ถึง...ฟ้า
เหยียบฝัน
....................ครืน ครืน
เสียงสะอื้น ฟ้าร่ำไห้
ไม่รู้ เหตุผล อันใด
น้ำตาฟ้า ก็ไหล ลงแผ่นดิน
.......หลายฝน หลายห่า
ตกจาก ฟากฟ้า ไม่รู้สิ้น
โลกต้องซับน้ำตาฟ้าอยู่อาจิน
โถมหลั่งริน...ซับไม่ทันแล้ววันนี้
.......เหมือนฟ้า จะเศร้า
น้ำตาฟ้ามาสู่เรา...ทุกถิ่นที่
วอนเถอะฟ้า...ถ้าปราณี
โลกวันนี้เศร้ากว่าฟ้า มากมายแล้ว!!!
........มองโลกสิ...ฟากฟ้า
หลายล้านคน เศร้ากว่า ฟ้าเป็นแถว
มองสิในแววตาที่ฉายแวว
จมทั่วตลอดแนว ทุกท้องนา
.......เห็นไหม ?...น้ำตาใครนั่น
เห็นไหม นั่นใครกัน ร่ำโหยหา
นั่น !! พ่อ แม่ ตา ยาย ....สายน้ำพา
แล้วลูกตาดำดำ...จะทำไง
.......เห็นไหมฟ้า...ใครไม่มีที่ซุกหัว
เดือดร้อนทั่ว พสุธา ฟ้าเห็นไหม
หยุดเถิดฟ้า ได้โปรด โปรดเห็นใจ
หยุดร้องไห้...หยุดโลกช้ำ...หยุดน้ำตา...
.......หากฟ้าเศร้า...ก็ให้ ร้องไห้บ้าง
แต่อย่าร้องไห้อย่าง ...แทบคลั่งบ้า
โลกเดือดร้อนโปรดเห็นใจได้เมตตา
....เถอะนะฟ้า....ข้าขอร้อง!!!