คนที่เธอไม่เคยเห็นคุณค่า คงไม่ต่างอะไรกับท้องฟ้าและผืนน้ำ ไม่ว่าเหมือนอยู่ใกล้เพียงใดก็ตาม ก็ไม่อาจข้ามความห่างไกล ให้มาใกล้กัน เพราะเธอคงไม่แคร์แม้แต่จะคิด เพียงสักนิดก็คงไม่...ที่จะเข้าใจฉัน เหมือนท้องฟ้ากับสายธาร ที่ไม่มีวันบรรจบกัน เธอจึงมองผ่านฉันไป..อย่างไม่ใยดี ฟ้าอาจกว้างและไกลเกินไปละมั้ง จึงมองไม่เห็นคนอ่อนแอและสิ้นหวัง...คนนี้ เพราะไม่ว่าจะนานเท่าไร ใจที่เธอมี ก็ไม่มีที่ว่างของหัวใจไว้ให้ฉันเลย ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
Niramai 18 ต.ค. 2549 12:57 น. - ID 94065 
814
4
0
18 ตุลาคม 2549 16:11 น. - comment id 616583
คนที่คุณไม่เคยเห้ฯค่า ปรารถนารักเพียงคุณ เป้นกำลังใจให้นะคะ
18 ตุลาคม 2549 16:39 น. - comment id 616621
หวัดดีจ้า.... แม้จะเป็นเหมือนผืนดินและผืนฟ้าแต่เราก้อเกิดมาคู่กันนะ อิอิ
18 ตุลาคม 2549 18:18 น. - comment id 616641
หวัดดีค่ะ เพียงพลิ้ว เข้าไปอ่านกลอนที่คุณแต่งแล้วรู้สึกดีจัง ไม่ว่าตอนนั้นจะอยู่ที่อารมณ์ไหน ก็จะรู้สึก พลิ้วไหวไปกับคุณได้เลยนะ ขอบคุณที่มาทักทายน้องใหม่คนนี้นะค้า
18 ตุลาคม 2549 18:20 น. - comment id 616642
หวัดดีค่ะคุณเจน จัดให้...คำพูดของคุณทำให้รู้สึกเหมือนกับคำว่า "เส้นขนาน" นะคะ เพราะแม้ว่า เส้นขนานไม่อาจบรรจบกันได้ แต่อย่างน้อย ก็จะเคียงคู่ไปพร้อมๆ กันเสมอ ขอบคุณสำหรับข้อความค่ะ
18 ตุลาคม 2549 19:44 น. - comment id 616656
ถึงน้ำและฟ้าจะห่างไกล... แต่ความห่วงใยคงยังถึง เพียงไม่สิ้นรักไม่สิ้นรำพึง ความรักและคิดถึง จึงจะมา..
18 ตุลาคม 2549 20:52 น. - comment id 616672
มีสิ่งใดเติมช่องว่างระหว่างฟ้า สิ่งใดหนอนำพารักมาให้ สิ่งใดหนอจะเชื่อมกลางระหว่างใจ ฤ จะพบสิ่งนั้นได้ ในตัวเธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
