..๏ เพราะคิดถึงจึงร้อยถ้อยอักษร เรียบเรียงเป็นบทกลอนตอนไกลถิ่น หวังผู้อยู่อีกฝั่งฟ้ามายลยิน แท้ทั้งสิ้น..หัวใจไม่ลืมเลือน ไร้สัญญาสาบานนำขานอ้าง ถึงตัวห่างแต่ใจเคียงใกล้เสมือน คงผูกพันสายใยไม่แชเชือน แม้นล่วงเดือนผ่านปีไม่มีคลาย ..คนทางโน้นหนาวไหม ?.. เราใคร่ถาม ฝากนิยามพร่ำเพรื่อน่าเบื่อหน่าย ..ยังคงอยู่ลำพังอย่างเดียวดาย หรือข้างกายมากล้นคนเคลียคลอ ?.. หวั่นแต่ความคิดถึงมิถึงฝั่ง เพราะยากหยั่งหัวใจบางใครหนอ อาจเป็นเพียงตัวเราที่เฝ้ารอ เขาพนอเคียงใครไม่รู้เลย ๚ะ๛
31 ตุลาคม 2549 17:22 น. - comment id 621765
เปิดมาพอดี
31 ตุลาคม 2549 17:24 น. - comment id 621766
um......คิดถึงบทกวีนี้เสมอนะคะ
31 ตุลาคม 2549 19:15 น. - comment id 621775
รับรู้แล้วจ้าอย่าใจน้อย รับรู้ว่าคนเฝ้าคอย....คิดถึง รับรู้ว่าใจคนทางโน้น...ยังตราตรึง ยังคงซึ้งกับรักที่ให้ไป .......... ขอบใจจ้าที่ยังคงไม่ลืม อยากบอกว่าใจปลื้มไปไหนๆ อยากบอกว่ารักนะคนห่วงใย เอาไว้กลับไปจะหอมแก้มให้ช้ำไปเลย ...........
31 ตุลาคม 2549 19:28 น. - comment id 621778
อ่านดูเหมือนไพเราะนะ
31 ตุลาคม 2549 20:09 น. - comment id 621783
ยังไงก็ต้องหวานไว้ก่อนค่ะ อิอิ เขาเป็นอย่างไรก็ช่างเน๊าะ เรื่องบางอย่างรู้มากก็ไม่ดี ทำไงได้ก็รักเขาแล้วนี่นา
31 ตุลาคม 2549 21:02 น. - comment id 621829
อุ่นใดเล่าเท่าอุ่นรัก เมื่อคนกำลังมีความรัก .. ต่อให้ข้างนอกหนาวแค่ไหน ... แต่ใจอุ่นซะอย่าง สู้ได้อยู๋แล้วค่ะ แต่ยกเว้นเอม ... เพราะถ้าเจออากาศหนาวหนาวทีไร ... ชอบซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ... ไม่ยอมลุกซักที
31 ตุลาคม 2549 21:28 น. - comment id 621862
ซึ้งจังค่ะ
31 ตุลาคม 2549 21:33 น. - comment id 621868
รู้อยู่ว่าเงีบบหาย ยังสบายยังไม่หนาว มาหาเป็นครั้งคราว ขอน้องสาวอย่าลืมเลือน
31 ตุลาคม 2549 23:45 น. - comment id 621933
ห่วงแต่เขา..ตัวเรานั้น..พลันอ้างว้าง ด้วยอยู่ห่าง..กันไกล..ใจห่วงหา กายห่างกัน..ใจห่างกัน..หรือเปล่านา คิดแล้วล้า..หดหู่..อยู่เดียวดาย
1 พฤศจิกายน 2549 00:09 น. - comment id 621936
Hey believe me! No news is a good news.
1 พฤศจิกายน 2549 08:05 น. - comment id 621975
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ "ไม่รู้เลย" แม้อยู่ใกล้ก็ยังไม่รู้อยู่ดี...ยิ่งห่างไกลยิ่งไม่รู้อะไรเลย... รักษาสุขภาพนะคะ อากาศเริ่มเปลี่ยนแล้ว...
