เธอใช่ไหมทำให้ใจฉันหวั่นไหว ทำให้ใครต่อใครต้องฝันหา เธอใช่ไหมที่ยิ้มหวานทุกเวลา ชอบสบตามายื้มให้ใจเต้นแรง เธอที่ว่าไม่ใช่ใครอยู่ที่ไหน เธอนี่ไงอ่านกลอนอยู่แบบแสลง แม้กลอนเราจะไม่เพราะไม่รุนแรง แต่เราแต่งให้เธออ่านก็อ่านไป เมื่อเริ่มแรกฟังดูดีมีคำหวาน ท่อนสองมันเริ่มแปลก ๆ เธอว่าไหม ฉันแต่งเองก็ไม่รู้ว่าทำไม ท่อนปลาย ๆ ถึงลงท้ายว่า "รักเธอ"