มองดวงดาวในคืนแรมแจ่มกระจ่าง หยาดน้ำค้างพร่างพรมห่มใบหญ้า แสงสาดสวยเรืองรองของจันทรา ในศิราจึงเด่นเห็นเงาเดือน ลมพัดแผ่วใบไม้เอนเอียงอ่อน อรชรหอมบุปผาหาใดเหมือน เสียงจักจั่นเรไรไม่ฟั่นเฟือน คอยเป็นเพื่อนกล่อมบรรเลงเพลงเรื่อยไป บรรยากาศพาจิตให้คิดถึง ห่วงคำนึงคนรักที่ฝักใฝ่ ที่สองเราเคยสบตาภาษาใจ เคยอยู่ใกล้แนบสนิทชิดเอียงกาย คิดถึงจัง คิดถึง และคิดถึง ใครคนหนึ่งคือฤดีมีความหมาย เสียงบรรเลงเพลงกีตาร์พาลวดลาย ยังกล้ำกลายวนเวียนไม่เปลี่ยนแปลง