....อยากจะคล้อย รอยใจ ในอักษร คำเว้าวอน กลอนกล่าว เล่าความหลัง ว่าฉันเป็น คนที่พี่ มิเคยชัง ยินเสียงสั่ง จากฟ้า พารำเพย... ....วันเดือนปี ผันผ่าน เนิ่นนานนัก ที่เคยรัก ใยพี่ ยังหนีหาย ปล่อยให้น้อง ขื่นขม ตรมใจกาย ดั่งจะวาย ชีพปลง ลงทันใด... ....ยามที่เห็น เขาอยู่ กันเพียงสอง ที่ในห้อง กรองกลอน อักษรใส ยามเขางอน ง้อกัน ปั่นแปลบใจ โอ้ไฉน เป็นเรา ที่เขาเมิน.... ....ต้องตัดใจ จากไป นับแต่นั้น เพื่อมีวัน เยียวยาใจ ไม่ขัดเขิน แม้อาลัย ใจล้า กล้าเผชิญ เราต้องเดิน ไปข้างหน้า อย่าอ่อนแอ... ....แม้ขมขื่น ก็ต้องฝืน ยืนสู้โลก ลบรอยโศก ด้วยกลอน สุนทรแน่ แปรความเศร้า เอามากลั่น กวีแล มอบรักแท้ แด่กวี นี้นิรันดร์..... ....ยังหนาวเหน็บ เจ็บร้าว หนาวความหลัง เพียงภวังค์ ยังหลอนยุด ฉุดเหหัน ไม่อยากให้ ประวัติศาสตร์ ซ้ำรอยวัน พักชีวัน เงียบง่าย ที่ปลายดอย....
8 ธันวาคม 2549 08:14 น. - comment id 634354
""ชบาสีส้ม.. เจ็บปวดร้าวหนาวหนักจงพักก่อน ไม่อ้อนวอนหัวใจที่หน่ายหนี เขาทำเราร้าวรวดปวดฤดี เพียงแค่นี้ยังน้อยอีกร้อยพัน...
8 ธันวาคม 2549 08:22 น. - comment id 634357
ขอเป็นเพื่อนแท้เธอสักคน เพื่อร่วมแบกเรื่องทุกทนแต่หนไหน ขอเป็นเพื่อนร่วมตอบกลอนป้อนดวงใจ ขอแค่นี้ไม่มากมาย เพื่อนกัน เพื่อนกัน ........................ หากสิ่งใดทำให้เธอเจ็บปวด หากสิ่งใดทำให้ร้าวรวดโปรดบอกฉัน หากเธอไร้ที่พักใจ....พร้อมแบ่งปัน ขอเป็นเพื่อนเธอในคืนวันที่ร้อนรน ........................ หวัดดีตอนเช้าคุณชบา มาให้กะลังใจอ่ะจ้า
8 ธันวาคม 2549 09:48 น. - comment id 634374
ปวดเจ็บร้าวราวเนื้อถูกเถือหนัง โอ้ความหลังหนาวเหน็บสุดเจ็บเหลือ รักที่มอบกรอบไว้มิได้เจือ คงเป็นเหยื่อมัจฉามาว่ายเวียน. แก้วประเสริฐ.
8 ธันวาคม 2549 09:55 น. - comment id 634376
เมื่อฝัน เลื่อนลอย พร่างพร้อย รอยแผล ข่มห้าม ดวงแด เจ็บแค่ นี้พอ .... มาทักทายค่ะ ตามอ่านงานทั้งหมดแล้วล่ะ ก็เลยมาลงชื่อนะงานล่าสุด
8 ธันวาคม 2549 10:50 น. - comment id 634383
จะเจ็บร้าวเจ็บรุ่มสุมดวงจิต แม้หนาวหนักหนาวนิดคิดไฉน อันความหลังความล้าพาทิ้งไกล เริ่มวันใหม่วันมีชีวีงาม..
8 ธันวาคม 2549 11:23 น. - comment id 634395
วันนี้มีแต่คนแต่งกลอนโดนใจทั้งนั้นเลย ถ้าหากว่าวันนี้คนคนนั้นยังวนเวียนอยู่ที่นี้ แล้วแต่งกลอนหยอกกับใครทะเลใจก็คงเจ็บไม่น้อยอยู่เหมือน เพราะว่ารักมาก ยิ่งรู้สึกมากเท่าเท่ากัน แต่ก็... วันนี้เค้าเป็นของคนอื่น ทำได้อย่างมากก็แค่เศร้าคนเดียวอยู่หน้าจอ
8 ธันวาคม 2549 12:28 น. - comment id 634410
สวัสดีค่ะ ทางแสงดาว น้องชายคนโปรดอะ... ... ขอบคุณคุณเจนนะคะ..ที่จัดกลอน ที่น่ารัก ๆ อบอุ่นให้หน่ะค่ะ..ปลื้มจัง.....ขอบคุณอีกแง่คิดมุมกลอนของคุณแก้วประเสริฐค่ะ... ... ขอบคุณสีน้ำฟ้า ค่ะ ที่ติดตาม อ่านกลอนของชบา... ไม่เห็นมีคอมเมนท์เลยนี่คะ.. แต่ก็ขอบคุณอยู่ดี.....เจ็บไม่ร้าว หนาวไม่เหน็บ เจ็บสักนิด เป็นความคิด บิดความฝัน สรรให้สวย รอยอักษร อัศจรรย์ ผันร่ำรวย แต่งแต้มด้วย คนอ่านเพ้อ ละเมอตาม.... ....ขอบคุณนะคะ ที่มาเยี่ยมอีกค่ะ ...แล้วเจอ กันหลังวันที่ 16 ค่ะ.... ดีใจที่กลอนชบา โดนใจ คุณทะเลใจนะคะ... ขอบคุณที่ขอบค่ะ ... .. และขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะคะ...
8 ธันวาคม 2549 20:23 น. - comment id 634603
หวังว่า...วันและเวลาจะช่วยได้ค่ะ
10 ธันวาคม 2549 19:22 น. - comment id 634965
เมื่อรักต้องร้างลา...รุ้ไหมมันเเสนเจ็บปวดเหลือเกิน......เจ็บจนไม่กล้าจะรักใครๆอีกเเล้ว......เจ็บยิ่งกว่าอะไรๆๆๆ ( พอทีเถอะใจเรา.....อย่าทนกับคนที่เย็นชา ) = " = ................... = " =
19 ธันวาคม 2549 21:24 น. - comment id 638104
ตอนนี้ไม่ได้อกหักหรอกค่ะ กระต่ายใต้เงาจันทร์ แต่ชอบแต่งกลอนอกหัก เพราะว่าจำด้ายอะค่ะ... คิคิคิ... โอ๋ ๆๆ คุณคนที่เจ็บเพราะรักที่เย็นชา... ก็รักคนใหม่ ที่ชอบกินชาร้อนสิคะ จะได้หัวใจอบอุ่น นิ ๆ
18 สิงหาคม 2550 23:54 น. - comment id 740176
เคยเจ็บร้าวหนาวความหลังครั้งก่อนโน้น คอยปลอบโยนปลอบใจไม่ท้อถอย ใจอาจเจ็บแต่ใจไม่เคยคอย คนเล่ห์ร้อยเหลี่ยมเล่ห์เหคืนมา