เพื่อนเอ๋ยเพื่อน จำได้ไหม คืนวันเก่า ที่พวกเรา ได้สนุก อยู่เสมอ แม้มีบ้าง บางครั้ง ไม่พบเจอ แต่มีเบอร์ คุยกันได้ ไม่เหงาใจ ยังจำได้ ในห้องเรียน นั่งหน้าสุด เพื่อนคอยปลุก ให้เราตื่น จากหลับใหล โดนล้อบ้าง โดนดุบ้าง ทุกครั้งไป ต้องจากไกล เพื่อตามฝัน วันอำลา ก่อนจะจาก พวกพ้องเพื่อน ให้คำมั่น ถ้าถึงวัน ที่เดือดร้อน ให้โทรหา แม้อยู่ไกล สักเพียงไหน จะรีบมา ด้วยอุรา พาใจตื้น กลืนน้ำตา เบอร์ให้ไว้ เก็บอย่างดี มีในซิม ถึงคราจิ้ม โทรศัพท์ ที่ห่วงหา เจ็ดปีแล้ว เพื่อนเพื่อน โปรดเมตตา ได้เวลา ข้าโทรหา มายืมตังค์.
พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร 29 พ.ย. 2549 12:33 น. - ID 95650 
1314
5
0
29 พฤศจิกายน 2549 13:09 น. - comment id 632135
ดีจังครับที่คุณมีกลุ่มเพื่อนเก่าที่เหนียวแน่นเช่นนี้ เพื่อนสมัยเรียนกับเพื่อนตอนทำงานมักจะมีคุณสมบัติต่างกันในเรื่องความผูกพัน.. ถ้ามีโอกาสได้คบหาเพื่อนสมัยเรียนโดยตลอดก็นับว่าโชคดีครับ..
29 พฤศจิกายน 2549 14:45 น. - comment id 632177
อิอิ จะโทรไปบอกเพื่อนว่าคิดถึง เพื่อนก็คงไม่ว่าหรอกค่ะ อิอิ
29 พฤศจิกายน 2549 17:10 น. - comment id 632259
ถึงคนไกล แม้ไม่ใช่เพื่อน ก็เปรียบเสมือน คนคุ้นเคย เคยเห็นหน้า แล้วมาทำเฉย ช่างไม่รู้เลย ปวดร้าวเพียงใด ขอร้อง คนไกล ขอให้เข้าใจ กันบ้าง แม้วันนี้ เหมือนเราอยู่คนละทาง แต่ก็มีหวังบ้าง ว่าหนทางของเราจะมาบรรจบกัน
29 พฤศจิกายน 2549 18:46 น. - comment id 632272
แต่งเก่งจังนะคะ ดีนะที่มีเพื่อนที่ดีอย่างนี้
29 พฤศจิกายน 2549 19:11 น. - comment id 632283
จะใกล้จะไกลแม้หัวใจยังคิดถึง...ก็ไม่มีทางลืมกันได้หรอก....
29 พฤศจิกายน 2549 20:30 น. - comment id 632300
แหมมมมมมมม นานที ได้เจอกัน ถามยืมตังค์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