1 พฤศจิกายน 2549 09:06 น. - comment id 622038
ไปซื้อส้มตำปากซอยก็ได้เรื่องใหม่แล้วจ๊ะ...อิอิ ว่าแต่ชอบทานเผ็ดไหมนี่.... :)
1 พฤศจิกายน 2549 15:01 น. - comment id 622216
คุณแม่มด .. ขอบคุณค่ะที่มาเยือน คุณกิมจิ .. สงสัยต้องใช้ ชีเน่ ทีเดียวอยู่ค่ะ คุณนิรนาม .. ยินดีรับฟังความคิดเห็นค่ะ คุณเฌอมาลย์ .. อืมม อันนี้อัลมิตราเขียนมั่วนา .. เมคพล็อตยามง่วงค่ะ คุณทะเลใจ .. อัลมิตราชอบอากาศชื้นฝน แต่ไม่ค่อยชอบอากาศหนาว เวลาหนาวแล้วทำให้อยากแปลงเป็นดักแด้จำศีลนอนห่อตัวในผ้าห่มเหมือนกันค่ะ คุณวาที .. ขอบคุณค่ะ คุณชัยชนะ .. ลืมดีไหมนะ .. เพื่อจะได้ไม่คิดถึง .. คำใครที่เคยซึ้ง .. จะได้ฉุดดึงออกจากใจเสียที คุณกุหลาบขาว .. แม้กายห่างกันไกลเกินไขว่คว้า แต่อุรากลับเคียงชิดสนิทสนม ห่างเพียงกายทว่าใจคล้ายภิรมย์ ไม่ตรอมตรมเหมือนจิตห่างระหว่างกัน คุณ Ora .. Yep !! No news is a good news. Because someone maked it . คุณแมงกุ๊ดจี่ .. บางทีรู้มาก ๆ ก็ดูเหมือนว่าพื้นที่ที่จะบรรจุเล็กลงไปทุกที ไม่รู้บ้างก็ดีจะได้รักษาพื้นที่และจัดการบริหารได้ดีกว่าเดิมค่ะ ขอบคุณค่ะ ที่ห่วงใย เช่นกันค่ะ ดูแลสุขภาพต้วย คุณกุ้งหนามแดง .. ยังฮาไม่หายเลยค่ะ ตอนโน้น ขี่มอไซด์ออกมาปากซอยซื้อส้มตำแล้วโดนตำหนวดจับ สรุปว่าส้มตำครกนั้นตั้ง 420 บาท แน่ะ.. มีเรื่องสงสัยอยู่ว่า ระหว่างสภากาแฟกับสภาก๊วนเหล้า เรื่องราวตรงไหนจะมากกว่ากันหนอ ?
1 พฤศจิกายน 2549 15:33 น. - comment id 622241
เจ้าถักถ้อยร้อยคำมาถามไถ่ ถึงคนไกลปลายฟ้าคราคืนหนาว ยังจำจดหมดหรือไม่ในเรื่องราว คืนผิงดาวชมเดือนเป็นเพื่อนกัน คนปลายฟ้ายังคงซื่อตรงภักดิ์ มั่นในรักมิรวนเรฤๅเหหัน แม้นเดียวดายกายห่างระหว่างวัน แต่ใจนั้นอบอุ่นละมุนมาน อย่าวิตกกังวลจนหม่นหมอง มิได้ครองเคียงใครหมายประสาน หัวใจนี้พลีให้อัลฯทุกวันวาร ตราบสุดกาลสูรย์หายมิคลายรัก ยังคงคอยคนดีอยู่ที่เก่า ยังอยู่เหย้าเฝ้ารอเพื่อทอถัก- สายสัมพันธ์ฝั้นเกลียวแน่นเหนียวนัก รอที่รักจักกลับมาคราหนาวเยือน
1 พฤศจิกายน 2549 21:32 น. - comment id 622385
**.. อ่า ได้รับแล้วความคิดถึงจากอีกฝั่งฟากฟ้าครับพี่อัล
2 พฤศจิกายน 2549 07:32 น. - comment id 622451
คุณบินเดี่ยวฯ .. อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่า ผู้ชายก็อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนได้เหมือนกันแฮะ แถมงานบ้านเย็บปักถักร้อย ก็มีฝีมือไม่เบา คุณต่อง .. :) เก็บไว้ให้ดีนะคะ อย่าให้สูญหาย
2 พฤศจิกายน 2549 15:12 น. - comment id 622674
I need somebody love !
6 พฤศจิกายน 2549 07:59 น. - comment id 623706
คุณลักษมณ์ ..:) You can feel