แสนจะทุกข์ระทมตรอมตรมจิต รักเป็นพิษ...เขาตีจากอยากห่างเหิน พบคนใหม่สวยเลิศชวนเพลิดเพลิน จึงหมางเมิน...แยกทางเพื่อห่างกัน... หาวิธีคิดปล่อยวางคนข้างหลัง ลืมความหวัง...ใครฝากอยากร่วมฝัน ลืมต้นรักเคยร่วมปลูกคราวผูกพัน ลืมคืนวัน...เรื่องเก่าเฝ้าอ้อนรัก... น้องเสียใจ.เสียน้ำตา.เสียเวลา คำสัญญาถูกพี่ลืมง่ายดายนัก ใครกันหนอ? เอ่ยคำย้ำแน่นหนัก มอบใจภักดิ์...ความรักมั่นนิรันดร... ทุกอย่างที่ผ่านเลยพี่เอ่ยบอก ทำเสแสร้งแกล้งหยอกเพื่อหลอกหลอน ให้หญิงคนหนึ่งรักมากยากตัดรอน เกินถ่ายถอน...เพราะคารมคมคำลวง.... ความรักสับสนไร้หนทางแก้ ขอยอมแพ้...ไม่คิดถามหรือตามทวง จะปล่อยวางหยุด...พักเรื่องหนักหน่วง ให้เลยล่วง...ผ่านพ้นไป...*ตั้งใจลืม*
16 ตุลาคม 2549 21:26 น. - comment id 566542
ฟังเพลงแล้วอยากร้องไห้ตามค่ะ *ลืม..ลืมให้สิ้นซากค่ะ แด่น้องคนดีในดวงใจพี่พุด* ด้วยรักเข้าใจอย่างที่สุดแล้วค่ะ (อินกับบทกวีเกินไปมั้ยคะนี่) และ อยากรจนาให้นางเอกชื่อน้องมะกรูด ในนามสาวนาและ คิดชื่อเรื่องได้แล้วค่ะ ชื่อรวงไร้เคียว..รอเกี่ยวรัก.. ลืม.....ให้สิ้นซาก ฉันยกหูโทรศัพท์ แล้ววางลง เป็นครั้งที่เท่าไร จำไม่ได้เลย รู้แต่ว่าวางลง โดยที่ไม่..แม้แต่ จะกดเลขหมาย ซึ่งจำได้อย่างแม่นยำ ไม่น่าเชื่อเลยว่า.....ใจของฉันจะสับสน ได้ถึงเพียงนี้.... หลายปีมาแล้ว..ที่ฉันจะต้องโทรถึงคุณ ในวันนี้ เดือนนี้ เพื่อ อวยพรวันเกิดให้คุณ นอกเหนือจากความปรารถนาดีที่อยากให้คุณ มีความสุขมากที่สุดแล้ว ฉันก็อยากให้คุณรู้ว่า ฉันยังคงคิดถึงและรักคุณเสมอมา....นะคนดี ทุกปีเช่นกันที่เสียงคุณจะตื่นเต้น ดีใจ ไม่เปลี่ยนแปลง คุณคงดีใจและแสนภูมิใจ ที่ยังมีผู้หญิงคนนี้ ยังคงโง่งม..เฝ้าหลงรัก หลงคอย โดยรู้ว่า..ไม่..แม้แต่จะได้พบกัน ไม่..แม้เพียงรอสบตา..หาคำตอบ.. ฉัน..เคยบอกคุณว่า..อยากพบคุณสักครั้ง ก่อนที่จะตัดใจ เดินไปจากชีวิตคุณแบบไม่ค้างคา ไม่ไยดี ไม่หวนไห้ คิดถึง รำพึงรำพัน ถึงคืนวันเก่าก่อนที่แสนดีมีค่า ในความทรงจำรำลึก ของเราอีกต่อไป ฉันยินดีจะไปเสียทีอย่างที่ลูกผู้หญิงที่ยังมีศักดิ์ศรี ควรจะยอมรับความจริง... ว่า...โลกนี้ ไม่เหลือเยื่อใย ต่อไปอีกแล้ว ระหว่างเรา และไม่เหลือแม้คำว่าคิดถึงและห่วงใย ที่จะเกาะเกี่ยวให้ดวงใจ ช้ำทุกข์ตรมอีกยาวยืน........... ฉันแค่อยากนั่งตรงหน้าคุณ มองตาคุณตรงๆ และขอถามคุณ เพียงคำถามเดียว แม้กายใจอยากจะโผ เข้าหาอ้อมกอดคุณที่เคยแนบแน่น เร่าร้อนรุนแรงอย่างที่เคยเป็น ด้วยแรงรักแรงคิดถึง นานเนาของการพรากจากมานับเป็นสิบปี คำถามเดียวนี้ ที่ต้องการแค่คำตอบเดียว เท่านั้นกลับมา ที่ฉันได้เตรียมใจ พร้อมรับฟัง คำพิพากษา และพร้อมจะกล่าวคำลา ไปจากคุณทั้งในโลกนี้ และโลกหน้า ไม่ให้ตามติดทั้งกายและจิตวิญญาณ แบบขอกรวดน้ำ คว่ำขัน แก่กันนะคนดี ในดวงใจ ที่ไม่อยากพบเจออีกแล้วไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนระหว่างเรา คำถามหนึ่งเดียวในใจดวงนี้ ของลูกผู้หญิงคนหนึ่งคนนี้ ที่เคยเททุ่มทอดใจ พลีให้ อย่างหมดจิตหมดใจ คำถามมีว่า...ในใจคุณนั้น เคยมีฉันอยู่บ้างไหม แบบผู้หญิงคนพิเศษ.. เหมือนดังใจฉัน ที่แอบซุกซ่อนคุณไว้ เป็นหนึ่งเดียวในใจ มิรู้เลือนลืม... แต่มาวันนี้...แปลกสิ้นดี ที่แม้อยากจะถามคุณมากสักเพียงใด ฉันก็ไม่ต้องการ แกล้งโง่ หลอกตัวเองให้หลงรอคำตอบ..ต่อไปอีกแล้ว... ดวงตาฉันใส ดวงใจฉันสว่าง เพราะฉันฉลาดขึ้น และหาคำตอบนั้น ให้ใจตัวเองพบแล้ว โดยไม่จำเป็นต้องถามคุณเลย... ระหว่างเรานั้น ถ้าฉันไม่หลอกตัวเองมานานนับสิบปี แบบคนที่งมงายอยู่กับโลกแห่งความฝัน ฉันก็น่าจะรู้ว่า มันจบกันไปนานแล้ว ... คำตอบนั้น มันอยู่ที่ตรงนี้ต่างหาก ตรง ที่..ใจของฉันเอง ..ใช่เธอ! คำๆเดียวที่ง่ายๆสั้นๆ.ตรงไปตรงมา ตรงใจ ...อย่างที่สุด.. เพียงถ้ามีปัญญาและเปิดใจยอมรับ.. คำนั้นคือคำว่า....ลืม!.............ลืม........... ลืมเสียเถิด อย่าคิดถึง!........ และ..ลืม!........เถิดนะว่า ...เราเคยรู้จักกัน...และ ระหว่างเรานั้น.......สวย...ที่สุด ถ้าจะ..จบสิ้นกัน.... ด้วยคำๆนี้ .... ลืมเสียที..... ลืมทุกสิ่ง.... ให้สิ้นซาก....จากนี้ไป...จนวันตาย แถมบทกวีที่เขียนในนามสาวบ้านนาและตั้งใจจะนำมารวมไว้ในหน้าสมาชิกค่ะ เนื้อดินดีเพาะพืชพันธุ์เนื้อใจนั้นเพาะความดี ..... นั่งโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจริมทะเลกว้าง โลกอ้างว้างร้างไร้ใจสลาย ขอบฟ้าไกลน้ำจรดฟ้ายิ่งเดียวดาย ใจสลายคล้ายเศษแก้วแล้วนะใจ... ก้มลงกอบหัวใจหวังคืนกลับ เศษแก้วยับกับธุลีที่ร้าวไหว หยาดน้ำตาราวหยาดฝนตกต้องใจ หยาดเลือดไหลไหวสะเทือนเตือนเจ็บจำ.. ใจดวงงามนิ่งงันกับฝันร้าย โลกสลายหายวับรับรอยช้ำ ใจดวงหวานรานร้าวทุกข์ระกำ จนบอบช้ำย้ำรอยแผลแพ้ทั้งใจ... ทรุดกายลงแหงนวอนฟ้าท้าลมฝน พระเบื้องบนทอดทิ้งลูกฤาไฉน ร่างทั้งร่างทั้งเลือดเนื้อและหัวใจ ท่านใช่ไหมรู้ดีที่เป็นมา.. ก้มลงกราบกินดินทรายขอหมายมาด กี่ภพชาติให้ลูกพ้นพิพากษา จากคำคนผู้ไม่รู้ไม่เห็นในวิญญาญ์ ลูกเหว่ว้าหาทางธรรมน้อมนำใจ.. สวดขอพรกี่พันครั้งหาทางออก ลบช้ำชอกสร้างพลังเริ่มหวังใหม่ ลืมเงาเศร้าลบรอยร้าว เคี่ยว..เนื้อใจ.. หวังหว่านไถเพาะพืชพันธุ์สร้างฝันดีมอบโลกงาม น้องกานต์ ที่รักรักของพี่พุด ภาพงามมาก ชาติไหนคะนี่ ที่พี่พุดจะลงเป็นอิอิ น้องรัก สอนใหม่นะคะ
16 ตุลาคม 2549 12:16 น. - comment id 615425
ให้ตั้งใจ ตั้งจิต ที่คิดหวัง ให้ลืมวัน รักร้าว รักสับสน ให้เตือนจิต เตือนใจ ในกมล ให้ผ่านพ้น วันร้าย อย่างไวไว เป็นกำลังใจให้จ้าน้องแมงกุ๊ดจี่
16 ตุลาคม 2549 12:17 น. - comment id 615426
ไม่เป็นไร หรอกต้นรัก เพ็ญพักตร์จ๋า พี่จะมา ตกแต่งเติม เสริมใหม่ได้ จะดูแล ให้ผลิดอก งอกงามไว ให้ทันใช้ ร้อยมาลัย ในวันงาน สวัสดีจ้า หายไปหลายวันเหมือนกันนี่ครับ เค้าไปไหนกันน๊า
16 ตุลาคม 2549 12:18 น. - comment id 615427
ลืมแล้วใยเจ้าเอยก่อนเราคอยรักกัน น้องสาวคนดี อยากลืมใครเอ่ย? คิดถึงและห่วงใย
16 ตุลาคม 2549 12:30 น. - comment id 615429
บางครั้งสิ่งที่ตั้งใจลืมกลับจำ ค่ะ..แต่สิ่งที่ตั้งใจจะจำ กลับลืม ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร...
16 ตุลาคม 2549 12:32 น. - comment id 615430
เป็นกำลังใจใหนะครับ ตั้งใจลืม มันไป คงได้สุข จะนั่งทุกข์ อยู่ไย ไฉนหนา รักเป็นพิษ ควรจำ แหละอำลา สร้างขึ้นมา กำลังใจ ใส่ตัวตน
16 ตุลาคม 2549 12:59 น. - comment id 615436
เพิ่นบ่ฮู้..บ่หัน..จังซั่นแล้ว คันผิดแนว...สิดั้นฮัก..มักใจหมอง หลูโตนหลาย.น้องหล่า..น้ำตานอง เซาเด้อน้อง...อย่าฮ้องไห่..อ้ายปลอบโยน.
