เธอคงคิดว่าฉันเป็นคนเข้มแข็ง ไม่ค่อยแสดงอาการออกมา...ว่าหวั่นไหว เธอถึงได้ทำอะไร...พูดอะไร โดยลืมแคร์กันเลยใช่ไหม...คนดี ฉันคงรักเธอข้างเดียวมานาน ทั้งที่เธอก็คงไม่ต้องการความรู้สึกนี้ แต่จะทำอย่างไร... ...ก็หัวใจมันไม่รักดี อกหักครั้งนี้คงต้องปล่อยให้ใจ...จมน้ำตา อยากจะร้องไห้...ให้เธอเห็นบ้าง จะได้รู้ว่าคนข้าง-ข้าง...ก็รู้สึกรู้สา ...ที่รัก... ถ้าความเสียใจวัดกันด้วยน้ำตา ฉันคงร้องไห้แทบบ้า ...ร้องจนน้ำตา ท่วมหัวใจ อยากจะขอร้องเธอสักอย่าง คิดถึงจิตใจฉันบ้าง...จะได้ไหม อย่าบอกว่า "รักเพียงเขา" มันทำร้ายกันเกินไป ...นะ...ขอได้ไหม ฉันจะได้ไม่ต้องร้องไห้...เสียน้ำตา...
30 ตุลาคม 2549 18:21 น. - comment id 621276
แค่น้ำตาความเข้มแข็งวัดไม่ได้ น้อยเกินไปที่จะวัดความเข้มแข็ง อุปสรรค์แค่นี้หรือช่วยเป็นแรง ให้เข้มแข็งอดทนสู้เพื่อตัวเรา สู้ ๆๆๆ...
30 ตุลาคม 2549 19:10 น. - comment id 621298
ยิ้มเถอะค่ะ อย่าเศร้าเสียใจ ยังมีใครใคร ที่มองเห็นคุณค่า กับสิ่งที่ผ่านมาให้ผ่านเลย
31 ตุลาคม 2549 00:45 น. - comment id 621399
เมื่อกล้าขอก็กล้าให้ใจทั้งหมด เลิกกำศรดเสียใจมาให้เห็น ให้ร่าเริงเหมือนอย่างที่เคยเป็น จบประเด็นความทุกข์ซุกซ่อนใจ ไหนลองยิ้มให้เห็นเป็นของขวัญ เข้าใจกันดีกว่ามาหวั่นไหว ความเชื่อมั่นมีค่าเหนืออื่นใด ถนอมรักเก็บไว้มอบให้กัน รอคนขอมานานแล้ว
31 ตุลาคม 2549 11:23 น. - comment id 621512
ความร้องไห้เป็นสิ่งเราสามารถระบายสิ่งต่างๆได้ดีนะค่ะ
31 ตุลาคม 2549 14:33 น. - comment id 621602
+++ กลอนเพราะนะ ... หวังว่าคงไม่ใช่ชีวิตจริง ... อยากบอกว่า ... ยังมีเราเป็นเพื่อน ( ที่พูดมาก ) อีกคน +++