รักครั้งแรก

ทิดสา

ห้องสมุดแหล่งวิชาหาความรู้      
 มุ่งหมายดูก่อนสอบมอบความหวัง
แต่แล้วใจต้องเต้นจวนเจียนพัง      
เธอเปรียบดังนางในฝันที่ฉันรอ
      สายตาเศร้ายิ้มโศกเหมือนโลกหยุด  
ความรักผุดกลางใจไม่แปรผัน
เป็นแฟนเธอว่าไง..ใจตรงกัน        
นางรับพลันยื่นไมตรีมีน้ำใจ
				
comments powered by Disqus
  • ทางแสงดาว

    3 ธันวาคม 2549 07:58 น. - comment id 633409

    สบตากันครั้งแรกฉันเพิ่งรู้
    
    เธอเป็นเนื้อคู่แค่ในฝัน
    
    วันเวลาพรากเราให้จากกัน
    
    คืนและวันจำเพียงเธอให้เพ้อครวญ
    
    ....................36.gif...........................
  • ทิดสา

    5 ธันวาคม 2549 16:02 น. - comment id 633767

    อยากจะย้อนกลับไปในอดีตแก้ไขให้ฝันนั้นเป็นจริง..แต่..และก็แต่....ปัจจุบันละจะเอาไปไว้ใหน..ช่วยผมคิดทีคุณ.."ทางแสงดาว" 7.gif
  • ทางแสงดาว

    6 ธันวาคม 2549 19:44 น. - comment id 634014

    คำแนะนำ....อดีตมีไว้ให้จดจำ...
    
    .....ปัจุบันมีให้ก้าวเดิน.....
    
    สำหรับข้าพเจ้าสับสน......
  • นิรนาม

    29 มีนาคม 2550 14:54 น. - comment id 678034

    ปัจจุบันคือความจริงที่เราต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เราเคยกระทำและคิดว่าเป็นอดีตถ้าจะย้อนอดีตโดยที่ไม่มีปัจจุบัน......คงจะยาก.....เพราะปัจจุบันคือสิ่งที่เราต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องเสียใจจน...อยากย้อนอดีต.....
    สำหรับอดีตที่เป็นสิ่งดีๆที่ควรจดจำ.....ก็ควรจดจดและบอกเล่าถึงความงดงามในอดีตให้อนุชนรุ่นหลังได้ชื่นชม..ยินดีไปกับอดีตนั้น...เพื่อเป็นอทาหรณ์สอนใจตนเองและบุคคลรอบข้าง เฉกเช่นความรักครั้งแรกที่บริสุทธิ์ จริงใจ  ...........
  • นิรนาม

    1 เมษายน 2550 06:58 น. - comment id 678936

    มีกลอนของคนอื่นมาฝาก( ได้มาจากสมุดบันทึกของคุณยายซึ่งคุณยายหวงมาก....แอบขโมยมา .....อย่าบอกใครเชียวนะ..... )
           สุดเฉลยบอกเขาใจเราซื่อ
    มีรักคือตัวน้องที่ปองฝัน
    คิดเอื้อเฟื้อเผื่อพิเศษดวงชีวัน
    ฤดีมั่นเพียงนุชสุดบูชา
            ........เธอคือดวงใจ...........
            ตัวเธอคือดวงใจในดวงจิต
    เช่นชีวิตชีวาพาสดใส
    หากขาดเธอฉันตงเศร้าเหงากายใจ
    ขาดเธอไปคงขาดจิตชีวิตวาย
    ถึงจากไปไกลแสนใกลใจมิห่าง
    เคียงคู่นางตลอดไปไม่หน่ายหนี
    ด้วยเธอเป็นเช่นโคมทองส่องชีวี
    ให้ตัวพี่ก้าวไปได้มั่นคง
    .........ใกล้ปีใหม่ไทยแล้ว......ขออวยพรให้คุณและ....ยอดดวงใจ....ที่อยู่เคียงข้างคุณ....จงมีแต่ความสุขความเจริญ....ยิ่งๆขึ้นไป.....
  • ทิดสา

    2 เมษายน 2550 23:35 น. - comment id 679435

    คุณนิรนามจ๋า...กลอนนี้คุ้นๆยังไงไม่รู้...(จำได้แล้ว)....รักษาให้ดีเด้อ..อย่าให้ใคร...เอาไปเผาไฟอีกก็แล้วกัน.....เช่นกันครับสงกรานต์ปีใหม่ไทยนี้ขออวยพรให้คุณ..และยอดดวงจิต..ที่อยู่ข้างๆจงมีแต่ความสุขตลอดไป..
  • นิรนาม

    3 เมษายน 2550 12:48 น. - comment id 679601

    นิรนามต้องขออภัย....ที่ให้ข้อมูลผิดพลาด...ไม่มีใครเผาอะไรหรอก....แต่กลับเก็บไว้ให้อย่างดี....งังงัย....เราก็หาเจอ.....แล้วก็ทำเป็นม่ายรู้ม่ายชี้.....ก็สิ้นเรื่อง.....
  • ทิดสา

    6 เมษายน 2550 08:21 น. - comment id 680842

    ถ้าเป็นอย่างนั้นทิดสาก็ดีใจ..และโล่งใจ..(กลัวจะเกิดสงครามโลกครั้งที่3..)...........ครับทุกๆอย่าง..ทิดสาขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียว
  • in

    20 มีนาคม 2553 00:22 น. - comment id 1112543

    อยากรู้จังว่า....ทำไมความรักครั้งแรก...จึงมีอิทธิพลมากมายขนาดนี้....ทั้งๆที่เป็นเพียงความรัก...ที่บริสุทธิ์(ไม่มีความใคร่มาเจือปน)...จะทำอย่างไรดีหนอ....จึงจะลืม...ได้อย่างสนิทใจ....ไม่คิดถึง....ไม่เป็นทุกข์...เพราะถูกรักครั้งแรกทรยศอย่างเลือดเย็น...
  • ทิดสา

    29 ธันวาคม 2553 19:16 น. - comment id 1176875

    รักครั้งแรกและครั้งสุดท้ายย่อมมีค่าสำหรับผู้เป็นเจ้าของเสมอ...เพราะไม่ว่าจะเป็นรักครั้งที่เท่าก็เป็นความรักอันล้ำค่ายิ่ง..เท่าเทียมกัน..แล้วยังอยากลืมด้วยเหตุใด..สิ่งใดที่เราอยากลืมมันกลับจะยิ่งจำ...แต่สิ่งใดที่เราอยากจำกลับลืม....
  • คนขี้จำ

    24 มกราคม 2554 15:38 น. - comment id 1181408

    .ใช่แล้วมันเป็นอย่างไรก็ไม่รู้นะสิ่งที่อยากจำกลับลืมสิ่งที่อยากลืมกลับจำ.....มันเป็นอย่างนี้นี่เอง........ถึงมีคนสอบตก......

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน