เพราะคน.....
กล้ากวีศรีนาคร
น้ำฟ้าที่บ้าคลั่ง
ตกไหลหลั่งทั้งแผ่นดิน
น้ำตาที่หยาดริน
สิ้นหวังแล้วในวันนี้
น้ำท่วมทุกข์ท่วมท้น
หลากผู้คนขนของหนี
น้ำนองผืนธานี
ท้อชีวีสิ้นเงินทอง
น้ำใจไทยทั่วแคว้น
เข้าทดแทนความหม่นหมอง
น้ำตาที่เคยนอง
ก็เหือดหายคลายโศกลง
เพราะคนเป็นต้นเหตุ
ความอาเพศจึงสาปส่ง
สุขที่เคยดำรง
ก็หลงเหลือเพียงร่องรอย
เพราะคนบุกรุกป่า
ความชั่วช้าไม่ล้าถอย
สุขที่เคยเฝ้าคอย
ก็ค่อยค่อยสูญหายไป
วันนั้นจนวันนี้
ทุกข์ที่มีจะหมดไหม???
หรือต้องชอกช้ำใจ
ชดใช้กรรมที่ทำมา
คนหยุดเห็นแก่ได้
ความสุขใจก็เพิ่มค่า
คนหยุดบุกรุกป่า
คราบน้ำตาก็ลดลง
คนหยุดเป็นต้นเหตุ
ความอาเพศไม่สาปส่ง
สุขก็จะดำรง
และมั่นคงตลอดไป...