กว่าห้าปีที่แอบมองแอบจองใจ แอบฝันใฝ่ใจละเมอเฝ้าเพ้อหา กี่ร้อยวันที่แอบปองลอบมองตา อยากรู้ว่าคิดเหมือนกันหรือฝันไป มาวันนี้เมื่อความจริงได้ปรากฏ มองในรถของเธอให้ใจหาย ก็เบาะหลังตรงที่นั่งหลังพวงมาลัย แสนเสียใจมีเบาะเด็กใจเบรคดาวน์ โถ โถ โถ ที่นั่งนั้นมันของใคร ลูกเธอใช่ไหม หัวใจแสนปวดร้าว หมดกันแล้วหัวใจฉันเบรคดาวน์ แสนปวดร้าวเธอมีเมียละเหี่ยใจ...(เฮ้อ!!!) นอกจากเมียยังมีลูกผูกสมัคร ที่แสนรักของครอบครัวน่าหลงไหล พอกันทีตัวฉันขอจากไป ไม่อยากให้ครอบครัวใครต้องร้าวราน....(โอเค บาย)
25 ตุลาคม 2549 18:21 น. - comment id 619036
แสดงว่าครอบครัวร้าวฉานคืองานของเราไม่ใช่สโลแกน
25 ตุลาคม 2549 18:29 น. - comment id 619037
คุณธรรมค้ำจุลโลกา นายกล้าหาญ ...........ยินดีจัง........
25 ตุลาคม 2549 19:32 น. - comment id 619047
จะเฝ้ารักต่อไปได้อย่างไรเล่า สามีเขาแถมมีลูกผูกใจมั่น ถึงแอบรัก แอบปองมาแสนนาน คงต้องผ่านเลยเธอไปให้ลืมกัน เขาได้ดีมีภรรยาที่น่ารัก คงต้องหักใจลืมเลือนให้เหมือนฝัน เขามีรักมีครอบครัวผูกสัมพันธ์ คงมีวันรักใครใหม่ได้สักคน (นะเรา) ขอบคุณแม่มดใจร้าย และคุณร้อยรักนะครับ ดีใจจังมีคนมาอ่านกลอนเราด้วย
26 ตุลาคม 2549 01:48 น. - comment id 619165
คิดไปคิดมาอ่อนล้าจิตร คงหลงผิดแอบรักแอบมองเขา รักปิดตาเกือบหลงผิดศีลเสียแล้วเรา หลังมั่วเมาเนิ่นนานเสียแรงจริง แวะมาทักทายอะ ไปแล้วววว
26 ตุลาคม 2549 11:16 น. - comment id 619306
นั่นสิครับ คุณเด็กตรัง....เสียแรง ถึงเธอมีภรรยาที่น่ารัก แต่ใจฉันยังคงปักรักเสมอ ขอเพียงมองอยู่ห่างห่าง ได้เจอเธอ ได้เสนอความหวังดีแค่นี้พอ ยังเป็นได้แค่คนที่แอบมอง ไม่อาจเป็นเจ้าของอย่างใจขอ แค่เพียงมองแอบจ้องตาก็เพียงพอ จะไม่ขอมากเกินไปบอกใจจำ... ขอบคุณนะครับคุณเด็กตรัง