16 ตุลาคม 2549 13:08 น. - comment id 615438
สงสัยท่านแมวคราว จะไปติดสาวบ้านไกลแล้ว สำเนียงเลยให้ อย่าลืมเมืองใต้เน้อ ถ้ายังไงก็พามาอยู่ใต้นะครับ จะได้เพิ่มทรัพยากรบุคคลอีก
16 ตุลาคม 2549 13:29 น. - comment id 615445
ตั้งใจรักตั้งใจลืมไม่ปลื้มแล้ว ความผ่องแผ้วครั้งก่อนมิย้อนหวล ทำได้แค่ร้องร่ำไห้คร่ำครวญ คนรักด่วนจากลาน้ำตาริน
16 ตุลาคม 2549 13:41 น. - comment id 615450
สวัสดีค่ะ....คุณมะกรูด...... ฝากความคิดถึงพี่สาว ก้าวที่กล้า ด้วยนะค่ะ สิ่งที่เราตั้งใจจะลืมมักลืมยากค่ะ.... สู้ลืมบ้าง จำบ้างดีกว่าค่ะคุณมะกรูด.. ว่าแต่ว่าวันนี้พี่สาวจ๋าของคุณไปไหนก็ไม่รู้ ยังไม่เห็นเลยค่ะ....... คิดถึงนะเนี๊ยะ.... คุณแมวคราวติดสาว จริงหรือค่ะสำเนียงถึงเปลี๊ยนไป...... อย่าลืม ตอบพี่บนเกาะด้วยนะค่ะ (ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ท่าทางจะอิจฉาคุณ)
16 ตุลาคม 2549 14:03 น. - comment id 615466
ลืมเธอลืมไม่ได้ ในหัวใจสุดเจ็บช้ำ เก็บลึกความทรงจำ ยิ่งปวดแปลบแทบอาสัญ มีเธอเหมือนไม่มี ดั่งชีพนี้ถูกลงทัณฑ์ แม้ห่างเนิ่นนานวัน เหมือนมิ่งมิตรสถิตทรวง ห่างไกลใจทุกข์หนัก พิษความรักช่างใหญ่หลวง คำใครใดทั้งปวง ล้วนคำลวงมิจริงจัง คงจะฟังเพลง(เพลงประกอบ)นี้มากไปมั้งเลยหาว่าตั้งใจลืม
16 ตุลาคม 2549 14:04 น. - comment id 615469
แหมพี่ก็แค่อิจฉานิด ๆ เองครับ วาสนาพี่ไม่ถึง โทรศัพท์ ก็มีแต่ดีแตก ตรูมูพ กรรม
16 ตุลาคม 2549 14:04 น. - comment id 615470
พูดไม่ออกอ่ะ ตอบเหมือนคนคอมเมนท์ข้างบนนะคะ อิอิ คิดถึงจ้า
16 ตุลาคม 2549 14:06 น. - comment id 615473
คุณรีจ๋า กานต์มาแล้วค่ะ เมื่อเช้าไปติดภารกิจสำคัญค่ะ ไปเลี้ยงลูกสาวลูกชายมาค่ะ อิอิ ซ้อมเลี้ยงลูกชาวบ้านไว้ก่อนค่ะ อิอิ แต่คิดถึงทุกคนเลยค่ะ
16 ตุลาคม 2549 14:06 น. - comment id 615474
โห...น้องเพียงพลิ้วสวยจังเลย คุณแม่ยังสาว ลูกสาวก็น่ารักจัง โตเกือบเท่าแม่แล้วนี่
16 ตุลาคม 2549 14:08 น. - comment id 615477
ใจตรงกันเลยส่งพร้อมกันตั้ง 2 ทีนิ
16 ตุลาคม 2549 14:16 น. - comment id 615485
นั่นสิคะพี่คนบนเกาะ เวลาตรงกันสองครั้ง สงสัยแย่เลยกานต์ กลัวเป็นเนื้อสองชิ้น อิอิ
16 ตุลาคม 2549 14:17 น. - comment id 615487
(ขึ้นมาจากนา..ขี้โคลนเต็มขา) เอ่อ..กำลังจะมาบอกว่า..คิดถึงทุกคนเช่นกันครับ..ช่วงนี้น้ำท่วมนากำลังจะล่ม..ต้องรีบไปเกี่ยวข้าวก่อน..อ้อ..คุณคนบนเกาะครับ..โทสับผมก็โอเลี้ยง..ยี่ห้อเดียว..เช่นเดียวกันครับ..ไม่ต้องอิจฉาผมสักหีดสักหุ้ยดอก..อันนี้ก็ยืมเขามาใช้ครับ..ผมวาดหนาน้อยกว่าอีก..อิๆๆ..เสร็จนาแล้วจะมาใหม่ครับ.หนุ่มๆสาวๆทั้งหลาย...ไปเกี่ยวข้าวล้มก่อนนะครับ..
