จำพรากจากรัง

จ่าจุ๊49

ลูกนกน้อยเฝ้าคอยแม่ แต่ช่วงสาย 
วันนี้ใยแม่จากไป ไกลจริงหนอ 
ภายในรังลูกต่างหวัง ตั้งตารอ 
เฝ้าแหงนคอรอคอย สุดน้อยใจ 
เหตุใดแม่จากไป ไม่ห่วงลูก 
สุดทนทุกข์ร้องเรียกหา แม่อยู่ไหน 
ท้องหิวโหยเสียงแหบแห้ง สิ้นแรงไป 
สุดทนไหวนอนสิ้นใจ ภายในรัง
แม่นกน้อยออกหาเหยื่อ เพื่อป้อนลูก 
แต่กลับถูกคนรังแก แม่สิ้นหวัง 
จะหนีรอดหมดหนทาง กลับคืนรัง 
แม่สิ้นหวังถูกจับไป ขายในเมือง 
มนุษย์อิ่มเอมใจ ได้แม่นก 
ไม่วิตกต่อบาปกรรม ทำเมินเฉย 
นกจากป่าโปรดจงอย่า รังแกเลย 
มนุษย์เอยจงทำดี มีเมตตา				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    17 ตุลาคม 2549 07:51 น. - comment id 615735

    ตอนเด็กเคยแกล้งลูกนก เอาลูกนกออกมาเล่นไม่ให้อยู่ในรังเดิม
    
    ตอนนี้อ่านกลอนนี้ รู้สึกบาปจังค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน