สายลมพัด โชยมา คราหน้าหนาว ท้องฟ้าพราว สดใส ไร้เมฆฝน ช่างสวยงาม จับใจ ยามได้ยล ใบไม้หล่น จากกิ่ง เหมือนชิงชัง เสียงวิหค นกร้อง ก้องไปหมด อรรถรส ให้คำนึง ถึงความหลัง เห็นลูกนก ตกล่วง จากรวงรัง เหมือนเช่นดัง ตัวเรา เศร้าคร่ำครวญ เห็นสายธาร ซ่านกระเซ็น เป็นระลอก เหมือนดั่งบอก ความนัย ฉันให้หวน คิดถึงบ้าน ที่เกิดมา พารัญจวน ป่านนี้นวล น้องเรา คงเศร้าใจ อยากจะคืน ถิ่นลับ กลับมานัก คิดถึงรัก แรมร้าง พลางอ่อนไหว โอ้อกเอ๋ย คิดมา ครั้งคราใด ดั่งฤทัย แทบขาด ประหลาดจริง. 11 พฤศจิกายน 2549 เบรฟ
11 พฤศจิกายน 2549 15:10 น. - comment id 625657
รอยอดีตแม้ไม่ย้อนคืน แต่ก็เอามายืนนั่งคิดถึง นั่นรอยยิ้ม ที่เห็นช่างพักพริ้ง ให้เราชื่นชม ไว้ในกมล... แฮะ แฮะ... มั่ว ๆ ได้แค่นี้แหละจ้า...
11 พฤศจิกายน 2549 15:16 น. - comment id 625662
แม้จะห่างจากแหล่งเคยพำนัก มาปักหลักต่างถิ่นเคยอาศัย ต้องห่างพ่อห่างแม่แสนอาลัย ความจำเป็นจึงจำใจอาลัยลา คงสักวันลูกจะกลับคืนสู่เย้า กลับคืนสู่แผ่นดินเราที่สูงค่า กลับมาเพื่อดูพ่อแม่แก่ชรา และกลับมาพร้อมอนาคตที่ดีดี ****************** ขอเสริมเติมแต้ม ถึงแม้ไม่ไพเราะแต่ออกมาจากใจ
11 พฤศจิกายน 2549 15:21 น. - comment id 625666
จากใจจริง ๆ หรือใจเสริมใยเหล็กค่ะคุณศรรกรา....
11 พฤศจิกายน 2549 15:23 น. - comment id 625669
4
11 พฤศจิกายน 2549 15:26 น. - comment id 625671
รอยอดีต กรีดใจ ให้ฝังลึก ความรู้สึก ปวดร้าว เศร้าหนักหนา คนเคยรัก สุขสันต์ ทุกวันมา ต้องแรมรา ไกลห่าง จางจากจร
11 พฤศจิกายน 2549 15:28 น. - comment id 625674
ไม่เป็นไร ครับคุณศรรกราผ๊มไม่ถือ เพราะหรือไม่แต่ถ้าเพราะก็ดีนิ อิอิ
11 พฤศจิกายน 2549 15:29 น. - comment id 625676
สวัสดีอีกครั้งจ๊ะน้องรี คุณเฌอมาลย์
11 พฤศจิกายน 2549 15:49 น. - comment id 625688
อาภัพรักสุดใจในอดีต เธอโดนกรีดกลางใจอย่าไหวหวั่น ถึงเขาจะมอบกายใจให้ใครกัน แต่ใจฉันรักไม่ทิ้งและจริงใจ ขแให้แผลกลางใจหายสนิท จงหวลคิดมีควมฝันในวันใหม่ ฉันคนนี้จะขอเป็นกำลังใจ เรื่องคาใจอดีตฝัน...ทิ้งมันไป....
11 พฤศจิกายน 2549 15:56 น. - comment id 625692
ขอขอบคุณ ความปราณี ที่มีให้ จะจำไว้ ในจิต เคยผิดหวัง รักเขามาก เหตุใด ไม่อินัง หรือเขาชัง เรายิ่ง ทุกสิ่งนา ขอตอบรวมเลยนะครับ คุณเฌอมาลย์ และน้องกุกลาบ
11 พฤศจิกายน 2549 15:56 น. - comment id 625693
น้องเฌอจ้า...ช่วงนี้ขยันเดินแบบจริง ๆ นะจ้ะ คนสวย...... แหม! พี่ชายก็หวัดดีวันละครั้งก็พอค่ะ..... นึกว่าไปงีบซะแล้ว.....
