ฉัน..อยู่พร้อมพฤษาที่แสนสวย แต่งงงวยในรักของดอกหนึ่ง รัก..ไม่สนแลไม่เหลียวใจจึง ในใจถึงคิดตรองลองทวนดู เธอ..มีฉันแต่ใยฉันรู้สึก คิดพร้อมนึกตรึกตรองและสับสน แต่..มีเธอเป็นรักแสนจวนทน ว่าฉันสมกับเธอจริงหรือไร เธอ..ไม่รับบางสิ่งที่ฉันเป็น กลับกลายเป็นฝ่ายเดียวคือตัวฉัน ไม่..เคยฟังมิยอมกันและกัน ใจเธอพลันอ่อนไหวแหล่เดียวดาย สน..ใจหากใส่ใจกับความรัก ให้ตระหนักเรียนรู้ให้เห็นค่า ใจ..เปิดยอมรับกันรักจึงมา จะนำพาความสุขชั่วนิรันดร์