..๏ ครั้นดาวเคลื่อนเดือนลอยคล้อยเวหา ผองดาราโรจน์รุ่งพุ่งแสงสาย แสนอัศจรรย์ราตรีที่เพริศพราย ทั้งเรียงรายประชันแสงแห่งความงาม ซึ่งแสงดาวพราวกระพริบระยิบระยับ เหนือคณานับดาวพิไลทั้งไถ่ถาม ว่ากลุ่มดาวสกาวนั้นอนันต์นาม ครั้นมองตามยามคืนรื่นฤดี เจ้าเรียงรายฉายแสงแข่งจันทร์ผ่อง แต้มเวหานภาผองมองสวยสี สุดขอบฟ้าหล้าตระการปานแก้วมณี ทุกราตรียังคะนึงถึงดาวเดือน ปานกลุ่มแก้วแวววิไลให้ปรารถนา บ้างบางคราจรกระจายคล้ายคลาดเคลื่อน พุ่งผาดแผงแจ้งกระจ่างต่างเยี่ยมเยือน ผ่านดวงเดือนเสมือนเย้ากระเซ้าพลัน คงไถ่ถามความคำอันล้ำเลิศ คงบังเกิดไมตรีที่ห้วงมหรรรพ์ คงแช่มชื่นรื่นสราญแต่กาลบรรพ์ คงรังสรรค์กานท์กวีที่เบื้องบน ล้วนหลากหลายฉายฉวีรัศมีแสง ทั้งแต้มแต่งเบื้องนภาเวหาหน จนพร่างพราวสกาวสรวงห้วงสากล แสนโศภณจนพินิจจิตตรึงตรา ดาวเคียงเดือนเสมือนใครเคยใกล้ชิด สุขสัมฤทธิ์พลางพร่ำคำภาษา เบื้องบทความล้ำกวีที่พรรณนา มาชมฟ้าดารารายพรายศศิธร เจ้าคล้อยเคลื่อนเยือนทิศวิจิตรนัก แจ่มประจักษ์วิมานแดนแสนภัสสร พุ่งหลบหลีกปลีกไปในอัมพร บ้างจากจรเร้นหลบสู่ภพใด ทุกคราวคืนยืนมองผองเวหา หมายดาราเดือนงามเฝ้าถามไถ่ ว่าแสนสุดปรารถนาดีมีห่วงใย เกินกว่าใครดุจดาวพราวเคียงเดือน ๚ะ๛
11 ธันวาคม 2549 13:06 น. - comment id 634906
ถึงแม้ว่าใจจะเหงา หรือ เศร้า แต่ถ้าได้มอง ดาวเดือนบนท้องฟ้า ก็ทำให้มีความสุขขึ้นมา ได้ค่ะ.....
11 ธันวาคม 2549 09:40 น. - comment id 635031
บินหลาน้อยคอยขมิ้นจินต์ครวญคร่ำ งามเลิศล้ำย้ำราตรีที่เฉิดฉาย ดาวเดือนส่องท้องฟ้ามางมงาย รัตนาฉายเก็จแก้วแพรวราตรี....บินหลาครวญ แก้วประเสริฐ.
11 ธันวาคม 2549 10:35 น. - comment id 635039
...เอาความฝันไฝ่สองเราไว้ที่ปลายฟ้า..เดินทางผ่านสายธารเวลาขอให้ศรัทธาลืมรางเลือน รอแสงสว่างอรุณรุ่งรางมาเยือน..ฝากใจไว้กับแสงดาวเดือน ขอให้มาเยือนใจ..อัลมิตรา...
11 ธันวาคม 2549 11:45 น. - comment id 635056
บุหลันฉายแสงงามยามราตรี ส่วนสุรีย์คู่ทิวาทุกคราหน แต่ฉันนี้คู่ใครในสกล ยังสับสน...ตัวเองบนเพรงใจ มองดาวเดือนที่ลอยล้นเกลื่อนนภา ลมโบกพริ้วโปรยมาใจผวาลอยเลื่อน...เฌอ เป็นส่วนเกินของโลกใบนี้มั้งคะ อิอิ อิจฉาคนมีฟามสุขใจ
11 ธันวาคม 2549 12:32 น. - comment id 635059
.....
11 ธันวาคม 2549 13:37 น. - comment id 635081
มองดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลอยฟ้ากว้าง ใจอ้างว้างติดบ่วงยังห่วงหา ห่างแสนไกลหทัยมิร้างรา จะกลับมาเคียงครองรักสองเรา....ฯ ...ราชิกา..หายไปนานมาก..ด้วยภารกิจ..กลับมาด้วยความคิดถึง...คุณอิม..เป็นอย่างไรบ้าง..สบายดีมั้ยคะ....(ฝากช่วยลบ..ความคิดเห็น.แรกของราชิกาด้วยค่ะ..ขอบคุณนะคะ..)
