ถูกแล้วแหละ ที่เป็น ดั่งเช่นนี้ ถูกแล้วแหละ ที่มี แต่โศกศัลย์ ถูกแล้วแหละ ที่เศร้า เหงาทุกวัน ถูกแล้วแหละ ที่ฉัน ต้องเสียเธอ ทุกวันนี้ เพียงเฝ้า ให้เขานั้น จงคอยหมั่น เอาใจ ใส่เสมอ อย่าปล่อยปละ ละเลย เหมือนเคยเจอ และอย่าเผลอ ทิ้งขว้าง ให้ห่างกาย อย่าให้เป็น เช่นฉัน ในวันนี้ เห็นความดี เธอนั้น ในวันสาย คิดว่าเธอ ช่างจุ้น ดูวุ่นวาย ผลสุดท้าย รักลา น้ำตานอง จะโทษเขา หรือเธอ คงมิได้ เพราะคนที่ ทำลาย รักเราสอง คือฉันเอง ลืมแม้ จะแลมอง เลยจำต้อง โศกเศร้า งี่เง่าเอง.
2 ธันวาคม 2549 17:22 น. - comment id 633330
เฮ้อ....ยังดีที่รู้ตัว
2 ธันวาคม 2549 18:13 น. - comment id 633334
แหะๆ
2 ธันวาคม 2549 22:59 น. - comment id 633387
น่าสงสารจัง....
3 ธันวาคม 2549 14:58 น. - comment id 633456
อยากจะสมน้ำหน้า แต่ทว่า...ก็สงสาร ถูกเขาทิ้งคงทรมาน เจ็บกับการไม่เหลือใคร บทเรียนนี้คงช่วยสอน ความร้าวรอนคงทำให้หวั่นไหว หากวันนี้...เธอ...ไม่เหลือใคร ฉันนี่ไง...จะอยู่เป็นเพื่อนเธอ
4 ธันวาคม 2549 22:13 น. - comment id 633667
ทุกอย่างอยู่ที่ใจเราค่ะ อย่าโทษใครเลยค่ะ คริ คริ