หน้าส่วนตัว
กอเอ๋ยกอไก่
การศึกษาของไทยสมัยก่อน
เรียนในห้องท่องจำอ่านคำกลอน
หลักการสอนเลข-คัด-เลิก เบิกตำรา
พอเมืองนี้มีดอกเตอร์เกร่อไปทั่ว
ชอบทำตัวเด่นดีศรีสง่า
I come from USA America
ที่ผ่านมาล้าหลังสังคมไทย
จึงต้องปรับการเรียนเปลี่ยนการสอน
ตามขั้นตอนความนิยมสมสมัย
ไม่ต้องจดงดเขียนเรียนออนไลน์
เรียกว่า Child center เห่อกันจัง
กลับมามองของเก่าเรารื้อฟื้น
ไยจึงฝืนพื้นฐานแต่กาลหลัง
ค่านิยมอย่างไทยไม่จีรัง
ตามฝรั่งมังค่าว่าเขาดี
เหล่าเรือจ้างคว้างลำโดนน้ำซัด
พายุพัดสะบัดเวียนเปลี่ยนวิถี
นาวาน้อยค่อยล่มจมนที
ยังพอมีหลงเหลือเห็นเรือลอย
สะบักสะบอมซอมซ่อเรือก็ผุ
คงจะลุถึงฝั่งอย่างเหงาหงอย
ฝันเถิดท่านฝันต่อบนหอคอย
เด็กดงดอยโง่เขลาเราโทษใคร
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 26 ต.ค. 2549 11:22 น. - ID 94391 
2142
9
0
26 ตุลาคม 2549 11:50 น. - comment id 619334
สุดยอดครับครูใหญ่ คารวะ1ขวด กวีย่อมคือกวี
26 ตุลาคม 2549 12:13 น. - comment id 619352
ครั้งหนึ่งที่แสนตรึงตรา ในจิตวิญญาณคือ การที่พุดได้เป็น *เรือจ้างที่มิเคยอ้างว้างใจ ทุกยามที่ได้แจวพายในสายธารกระแสชล อันเชี่ยวกรากด้วยกิเลสวัตถุ
เพียรพยายามชี้ชม ให้ทุกดวงใจใน *ลำเรือดอกไม้แสนงามนั้น*
26 ตุลาคม 2549 12:26 น. - comment id 619358
ในนามสาวนา พุดขอคารวะคุณครูใหญ่ด้วยเรื่องนี้นะคะ ที่มีท่านผู้อ่านหยาดน้ำใจเมตตา เข้ามาอ่านมากมายค่ะ *2136..*ท่านแล้วนะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem77987.html กราบบูชาครูด้วยมาลัยใบข้าว.. ด้วยรักทุกดวงใจครู ผู้มีจิตวิญญาณครูค่ะ จากพุดไพร ผู้เคยเป็นครูด้วยหัวใจมาก่อนค่ะ%
26 ตุลาคม 2549 13:34 น. - comment id 619413
แหะๆตอนนี้กำลังหัดทำ E-learning 8jt
26 ตุลาคม 2549 13:37 น. - comment id 619417
บางอย่างสมควรอนุรักษ์บางอย่างสมควรปรับปรุงหรือประยุคเพื่อให้ทันสมัยและมีประโยชน์ต่อการสอนค่ะ เห็นหลาน ๆ แล้ว ปลงค่ะ
26 ตุลาคม 2549 13:52 น. - comment id 619433
Child Center คำนี้จำได้ดีเชียว เพราะสอบไม่ผ่าน อิอิ
26 ตุลาคม 2549 14:16 น. - comment id 619467
ในฐานะที่เคยอาศัยเรือจ้างมาก่อน จนมีความรู้ความสามารถได้จนทุกวันนี้ ขอชื่นชมคุณครูจากใจครับ......
26 ตุลาคม 2549 14:53 น. - comment id 619525
สวัสดีครับ ครูใหญ่ ลองนึกย้อนกลับสิครับ หากว่าผู้นำบ้านเมืองเปลี่ยนระบบการศึกษา ทำให้เด็กไทยเก่งขึ้นฉลาดขึ้น พอเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ก็ไม่สามารถครอบงำได้สิครับ จะซื้อจะขายเสียงกันอย่างไร มันเป็นนโยบายคิดผูกขาดครองอำนาจ ให้ยั่งยืนยาวนาน นี่ครูใหญ่ครับ ถ้าเรือมันผุนัก ก็จับตะแคงหรือคว่ำตอกหมัน ยาชันซะเดี๋ยวก็ไปแจวรับจ้างกันต่อ สวัสดีครับ
26 ตุลาคม 2549 18:06 น. - comment id 619717
ยอดเยี่ยม บทนี้ผมขอแสดงความนับถือ
26 ตุลาคม 2549 19:01 น. - comment id 619736
พวกบ้าตามอย่างฝาหรั่งเยอะอ่ะ อะไรๆฝาหรั่งก้อดีไปโม้ด หารุไม่ว่าพื้นฐานวัฒนธรรมต่างกัน ประเทศตอนนี้ก้อเลยปั่นป่วน วุ่นวาย อย่างงี้ไง เวรกรรมง่ะงับ พูดได้แค่นี้ เพราะผู้ใหญ่ของบ้านเมืองไม่จริงใจอ่ะ ทำใจนะ " อีพอใญ " เฮ็ดให่ดี่ทีซุดก่อแล่วกั่นเด้อ ข่อยสิถ่าเอ่าใจซอยน่ำ
26 ตุลาคม 2549 20:36 น. - comment id 619760
แล้วเด็กๆจะเป็นไงหนอ?