16 ตุลาคม 2549 14:27 น. - comment id 615500
สงสารท่านแมวคราวจัง น้ำท่วมหลายวันแบบนี้ คงเอาข้าวมาหุงไม่ได้แล้วครับ ข้าวแช่น้ำงอกหมด แต่ก็ดีเอามาตากแลต๊ะ ค่อยเอามาขายเป็นข้าวเป็ด
16 ตุลาคม 2549 14:29 น. - comment id 615501
ผมขอตัวก่อนครับ เลยเวลานอนวันไปเยอะแล้ว ตื่นแล้วค่อยมาแอบดูครับ บายยย ทุกคนจ้า...
16 ตุลาคม 2549 14:34 น. - comment id 615504
พี่บนเกาะนี่ใจตรงกับสาว ๆ ทุกบ้านเลยค่ะ คุณกานต์อย่าหลงเชื่อนะจ้ะ.... หวังดีจริง ๆ นะ..
16 ตุลาคม 2549 15:16 น. - comment id 615531
เข้มแข็งนะครับ เป็นกำลังใจให้อีกคน พี่แมงกุ๊ดจี่ แวะมาเยี่ยมยามบ่ายครับ เพิ่งกลับมาจากงาน
16 ตุลาคม 2549 15:24 น. - comment id 615539
เอ๊! วันนี้น้องชาย ต.ดาวเหนือ ท่าทางจะ เหนื่อยมากนะค่ะ.....
16 ตุลาคม 2549 16:20 น. - comment id 615600
เพลียมากว่าครับ นั่งรถไกลมาก.... ขอบคุณพี่แมงกุ๊ดจี่ ครับที่เป็นห่วง.... มีอะไรกินป่าวครับ คือว่าน้องหิวครับ งอแงอีกละ
16 ตุลาคม 2549 17:36 น. - comment id 615636
อย่าเศร้าเลยนะคะ น้องเฌอ แวะมาเยี่ยมค่ะ ไปลุยน้ำกลับบ้านก่อนนะคะ
16 ตุลาคม 2549 22:25 น. - comment id 615671
ตั้งใจลืมก็ตั้งใจจริง ๆ นะครับ จะได้ลืมจริง ๆ
16 ตุลาคม 2549 23:00 น. - comment id 615682
.._ขอแค่เผลอลืมเรนเป็นบางครั้งนะคะ.. ห้ามตั้งใจลืมเรน..ระกาน.. ม่ายง้านนน พี่มะกรูดจะเห็นเรน.. ร้องไห้โตยย.. แว้ป..
17 ตุลาคม 2549 09:13 น. - comment id 615797
ทุกครั้งที่ตั้งใจ จะจำได้เสมอ ถ้าเมื่อไหร่ "ไม่ได้ตั้งใจลืม" แสดงว่าตายหละ ลืมไปจริงๆ เมื่อนั่นหละ เจ็บจางสนิทแล้ว
17 ตุลาคม 2549 12:50 น. - comment id 615912
โอ้ย.. มันทรมานหลายเรื่องแบบนี้...ผมเคยตกอยู่ในสภาพนั้นดอกจังได้ฮุ.. บ่ไดคิโต๊ะเด้อ..
