ฉันเป็นเพียงคนที่ก้าวเข้ามา ในเวลาที่เธอกำลังเจ็บชำ เป็นมือที่ฉุดเธอไว้จากความมืดดำ ดึงเธอขึ้นมาจากความทรงจำที่แสนทารุณ หวังเพียงให้เธอได้หลุดพ้น จากโลกแห่งความมืดมนไร้ความอบอุ่น หยุดความโหดร้ายที่เวียนหมุน ให้เธอเคยคุ้นกับความอบอุ่นของแสงตะวัน แต่เธอกลับไม่รู้สึกรู้สา พอปีกแก่กล้าก็โบกมือลาจากฉัน ไม่เคยสำนึกถึงสิ่งดีๆที่มีให้กัน ลืมสิ้นความผูกพันมองผ่านซึ่งเยื่อใย ฉันเป็นเพียงคนที่ก้าวเข้ามา สู้อุตส่าห์ใช้ความรักดึงเธอไว้ ไม่สำนึกซักนิดว่าคิดทำร้ายใคร เนรคุณเหลือร้ายคนใจดำ
จินตรวี 25 ต.ค. 2549 10:14 น. - ID 94343 
1137
1
0
25 ตุลาคม 2549 10:31 น. - comment id 618785
หากรักแล้วทำให้เจ็บช้ำ จะไปจำทำไมกับคนพันธุ์นี้ เก็บหัวใจในส่วนที่ยังดี รักตัวเองให้เต็มที่ดีกว่าน่าสุขใจ
25 ตุลาคม 2549 10:44 น. - comment id 618786
ชาวนาฆ่างูเห่า ไร้เรื่องเล่ามากล่าวขาน ฟังบ้างเด้อ คำโบราณ ผู้หญิง... สันดาน...ช่างมัน! แวะมาทักทายให้ กำลังใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