26 ตุลาคม 2549 21:09 น. - comment id 619763
โอ้บางคนผดุงการณ์ด้านกอปรกิจ วางแผนคิดขึ้นฝั่งดั่งใจหมาย ครั้นถึงฝั่งรีบกระโจนจนวุ่นวาย เรือนั่นคล้ายเพียงส่งฝั่งดั่งใจปอง ครั้นถึงฝั่งดั่งใจใคร่ถีบส่ง คนพายงง !! "...นี่กระไรโปรดได้สนอง ไยรีบร้อนก่อนใครไม่ปรองดอง ฤๅเพียงจ้องลงเรือเผื่อให้จำ ? .." อัลมิตรา คราวก่อนและทั้งคราวหน้า ไม่เคยเป็นครู ทว่า ในบางความรู้สึก เคยบ้าง ที่คล้ายเรือจ้างค่ะ
26 ตุลาคม 2549 22:50 น. - comment id 619785
อันเรือจ้างนั้นไม่ใช่เป็นเรือว่าง
คนเดินทางยังหวังให้ช่วยข้ามฝั่ง
แม้วันนี้ถูกสายน้ำซัดเกือบพัง
พวกหัวหรั่งครอบงำคิดทำลาย
คนเคยได้อาศัยเรือจ้างข้ามฝั่ง
เรือใกล้พังเห็นแล้วแสนใจหาย
ถ้าขาดท่านลูกหลานไทยคงใกล้ตาย
โปรดอย่าได้สิ้นขวัญกำลังใจ
จาก คนมีครูคิดถึงพระคุณครู
ไม่มีครูคงไม่ได้มีวันนี้
27 ตุลาคม 2549 05:38 น. - comment id 619798
เยี่ยมครับ
27 ตุลาคม 2549 07:36 น. - comment id 619800
สื่อได้ยอดเยี่ยมมากครับครูใหญ่ฯ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง
27 ตุลาคม 2549 09:50 น. - comment id 619898
คนคิดไม่ได้ทำ คนทำจึงต้องคิด ในกำมือคือชีวิต อยู่ด้วยจิตและวิญญาณ คนทำจึงรู้คิด คนคิดเกินจักขาน กว้างไกลจนเกินกาล ลืมลอยตีนที่เติบตน มาเยือนครับ
27 ตุลาคม 2549 15:59 น. - comment id 620211
ไพเราะกินใจมากครับ
30 ตุลาคม 2549 11:22 น. - comment id 621049
ขอบคุณทุกความเห็นครับ รู้สึกว่าทุกคนคล้อยตามและคิดถึงครู ผมก็เขียนสนองความคิดตัวเองมากกว่าอย่างอื่นครับ คนนอกวงการครูจะเขียนถึงครูบ้างก็ดีนะครับ ขอให้ทุกคนสุขภาพแข็งแรง และมีความสุขในเทศกาลลอยกระทง
5 พฤศจิกายน 2549 18:31 น. - comment id 623659
การศึกษาของไทยดูยังไงก็ไม่เข้าที่เข้าทางเลย...ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ เด็กจะเป็นศูนย์กลางในโรงเรียนอย่างแท้จริง เดี๋ยวนี้ผู้ใหญ่ให้ความสำคัญกับป้ายชื่อโรงเรียนมากกว่าที่จะมุ่งแก้ไขปัญหาของเด็กอย่างจริงจัง คิดแล้วมันเศร้านะ
13 พฤศจิกายน 2549 15:51 น. - comment id 626381
เห็นด้วยกับความคิดที่ 13 และ 16
ยังมีเด็กยากไร้รอความหวัง
คนจริงจังท้อแท้แต่อย่าถอย
เมตตาเด็กยากจนอยู่บนดอย
บนหอคอยไม่เคยสนคนติดดิน
เขาวาดฝันกว้างไกลไปเมืองนอก
กลับมาบอกเมืองไทยในทุกถิ่น
ไม่เจริญเพราะคนนั้นยังย่ำดิน
ต้องโบยบินสู่ฟ้าหล้าสากล
20 ธันวาคม 2549 18:00 น. - comment id 638390
ใช่ครับคุณโคลอนและคุณดอกไม้ ผมอยากเห็นบทความที่เขียนกระเทาะเปลือกทางการศึกษาจริง ๆ แต่ผู้หลักผู้ใหญ่รับไม่ได้หรอกครับ เชื่อผมสิ
2 พฤษภาคม 2550 22:37 น. - comment id 690698
ในฐานะที่หนูเป็นหนึ่งคนที่ได้อาศัยเรือจ้าง จนวันนี้หนูขึ้นฝั่งดั่งที่ใจหนูต้องการแล้ว หนูขอบพระคุณเรือจ้างทุกลำ ที่ช่วยให้พวกเราได้ขึ้นฝั่งไปยังที่หมาย จะไม่ลืมพระคุณของครูทุกคน ขอบพระคุณคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
