ถ้าไม่มีฉัน..ในโลกนี้ คงจะดีกว่าเป็นไหนไหน ถ้าไม่มีฉันสักคน... เรื่องทั้งหมดคงจบสิ้นไป แล้วคงไม่มีใคร..ต้องมาเสียน้ำตา ผิดหวัง...กับการดำเนินชีวิต เพราะคิดผิด..นึกว่าตัวเองนั้นมีค่า นึกว่า..เขา..คนที่คิดว่าดี...มีเมตตา แต่สุดท้าย..ไม่เป็นดั่งว่า ...คิดแล้ว...สมน้ำหน้าตัวเอง....
10 พฤศจิกายน 2549 14:49 น. - comment id 625177
สมน้ำหน้า..ไปทำไม..ให้เสียหน้า ใครเมินค่า..หนีร้าง..ก็ช่างเขา รู้ค่าตน..ดีกว่า..อย่ามัวเมา รักตัวเรา..สร้างความหวัง..กำลังใจ เรื่องที่แล้ว..แล้วไป..ให้มันผ่าน อย่าให้ผลาญ..ทั้งชีวิต..จิตแจ่มใส ใครไม่รัก..แรมร้าง..ช่างปะไร ยืดอกไว้...เยี่ยงคนรัก..ในศักดิ์ตน.. ส่งกำลังใจมาให้ครับ
10 พฤศจิกายน 2549 16:57 น. - comment id 625238
เริ่มคิดดีขึ้นแล้ว ไม่นานเดี๋ยวก็หาย ก็อีแค่มะเร็งของหัวใจ ไม่เท่าไหร่ก็หายเอง
10 พฤศจิกายน 2549 17:31 น. - comment id 625248
แล้วถ้าเกิดว่ามะเร็งหัวใจอันนี้มันไปเกิดกับคนที่จริงจังมั่นคงในความรู้สึกละคะ จะทำยังไง
10 พฤศจิกายน 2549 22:21 น. - comment id 625309
ไม่เคยคิดโทษใครดวงใจนี้ เพราะรู้ดีที่ผ่านมาทุกครานั้น ฉันผิดเองที่เฝ้าหมายในชีวัน เฝ้าห่วงใยเขาคนนั้น..จนหมั่นตรม คนเรามีค่าเสมอ ถ้าไม่เชื่อถามตัวเราดูก็ได้
11 พฤศจิกายน 2549 01:28 น. - comment id 625367
สมคือสม......หวังได้ดั่งใจคิด จิตคือจิต......หวังได้ไม่ดั่งหวัง หน้าคือหน้า...หวังว่าข้านี้ดัง ชังต้องชัง.....น้ำหน้าว่าทำไม ฉันคือฉัน...ใช่เธอที่จะคิด จิตคือจิต.....ใจฉันนั้นทนไหว หน้าคือหน้า...ทานทนไม่สนใจ ใจให้ใจ...ให้จนให้จวนเจียน
11 พฤศจิกายน 2549 05:20 น. - comment id 625384
แวะมาเยี่ยมค่ะ..แต่ยังไม่มีเวลา ตอบกลอนค่ะ ตอนนี้ต้องไปเฝ้าญาติค่ะ..ท่านป่วยหนัก อยู่ห้อง ไอซียูค่ะ..
11 พฤศจิกายน 2549 14:02 น. - comment id 625523
ไม่มีตาขออย่าไปสนใจ ปล่อยเขาไปอย่าหวนไปคิดถึง มองทางนี้มีคนที่เขาซึ้ง จากก้นบึ้งหัวใจมอบให้เธอ... จะหาค่าใดจากคนไม่มีหัวใจ