ชีวิตของเรานั้นมันสั้นนัก มีพลัดพรากจากกันมีสุขขี มีร้องไห้มีความทุกข์มีเปรมปรี สิ่งเหล่านี้ที่คนเราล้วนได้เจอ แล้วมีไหมที่เรานั้นจะยอมรับ แต่ยิ่งกลับหลอกตัวเองอยู่เสมอ แม้ฉันเองก็คิดว่าอยู่ใกล้เธอ ทั้งที่มองไปแล้วไม่เจอใคร หากมัวคิดจิตใจยิ่งไหวอ่อน มองดูหมอนก็มีแต่หยดน้ำใส เป็นน้ำตาของคนที่ปวดใจ เพราะคิดถึงเธอมากมายเมื่อห่างกัน แล้วเธอล่ะบอกกันบ้างได้ไหม ว่าหัวใจเธอนั้นยังมีฉัน แม้เวลาผันผ่านไปนานวัน ความสัมพันธ์ของเรายังเหมือนเดิม ฉันรักเธอเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
แสงไฟในสายลม 23 พ.ย. 2549 14:21 น. - ID 95440 
682
1
0
23 พฤศจิกายน 2549 16:01 น. - comment id 630215
หยดน้ำใสที่หมอนนี่แน่ใจนะว่าเป็นน้ำตา ไม่ใช่น้ำลาย อิอิปล.เห็นด้วยว่า ความเชื่อใจสำคัญที่สุด...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
