เพราะวางแผนผิดชีวิตจึงพลั้งพลาด หมดโอกาสเป็นความหวังทั้งใหญ่หลวง พ่อแม่ทุ่มเทใจให้ทั้งดวง ไม่อาจล่วงข้ามผ่านกาลเวลา จำเป็นต้องมีชีวิตคิดแต่น้อย เฝ้ารอคอยแต่อำนาจวาสนา ไม่กล้าฝันยิ่งใหญ่ไกลเกินตา รู้แค่ว่าพอเพียงและเพียงพอก็สุขใจ ชีวิตหมดความหมายร้ายเหลวแหลก ความคิดแยกสับสนปนสงสัย แต่ไม่สร้างปัญหาระอาใจ ให้ผู้ใดเดือดร้อนก่อนจากลา