18 ตุลาคม 2549 08:59 น. - comment id 616290
สวัสดีค่ะ พี่แม่มดใจดี... จะขอตั้งจิตคิดอธิษฐาน ให้วันวาน...เคยร้าวก้าวพ้นไป ลืมเรื่องความเจ็บหนาวเหน็บใจ ลืมสิ้นให้หมดมิจดจำ... ขอบคุณพี่แม่มดใจดีนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ... -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่คนบนเกาะ ดอกรักเคยหวานวันวานนั้น ไร้สีสัน...จะสดใสวิไลสวย ดูหม่นเศร้ามีรอยช้ำมิสำรวย ใครจะช่วย...ให้ฟื้นคืนกลับมา.. ขอบคุณพี่คนบนเกาะนะคะ ที่แวะมาทักทาย...พี่คนบนเกาะสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่สาวคนดี.... ลืมแล้วใยเจ้าเอยก่อนเราเคยรักกัน... จะรักกันไว้ให้มั่น.... อยากลืมใครคนหนึ่ง อิอิ แต่พี่สาวคนดี ไม่อยากลืมนะคะ เธอคือหนึ่งในความทรงจำ คิดถึง....รักษาสุขภาพนะคะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่กุหลาบขาว... การรักใครคนหนึ่งไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็ไม่ง่าย แต่การลืมใครสักคนเป็นเรื่องยากจะทำได้... พี่กุหลาบรักษาสุขภาพนะคะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ เบรฟ ฮาร์ท... เพียงอยากลืมเรื่องราวคราวใจทุกข์ ไม่สนุก..เลยหัวใจร่ำไห้หา อยากจะลบใครภาพในตา แต่ดูท่า...จะไร้ผล...ทุกข์ทนใจ... ขอบคุณพี่ เบรฟ ฮาร์ท นะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่แมวคราว... เจ็บเพราะอ้ายคนดีมาหนีจาก เคยรักมาก...แล้วแยกทางห่างเหิน หัวใจดวงน้อยอ่อนล้าพาขัดเขิน เพราะบังเอิญ...รักแล้วแก้วไม่ลืม... ขอบคุณพี่แมวคราวนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ -------------------------------------------------------------------- พี่แมวคราว...ไปจีบสาวที่ไหน? เหรอค่ะพี่คนบนเกาะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ คุณ prae_rampan... ตั้งใจลืมความหลังครั้งเคยรัก อยากจะผลักไสความเจ็บมิเก็บจำ ต่อจากนี้มิขอรอคอยในรอยคำ คนใจดำ...ลืมสัญญา...ปวดพร่าทรวง... ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาทักทาย รักษาสุขภาพนะคะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ คุณรี... การลืมเป็นเรื่องยาก...แต่บางทีการตกหลุมรักใครสักคน ง่ายนิดเดียว...แบบเจอปุ๊บรักปั๊บ อิอิ... แต่ก็ไม่เคยหรอกนะ...อยากจะลองดูบ้างอิอิ คิดถึง...คุณรีนะคะ... ตามสบายเลยค่ะ บ้านเพื่อนก็เหมือนบ้านเรา ที่นี่อบอุ่นเพื่อน ๆ น่ารักกันทุกคนค่ะ คุณรี... แต่มะกรูดขอโทษน๊าบางทีไม่ได้มาตอบ ทันที อยู่หน้าจอ แต่ก็ต้องทำงานด้วย...หน่านะ.... -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ คุณพฤหัส กฤษชยรักษ์ คนอยู่ไกลหัวใจไม่แน่นนอน ต้องสัญจร...เที่ยวไปในหลายที่ พบสาวงามมากมายในธานี กลัวคนดี...เมื่อห่างไกลใจจะลืม... เส้นขอบฟ้า...มาขวางกั้นสัมพันธ์ไว้ อยู่ที่ใด...โปรดเห็นใจใครเคยปลื้ม ความรู้สึกส่วนลึกขอว่าอย่าแค่ยืม โปรดอย่าลืม...คนไกล...ใจยังรอ... แม้เหินห่าง.เนิ่นนาน.วันผ่านผัน คิดถึงกัน...อยู่เสมอมิเผลอท้อ ความอบอุ่นจากหัวใจไปเคลียคลอ เพื่อทักทอ...ความสัมพันธ์ฉันและเธอ... มะกรูดฟังเพลงแล้วเขียนจากเพลง แต่ทำไม? คุณพฤหัสฯ อินจังค่ะ อิอิ (ล้อเล่นค่ะ) คุณสบายดีนะคะ คิดถึง...รักษาสุขภาพนะคะ... -------------------------------------------------------------------- พี่คนบนเกาะ ทำเป็นน้อยใจไปได้... -------------------------------------------------------------------- พี่สาวจ๋า...