11 ธันวาคม 2549 13:40 น. - comment id 635082
ดวงดาวระยิบแสงมานานกัลป์กาล เราท่านทั้งหลายมีวาสนานักที่มีโอกาสชื่นชม ความงดงามแห่งดาวแม้เพียงครู่...เพราะเรา มาอยู่เพียงชั่วคราวแล้วก็ต้องไป...ไม่ต่างกับ การกระพริบตาของดวงดาว
12 ธันวาคม 2549 11:00 น. - comment id 635273
Lover's moon .. เพลงโปรดของเรา ซึ่งหมายถึง อัลมิตราและเขา พระจันทร์บนฟ้าเมื่อสักสอง-สามวันก่อน .. สวยมาก อัลมิตราเคยคุยกับเพื่อน ๆ ว่า ...พระจันทร์ฤดูไหนจะสวยที่สุด รูปปีกาซัส ทำให้รู้สึกถึงอิสระแห่งปีกฝัน .. ครั้นจะบอกว่าคิดถึง..ปีกฟ้า.. ก็อดฮาลึก ๆ ไม่ได้ ขำน่ะ !! ช่วงนี้ .. งานรุม แต่ก็ไม่คิดว่าจะต้องเหนื่อยหน่ายแต่ประการใด ความจริง ใช้เวลาให้หมดไปในแต่ละวัน กับสารพันสิ่งที่จะต้องทำ .. แค่คิดก็ดีแล้ว แต่ก็ยังดี ที่ยังพอจะมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง การที่ปล่อยให้ใจล่องลอยดื่มด่ำไปกับจินตนากว้างบนท้องฟ้า มันเป็นความรู้สึกที่ไม่จบสิ้น เคยมีคนบอกว่า .. เรื่องของดวงดาว เรื่องของธรรมชาติ สามารถหยิบมาเขียนได้เรื่อย ๆ ท่าจะจริง .. แฮะ .. เคยนะ เคยยืนดูดวงดาว และฟังคำบรรยายจากคนข้าง ๆ ดาวนั้นชื่อนี้ ดาวโน้นชื่อนั้น .. วาดนิ้วตามสิ มันจะเป็นรูปแบบนั้น แบบนี้ อืมม !! อัลมิตรารู้ซะที่ไหนกัน .. เฮ้อ !! ................... คุณแก้วประเสริฐ .. อัลมิตราตื่นเต้นที่จะมีเพื่อนบ้านใหม่ เป็นครอบครัวของนกพิราบ ทุก ๆ เช้าจะเห็นพ่อนก,แม่นก ผลัดกันบินออกจากระเบียงบ้านของข้างบ้านที่ร้างคนอยู่ ซึ่งระเบียงบ้านนั้นทำมุมกับระเบียงบ้านของอัลมิตราพอดี หลายวันก่อน พยายามวางข้าวเปลือก ข้าวโพด บนริมขอบระเบียง .. มันคงยังระมัดระวังตนอยู่ แต่เมื่อเช้าวานนี้ มันบินมาคาบข้าวเปลือกไปนะ อัลมิตรานอนนิ่ง ๆ แอบดูมันผ่านประตูมุ้งลวดที่กั้นประตูระเบียง น่าจะมีลูกนก 4 ตัว นะ .. ตื่นเต้น ตื่นเต้น .. คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เพลงแสงจันทร์ของมาลีฮวนน่า ซีดีที่จอมยุทธเมรัยซื้อให้ แรก ๆ อัลมิตราก็ไม่เคยฟังนะ เพิ่งจะมาคุ้นวงนี้เมื่อสักสองปีที่แล้วเอง เสียงออกเมา ๆ .. คุณชอบเพลงนี้นะ .. ร้องให้ฟังบ้างสิ คุณเฌอมาลย์ .. จะมีอะไรสุขใจเท่ากับได้ปลีกตัวออกจากโลกที่วุ่นวาย ชีวิตที่ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมาก เพียงธรรมชาติที่งดงามก็จรรโลงใจให้เปี่ยมสุขได้แล้วค่ะ คุณยายแม่มด .. :) ขอบคุณค่ะ คุณลิลลี่ขาว .. ใช่แล้วค่ะ แบบนี้เขาเรียกว่า ธรรมชาติบำบัด ผู้สร้างธรรมชาติให้พวกเรา คงประสงค์เช่นนั้นค่ะ คุณราชิกา .. สวัสดีค่ะ คุณราชิกา เดินทางบ่อย ๆ อย่างไรเสียก็ต้องดูแลตัวเองด้วยนะคะ อัลมิตราสบายดีค่ะ ทำงานอย่างมีความสุข เลือกพักผ่อนบ้างในบางคราวค่ะ คุณมนต์กวี .. อืมม !! เชิงปรัชญา .. มีอยู่คราวหนึ่ง หลายปีมาแล้ว อัลมิตราเดินทางไปปฏิบัติภาระกิจที่ จ.พัทลุง เป็นครั้งแรกที่พลัดจากบ้านหลายวัน ตอนนั้น อัลมิตราอยู่ที่ ปากพะยูน .. คืนนั้นเป็นคืนแรม ไร้จันทร์ แต่ดาวพราวพรั่งเต็มท้องฟ้า นึกถึงคืนดื่นดาว .. สถานที่ที่เป็นทุ่งโล่ง ไร้แสงสีอื่นใดรบกวน ทำให้สิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าเมื่อแหงนขึ้น คือ สิ่งมหัศจรรย์ที่สวยงามมาก .. อัลมิตราไม่อาจนับได้ถ้วนว่ามีดาวจำนวนเท่าใด มากเหลือเกิน และแล้ว .. อัลมิตราก็คิดถึงบ้าน .. ทั้งที่แต่ไหนแต่ไรมา อัลมิตราก็ไม่เคยมองดูท้องฟ้าที่ดื่นดาวเช่นนี้ ที่บ้านของตัวเองเลยสักครั้ง มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก และภาพนั้นก็ยังคงติดตาตรึงใจอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้ ค่ะ
12 ธันวาคม 2549 15:45 น. - comment id 635403
แวะมาดื่มด่ำในบทกวีค่ะ..
