หน้าส่วนตัว
... พายุ พัดมา คราวนี้
เห็นที ว่าจะ หนักหนา
ฟ้ามืด มัวหม่น ฝนมา
ซู่ซ่า ถาโถม โทรมลง
รอบตัว แสนกลัว อ้างว้าง
เดินกลาง พายุ เหมือนหลง
ก้าวเดิน ไร้ความ มั่นคง
พะวง ภวังค์ อันตราย
ทุกทิศ ไร้แสง สว่าง
ทุกทาง เหมือนไร้ ความหมาย
เป็นอยู่ รู้ตัว เหมือนตาย
รอบกาย เหมือนฟ้า ไร้ดาว
ไม่รู้ จะยืน ไหวไหม
ไม่รู้ จะล้ม หรือป่าว
ไม่รู้ จะทน ฝนพราว
ได้นาน ได้ยาว เท่าไร
ไม่รู้ หนทาง ข้างหน้า
ไม่รู้ ว่ามา ทางไหน
หวังเพียง แสงริบ รำไร
ส่องใจ เพื่อให้ หายชา
หลังผ่าน พายุ เลวร้าย
จะยืน อยู่ได้ ไหมหนา
หวังเพียง จะเห็น นภา
สดใส อีกครา เหมือนเคย
สาบนรสิงห์ 11 พ.ย. 2549 22:06 น. - ID 94996 
937
4
0
11 พฤศจิกายน 2549 22:59 น. - comment id 625821
หลังพายุ พลัดผ่าน ไร้ม่านหมอก ความช้ำชอก ห่างหาย คล้ายสายฝน ที่ชโลม หลั่งริน ได้ยินยล ทุกผู้คน สุขล้น ทั้งหัวใจฟ้าหลังฝนสวยงามเสมอค่ะ
12 พฤศจิกายน 2549 10:57 น. - comment id 625903
พายุพัดจัดจ้านครั้นรำลึก หวนตราตรึกนวลละอองสุดผ่องใส ลมเจ้าเอ๋ยเลยพัดแล้วมัดใจ สู่ทิ้งไว้ทำให้ละลายสุดหมายครอง.
แก้วประเสริฐ.
12 พฤศจิกายน 2549 16:38 น. - comment id 625966
หากพายุพัดผ่านมา คงไม่ช้าฟ้าสดใส อดทนรอแสงรำไร ผันผ่านไปใจรื่นรมย์
12 พฤศจิกายน 2549 17:16 น. - comment id 625979
พายุพัดผ่านกาลเลือนหาย เรื่องมากมายดำรงและคงอยู่ มีสติปัญญาแก้ไขไตร่ตรองดู เป็นมนุษย์ต้องทนสู้โชคชะตา
12 พฤศจิกายน 2549 18:25 น. - comment id 626004
20 พฤศจิกายน 2549 21:18 น. - comment id 628939
มีฟ้าหลังฝน นัสว่าต้องมีฟ้าหลังพายุด้วยแน่ๆยิ่งพายุแรง ฟ้าก้อยิ่งสวย อิอิ มาเมนต์ล่าช้าไปหน่อย แบบว่าไม่ค่อยได้เข้ามา ^__^ สู้ๆ!!
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