กะน้องสาวจ๋า... อิอิ สวยทั้งคู่เลย...อิอิ พี่สาวชอบสีชมพู น้องสาวจ๋า...ชอบสีฟ้า... มะกรูดชอบภาพนี้มากเลยค่ะ คนข้างบน คนไหน? อ๊ะมันหลายคนนา...อิอิ คิดถึงเสมอ...เธอคนดีที่น่ารัก.. -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ น้องต.ดาวเหนือนะคะ ขอบคุณ สำหรับกำลังใจที่งดงามนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ ทำงานหนักก็ดูแลตัวเองน๊า... -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ น้องเฌอมาลย์ คิดถึง...เดี๋ยวส่งเรือแคนนูไปให้นะคะ เอาไว้พายกลับบ้าน อิอิ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่พุดสุดรัก... คิดถึงจังค่ะ ขอบคุณนะคะ งานพี่พุดงดงามมากค่ะ... "รวงไร้เคียว...รอเกี่ยวรัก" มะกรูดชอบชื่อนี้จัง... เรื่องรูปภาพและเพลงเดียวมะกรูดส่งเมลล์ไปให้นะคะ รอแป๊บหนึงนะคะ พี่พุดรักษาสุขภาพนะคะ... -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ คุณดาวอังคาร... จะพยายามค่ะ แต่มะกรูดว่าลืมไม่ได้ แต่ว่าไม่เจ็บกับสิ่งที่จำ ก็เป็นอันใช้ได้แล้ว... ขอบคุณนะค่ะ ที่แวะมาทักทาย... คุณสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ เรนน้อย... พี่มะกรูดจะลืมนางเอก แสนซน แก่นแก้วได้ไง อิอิ รออีกนิดนะคะ ใกล้เสร็จแล้ว เสร็จจากเรื่องสั้นของเรนน้อย... ไม่รู้อีกนานแค่ไหน? จะได้เขียนอีก...เหตุเพราะเปลี่ยนสายงาน รับผิดชอบงานมากขึ้น... อาจหาย ๆ ไป... คิดถึงเรนน้อย ดูแลตัวเองนะคะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ พี่แทน(แทนคุณแทนไท) ใช่ค่ะพี่แทนตั้งใจจะลืม กลับยิ่งจำ ขอบคุณพี่แทนค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ -------------------------------------------------------------------- สวัสดีค่ะ จ๊ะนายดอกข้าว... ขี้โต๊ะดีแท้หละน้องหล่าข้อย อิอิ จ้า...บางทีมันก็อยากลืมเรื่องราวที่ทุกข์ใจบ้าง ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องความรู้สึกรัก หรอกจริงมั้ยค่ะ... ดูแลตัวเองนะคะ น้องชายนายดอกข้าว... -------------------------------------------------------------------- ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ ที่ตอบช้า... ช่วงนี้งานยุ่งนิดหน่อยค่ะ แต่ต่อไปไม่รู้จะว่างหรือเปล่า? -------------------------------------------------------------------
18 ตุลาคม 2549 13:50 น. - comment id 616521
เขาว่ารักครั้งแรกมันฝังใจจำไว้ไม่ลืมเลือน แม้จะผ่านนานกาลแปรเปลี่ยนเป็นอื่นก็ยากจะเลือน เสียจริงๆจ๊ะ แรกรักปักใจในจิต แนบสนิทติดเนื้อเกื้อหนุน อิงอุ่นแอบแสบเจือจุน ว้าวุ่นหนุนตีที่ใจ.....อิอิ คิดถึงมิกึ่งหลงแต่พะวงคงเสมอๆจ๊ะ แก้วประเสริฐ.
18 ตุลาคม 2549 17:35 น. - comment id 616632
สวัสดีค่ะ คุณแก้ว... รักแรกสลักปักคงมั่น ความผูกพัน...คล้องส่วนลึกนึกถึง เป็นอดีตเรื่องราวคราวเคยซึ้ง ที่ติดตรึงดวงใจ...ไปนิรันดร์ รักครั้งแรก อิอิ 13 ปีแล้วนะ อิอิ ลืมมั้ยก็ไม่ลืมนะคะ แต่ว่ามันรู้สึกดีในความรู้สึก... เพราะเป็นเรื่องราวที่งดงาม และน่าประทับใจ... มะกรูดไม่เสียใจกับรักแรกนะคะ เพราะรักแรกมันไม่มีใครทำร้ายใคร... ที่เขียนกลอนบทนี้ก็เพราะเพลง "ตั้งใจลืม" ขอบคุณนะคะ ที่คุณแก้วแวะมาทักทาย.. รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...ด้วยระลึกถึงเสมอ...