ใจภิรมย์ชมชอบว่ารักยิ่ง เหนือทุกสิ่งดั่งใจปรารถนา ด้วยว่ารักเอ็นดูและเมตตา ในอุรารักยิ่งเหนือสิ่งใด พ่อและแม่แก่ตัวอย่ากลัวท่าน วันล่วงผ่านนานแล้วสักแค่ไหน กลับเถอะนะเพื่อนพ้องร่วมแรงใจ คืนกลับไปสู่รังมาตุภูมิ
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร 12 ธ.ค. 2549 16:11 น. - ID 96119 
922
7
0
12 ธันวาคม 2549 16:19 น. - comment id 635423
เวลากลับบ้าน พ่อถามทุกทีค่ะว่ากลับไปอีกเมื่อไร
12 ธันวาคม 2549 16:53 น. - comment id 635457
ขอกอดทีนะจ๊ะแม่ที่รัก ขอนอนตักสักทีนะพ่อจ๋า ขอให้ลูกได้ชื่นชมในเมตตา ขอตังค์ใช้สักพันห้า น่านะไม่โยเย .......................
12 ธันวาคม 2549 19:00 น. - comment id 635481
อยู่ดูแลพ่อกับแม่ตลอดค่ะ เจอหน้ากันทุกวัน ไม่ว่าจะไปไหนก็จะคืนรัง...อยู่ดี
12 ธันวาคม 2549 19:30 น. - comment id 635492
กลับทุกวันค่ะ
12 ธันวาคม 2549 21:05 น. - comment id 635518
อยากกลับไป..หาท่านเหมือนกันนะ..แต่ไม่มีท่าน ทั้งสองแล้วล่ะ..อิจฉาคนที่มีพ่อแม่รออยู่ที่บ้านจัง..
13 ธันวาคม 2549 01:13 น. - comment id 635549
ของเราคงต้องบอกว่า คืนเล้า มากกว่านะ หึหึ...อยู่ด้วยกันทุวัน....ได้ปรนนิบัติเล็กๆน้อยๆก็สุขใจแร่ะ
13 ธันวาคม 2549 13:05 น. - comment id 635726
ไม่มีที่ไหน สุขใจได้เท่ากับบ้านของเราครับผม เห็นด้วย ๆ ใครอยู่ต่างจังหวัด ว่าง ๆ ก็แวะมาเยี่ยมบ้านบ้างนะครับ แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชมครับ
13 ธันวาคม 2549 22:47 น. - comment id 635919
ผมอ่านบทกวีเรื่องนี้แล้ว คิดถึงเพลงเก่าๆของคาราวานเลยรับ โอ้ยอดรัก ฉันกลับมา จากขอบฟ้าที่ไกลแสนไกล...... ที่ไหนก็ไม่เหมือนบ้านหรอกน่ะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