11 พฤศจิกายน 2549 15:59 น. - comment id 625695
คุณรี..ใจศรรกราคนนี้ออกจะอ่อนปวกเปียกเหมือนขี้ผึ้งลนไฟ..ถ้าไม่เชื่อถ้าคุณพี่เบรฟสิจริงป่ะ..แต่เอ๊ะ ! ประเทศที่อยู่ใกล้แดนจิงโจ้อยู่ไสหว่า..(เกาหัวยิก ยิก) เหรอว่าเวียดนาม (พลิกแผ่นที่โลก
11 พฤศจิกายน 2549 16:07 น. - comment id 625699
11 พฤศจิกายน 2549 16:08 น. - comment id 625701
อ้อ! รีรู้แล้วค่ะคุณศรรกรา.... แต่ไม่บอกคุณหรอก ขอบคุณที่ชมรีว่าเก่งนะค่ะ......อิ อิ อิ...
11 พฤศจิกายน 2549 16:11 น. - comment id 625702
ใบหน้างาม ๆ ไม่น่าใจดำเลยแก้วตา..(จำไว้เลยคุณรี)
11 พฤศจิกายน 2549 16:14 น. - comment id 625706
ตอบคุณศรรกรา อยู่ขั้วโลกใต้มั๊งจ๊ะที่ร๊ากของคนอื่น อิอิอิ
11 พฤศจิกายน 2549 16:15 น. - comment id 625707
จำ จำ ค่ะ จำใส่สมองไว้เลยค่ะว่ารีใจดีที่สุด ในโลกเลย..... งอนไปเลยนะค่ะ หายงอน เมื่อไหร่แล้วค่อยกลับมาทักรีเหมือนเดิมแล้ว กัน..... อ้าว! แล้วเจ้าของบ้านไปไหนแล้วล่ะ..... วันนี้ ไม่ค่อยจะสนใจสาว ๆ อย่างเราสองคนเลย
11 พฤศจิกายน 2549 16:16 น. - comment id 625708
ไม่เห็นรูปเลยอ่ะน้องกุหลาบ พี่นึกแล้วว่าน้องรีต้องเก่งน่ะ อิอิ โอ้โหคุณศรรกราร้องเพลงก็เป็นด้วย อิอิ
11 พฤศจิกายน 2549 16:19 น. - comment id 625711
อยู่จ๊ะน้องสาวของพี่และคุณศรรกรา อ้าวแล้วน้องกุหลาบหายไปไหนแล้วล่ะเนี่ย สงสัยไปเปิดกระทู้ใหม่แน่ๆเลย
11 พฤศจิกายน 2549 16:22 น. - comment id 625715
คริ คริ....อย่าประชดซิค่ะ....เดี๋ยวเขารู้กันหมด รีไม่แน่ใจว่าคุณกุหลาบยังอยู่หรือเปล่าค่ะ.. เธอจะไปข้างนอกหรือเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ.... ปล่อยคุณศรรกราไว้อย่างงั้นแหละค่ะ เขางอน รีไปแล้ว... รีก็อนุญาติเรียบร้อยแล้วค่ะ ว่าหายงอนเมื่อไหร่แล้วค่อยคุยกันใหม่
11 พฤศจิกายน 2549 16:27 น. - comment id 625719
พี่ก็อดขำไม่ได้จ๊ะน้องรี เอ๊ะคุณศรรกราจะอยู่แถวนี้รึป่าว เดี๋ยวได้ยินที่เราทานินเอ๊ยนินทาอ่ะ อิอิ
11 พฤศจิกายน 2549 16:28 น. - comment id 625721
ยังอยู่ค่ะ กำลังจะไปเเฝ้าคนป่วยแล้วค่ะ...บาย..
11 พฤศจิกายน 2549 16:30 น. - comment id 625722
พี่คงจะต้องไปงีบก่อนล่ะน้องน้องรี คุณศรรกราดึกแล้วอ่ะ อีกอย่างง่วงด้วย ไว้พบกันใหม่นะจ๊ะ บายจ๊ะ ขอให้ฝันดีคืนนี้นะจ๊ะ ทุกๆคน
11 พฤศจิกายน 2549 16:33 น. - comment id 625724
(ฮัด...เช้ย..) เฮ้ยม่ายด้ายเป็นหวัดสักหน่อย คริ คริ รู้แล้วจับกลุ่มนินทาเราตรงนี้นี่เอง หายไปอยู่บ้านอื่นแป๊ปเดียว โดดเผาเลยเผลอม่ายด้ายเลย
11 พฤศจิกายน 2549 16:40 น. - comment id 625728
หลับฝันดีค่ะคุณพี่ชาย...... โธ่! คุณศรรกราก็นาน ๆ น่ากว่าจะมีเรื่อง ให้พูดถึงคุณแค่นิดเดียวเองจ้ะ... วันอาทิตย์กะวันจันทร์ไม่ต้องคิดถึงนะลาบ้าง ลาพักใจ.....
