เมื่อเขาลามัวร้องไห้เศร้าไม่หยุด ยากยื้อยุดเหนี่ยวรั้งเริ่มต้นไหม่ มีแต่ความวางเปล่าเข้าหัวใจ เขาจะไปต้องยอมรับปรับอุรา แคคนคั่นเวลาว่าเธอเหงา เมื่อหายเศร้าเธอทิ้งไปดูไร้ค่า ความรู้สึกสิ่งดีที่ให้มา ฉันถือว่าเป็นนิยามความทรงจำ เขาไมใช่ของเราอย่าเฝ้าหลง สาวนเราคงตัดใจไม่ถลำ เลิกโศกเศร้าเสียใจให้ชอกช้ำ หัวใจย้ไธอไท่ใช่คนของเรา
5 พฤศจิกายน 2549 11:20 น. - comment id 623590
ความลับมาบอก เป็นเรื่องจิงที่เกิดขึ้น >>เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องน้ำของภารโรง >>แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีนี้ได้ >>จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญาณของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่แห่งเดิม >>ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญญาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ที่รร. >>เป็นเวลาหลาย 10 ปี >>จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มนร.หญิงเข้าไปในห้องน้ำนั้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง >>จึงได้พบกับวิญญาณของเด็กน้อย กำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้ >>พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ >>แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื่นเข้า >>จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า >>เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด >>วิญญาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป >>จงส่งต่อไปอีก 20 กระทู้ ภายใน 7 ชม. >>ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไปแล้ว 5คนตั้งแต่เราอ่าน
20 พฤศจิกายน 2549 18:30 น. - comment id 628893
ชีวิตจริงเป็นอย่างนี้หรือเปล่าเนี่ย
3 ตุลาคม 2550 12:51 น. - comment id 764189
เค้าไม่ใช่ของเราก้อคงต้องทำใจละน่ะแต่พี่ตลิงปริงก้ออย่าเศร้าล่ะเพราะยังไงก้อมีน้องนักกลอนคนนี้เป็งกังลังจัยหั้ยเสมอ