ชีวิตฉันวันนี้ไม่มีสิทธิ์ ไม่มีแม้แต่จะคิดสักนิดหนึ่ง ตกอยู่ใต้อำนาจมัดติดตรึง หาที่พึ่งจากใครไม่มีเลย เพราะเสน่ห์ "เล่ห์รัก" นี้ศักดิ์สิทธิ์ พรหมลิขิตความหลากหลายไว้อ้างเอ่ย ดุจผีเสื้อกับดอกไม้ต่างได้เชย เพียงแค่ลมรำเพยเผยราคี หลงในรูปจูบซ้ำว่าล้ำค่า สู้แข็งใจข้ามขอบฟ้ามาถึงนี่ ได้รับรู้รับเห็นเป็นพิธิ อึดใจหนึ่งเมินหน้าหนีไม่อินัง มันเป็นความช้ำชอกเกินบอกเล่า ยิ่งกว่าถูกไฟเผาเขลาแทบคลั่ง ไร้น้ำใจไยดีมิหยุดยั้ง ทนผิดหวังเพื่ออะไรก็ไม่รู้ เธอไม่รักทำไมเธอไม่บอก เที่ยวหลอนหลอกเรื่อยไปให้อดสู หรือเธอเป็นโรคจิตลองคิดดู เริงเล่นชู้ทางใจร่ายระบำ รอยแผลรักมากรอยนับร้อยแผล เป็นหลักฐานความพ่ายแพ้แซ่กระหน่ำ แสนปวดร้าวสุดรันทดโลกจดจำ เธอกระทำกับฉันได้ไร้ยางอาย
22 พฤศจิกายน 2549 20:15 น. - comment id 629690
ใครน้ออออออออออ มาหลอกหนูหวา น่าฉงฉานจังเฮย ยังไงก็เป็นกำลังให้นะ คนดีๆ ยังมีอีกเยอะ
22 พฤศจิกายน 2549 21:18 น. - comment id 629756
ก็คุณอัสสุนั่นแหละ...หลอกหนูหวา ทำเป็นจำไม่ได้......โกรธแล้ว...
22 พฤศจิกายน 2549 23:25 น. - comment id 629855
หลงในรักมักช้ำเกินกำหนด ต้องตั้งกฏรักไว้ได้ไม่หมอง ยิ่งกว่ารักรักเล่ห์อย่าเหล่มอง เพราะไม่งั้นคงเนืองนองทั้งสองตา แวะมาทักทายค่ะ