11 พฤศจิกายน 2549 16:43 น. - comment id 625730
ลาจำลาแม่ดอกฟ้าขวัญใจคนจน...(ร้องให้คุณรี)
11 พฤศจิกายน 2549 16:57 น. - comment id 625734
ลาจำลาค่ะ กลับบ้านแล้วนะค่ะคุณศรรกรา..
11 พฤศจิกายน 2549 16:58 น. - comment id 625735
บ๊าย..บาย...กลับเหมือนกัน เดินทางอย่างสวัสดิภาพเด้อค่า
11 พฤศจิกายน 2549 18:59 น. - comment id 625746
กลับมาไม่ทันเพื่อน อิอิ พรุ่งนี้พี่ชายเฝ้าบ้านดีๆนะคะ
11 พฤศจิกายน 2549 23:40 น. - comment id 625782
จงกลับมา น้องอยู่ รับจอมขวัญ เคียงข้างกัน ทุกวัน ไม่ห่างหาย จะทดแทน เวลา ที่ห่างกาย อยุ่เคียงหมาย ทุกที่ มีเพียงเรา ว่ากันไปตามอารมณ์กลอนน่ะค่ะแวะมาทักทายค่ะสบายดีไหมเอ่ย
11 พฤศจิกายน 2549 21:31 น. - comment id 625792
รอยอดีตแสนอาลัยด้วยใจเศร้า เพราะคอยเฝ้าห่วงหาพาหวั่นไหว ทั้งที่เธอนั้นหนามาจากไกล แสนอาลัยรอยอดีตเหมือนกรีดตน คิดถึงหนังเรื่องรอยอดีตแห่งรักจัง
12 พฤศจิกายน 2549 08:35 น. - comment id 625863
รอยอดีต กรีดลง ตรงหัวอก ฉันช้ำฟก มากมาย และหลายหน แต่เพราะรัก หนักหนา แม่หน้าแมล จึ่งยอมทน ให้เธอทำ ฉันช้ำทรวง. ตอบคุณผู้หญิงไร้เงา ครับขอบคุณนะครับที่เข้ามาเยือนกัน ไว้โอกาสหน้าผมจะไปเยือนที่บ้านคุณบ้างครับ
12 พฤศจิกายน 2549 08:39 น. - comment id 625864
กลับมาแล้ว ก็ให้ภักดิ์ แหละรักเถิด จะบรรเจิด แจ่มหล้า พาหายเหงา อย่าทิ้งขว้าง ร้างไป คล้ายดั่งเงา ถ้าไร้เจ้า คงสิ้นสุข ทุกข์มาแทน. ขอขอบคุณคุณกระต่ายใต้เงาจันทร์นะครับ ครับไม่ต้องกังวลนะครับ กลอนก็คือกลอนนะครับ อย่ายึดมั่นนะจะทำให้เป็นทุกข์ใจครับ
12 พฤศจิกายน 2549 09:36 น. - comment id 625880
อดีตที่มันผ่านมาก็ให้ผ่านไปนะค่ะ
12 พฤศจิกายน 2549 09:53 น. - comment id 625892
.. .. .. เรนแวะมาทักทายนะคะ..
12 พฤศจิกายน 2549 14:56 น. - comment id 625947
ตอบคุณโพลารีส ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ครับ
12 พฤศจิกายน 2549 14:58 น. - comment id 625948
ขอบคุณครับคุณ rain ที่แวะเข้ามาทักทายกันนะครับ
12 พฤศจิกายน 2549 18:02 น. - comment id 625991
***ใบไม้หล่นจากกิ่งเหมือนชิงชัง*** อืม...เป็นอีกมุมหนึ่งที่ไม่เคยคิด... เพราะถ้าได้ยินคำว่าใบไม้หล่นจะนึกถึงความตายก่อนเลย... มาปรบมือให้ในความช่างคิดจ้า
13 พฤศจิกายน 2549 16:04 น. - comment id 626388
ขอบคุณครับคุณโคลอน ต้องขอโทษที่ตอบช้า เพราะผมไม่ค่อยเข้ามาดูกลอนเก่าๆน่ะครับ