่างโหดร้าย ทำไมนะ
14 ธันวาคม 2549 18:02 น. - comment id 636158
ไรไก่ หน้าที่สำคัญมากเลยน่ะค่ะ คนที่ไม่มีโอกาศเขาไม่มีทางเลือกก็ต้องดิ้นรนกันไป แวะมาบ่อยๆนะค่ะ อากาศหนาวจะได้ไม่เป็นปัญหา ^^ แทนคุณแทนไท โลกนี้ถ้าไม่มีความแตกต่าง ชีวิตคงไม่มีรสชาติแหละค่ะ แต่รสชาติของคนที่มีชีวิตตกต่ำ ก็คงย่ำแย่หน่อย