อายุสั้นจังความรักของเธอ ไม่ทันได้พร่ำเพ้อ..ไม่ทันได้หวั่นไหว ความรักเธอก็จางเช่นอุณหภูมิที่ว่างจากหัวใจ เรื่องราวไม่ทันเขียนใส่ในตำนาน ฉันเลยไม่ทันเจ็บ ไม่ทันเก็บแผลอักเสบไว้สมาน หายอยางไร้ร่องรอย..ไม่ต้องคอยรักษาให้ป่วยการ เสียแต่เวลาทำงานเท่านั้นเอง