12 ธันวาคม 2549 16:32 น. - comment id 635439
รูปสวยดีนะค่ะ
13 ธันวาคม 2549 10:37 น. - comment id 635668
เขาของคุณเป็นใครผมไม่รู้ รู้แต่ชอบเพลงนี้อะ..ชู้รักพระจันทร์.. เขียนได้เจ๋งจริงๆ ชื่นชม ... เลยเอาไปเป็นเรงบันดาลใจแต่งกลอนละกันครับ ขอ' นุญาติโตยเน้อ.. สบายดีนะครับ ไม่ได้เข้ามาอ่านเลย
13 ธันวาคม 2549 12:48 น. - comment id 635711
คุณกุหลาบขาว .. :) คืนนี้ จันทร์เหลือเพียงครึ่ง พร้อม ๆ กับความรู้สึกบางอย่างถดถอยลงไป พรุ่งนี้ จันทร์ก็จะเหลือเสี้ยวเล็กลงไปทุก ๆ ที จนกระทั่งถึงคืนเดือนมืด จากนั้น การรอคอยก็จะเริ่มต้นใหม่ แสงนวลของจันทร์ก็จะเริ่มปรากฏอีกหน ความสุข .. เป็นเช่นนี้หนอ คุณโพลารีส .. อัลมิตราก็ชอบเหมือนกันค่ะ คุณร้อยแปดพันเก้า .. เจ๊าาาาาา เขาของอัลมิตราน่ะเหรอ ? อืมม .. อัลมิตราก็ยังไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร รู้แต่ว่าเขาชอบเพลงนี้ และเราก็คุยถึงเพลงนี้กันบ่อย ๆ โธ่ !! เชื่อสนิทเลยสิ อั่นแน่ ..
13 ธันวาคม 2549 20:24 น. - comment id 635878
แพรโพยมแผ่นพื้น แดนดาว เปล่งปลั่งประกายพราว พร่างฟ้า สดใสสุกสกาว ราวรัตน์ เรืองเอย ทอแข่งแสงจันทร์จ้า แหล่งหล้าเลอสรวง ธารทอดท่ามเถื่อนท้อง พนาวัน นิ่งสนิทสะท้อนจันทร์ แจ่มหล้า เงาดาวพร่างพราวพัน ดาวส่อง ดั่งสวรรค์ประจัญหน้า สง่าแท้เทียมกัน ราตรีลับล่วงฟ้า ลาฝัน เลือนห่างร้างแสงจันทร์ ส่องไซร้ ดาราก็พาผัน เพียงพราก รัตติกาลผ่านให้ จากสิ้นจินต์สวรรค์ แฮ่ ๆ ช่วยดูให้หน่อยนะครับ แบบว่าเพิ่งหัดแต่งอ่ะ ช่วยแก้ไขให้ด้วยก็ดีครับ ขอบคุณล่วงหน้า กลอนของพี่เพราะมากเลยครับ
14 ธันวาคม 2549 22:00 น. - comment id 636249
คุณมือใหม่หัดแต่ง .. ให้วิจารณ์โคลงพร้อมกับอนุญาตให้ปรับแต่ง .. ขอบคุณที่ให้เกียรติ ทว่าอัลมิตรายังไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นขุนโคลงที่แม่นฉมัง ซ้ำยังเกรงว่า จะทำให้อรรถรสที่คุณสอดแทรกไว้ในบทโคลงจะหย่อนเสียเปล่า ๆ ขอบคุณมากค่ะ ที่เขียนโคลงมาร่วมจินตนาการใต้ดาวเดือนค่ะ