......ก้อเพราะรักดอกหรือจึงถือสิทธิ์ เป็นความผิดมากหรือจึงถือสา ก้อหัวใจให้หวงจึงทวงมา เธอบอกลาลับไปไม่ห่วงกัน ......พูดสักนิดเธอคิดอย่างไรแน่ หรือใจแปรเปลี่ยนหักไม่รักฉัน บอกได้ไหมมีใครมาพัวพัน จึงทิ้งฉันโดดเดี่ยวไม่เหลียวแล .......ใจฉันเจ็บเก็บอดีตที่กรีดย้ำ ตอกความจำช้ำหม่นบนร้อยแผล บอกหัวใจให้จำช้ำดวงแด ก้อมีแต่น้ำตาที่ข้าริน .......ขอให้จบแล้วกันอย่าหันกลับ ขอให้ลับลี้หายมลายสิ้น ขอให้ผ่านพ้นไปอย่าได้ยิน ว่าเธอสิ้นรักเขาดั่งเราเป็น............
14 พฤศจิกายน 2549 07:44 น. - comment id 626541
เพราะรักดอกจึงถือสิทธิ์จนผิดหวัง คนของใจไม่เข้าใจในความหมาย ไม่เคยรู้มีความหวังตั้งมากมาย ผลสุดท้ายคือเจ็บช้ำ จำ..ลืม
14 พฤศจิกายน 2549 07:52 น. - comment id 626547
เจ็บแล้วจำ ช้ำหัวใจ ถึงอย่างไร จะไม่ลืม ไม่เคยลืม......
14 พฤศจิกายน 2549 11:41 น. - comment id 626607
สวัสดีครับ...คุณเพียงพริ้ว..คุณไรไก่ ดีใจที่แวะมาครับ.....ขอบคุณครับ
15 พฤศจิกายน 2549 00:55 น. - comment id 626903
ขอให้จบแล้วกันในวันนี้ ไม่อยากมีความเหงาเที่ยวเฝ้าหา เพราะเจ็บแล้วยิ่งนักรักร้างลา จึงขอพอดีกว่า...อ่อนล้าแล้ว ฝีมือคุณดีนะค่ะ ชื่นชมในผลงานค่ะ
15 พฤศจิกายน 2549 11:35 น. - comment id 627067
ขอบคุณญหญิงไร้เงา..ที่ชื่นชอบ...ครั้งหน้าจะพยายามให้ดีกว่านี้อีก...แล้วเจอกันครับ
5 ธันวาคม 2549 10:22 น. - comment id 633718
สิทธิ์ที่ถือคือคำว่ามิตรภาพ ใช่มีดดาบถือกรีดใจให้เจ็บช้ำ ในรอยร้าวที่หนาวเหน็บไม่เก็บจำ ในน้ำคำอาจจะพล่อยไม่น้อยใจ (จ้า) หุหุ แอบมาหรอ
5 ธันวาคม 2549 22:32 น. - comment id 633826
....ดีใจ....ดีจริง...มิตรภาพ.. เป็นดาบก็รับจับไหว ขอบคุณน้ำคำน้ำใจ มีให้จดจำเจียรจาร.. ....ดีใจที่ได้พบคุณอีก.... ...แล้วเจอกันใหม่ครับ...