จั่นห้าว

ตราชู

จั่นห้าว
กลอน กลบทเสือส้อนเล็บ
	เมื่อเสือลายร้ายเหลือเป็นเสือหลุด
แค้นขัดสุดสาหัสเคืองขัดแสน
ถึงคราวปวดรวดร้าวครั้งคราวแคลน
จึงหลบแล่นไปประสบแหล่งหลบภัย
	บาดแผลพร้อยรอยแผ่เป็นแผลพิษ
ยิ่งสุมคิดเคียดคลุ้มดั่งสุมไข้
ถึงกาลกูกลับบ้านเมื่อกาลใด
ต้องทำไอ้พวกระยำที่ทำกู
	แม้ไร้เล็บเจ็บใจทั้งไร้เขี้ยว
ยังเริงเรี่ยวโลดเหลิงแรงเริงสู้
คงเหลี่ยมลายร้ายเหี้ยมเล่ห์เหลี่ยมคู
ให้มันรู้แม่นมั่นให้มันระวัง
กลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย
	เสือก่อกิจคิดการสามานย์กิจ
เก็บความคลั่งประดังคิดแผลงฤทธิ์คลั่ง
เราอย่าพลั้งเพลี่ยงพลำลงพล้ำพลั้ง
เราคือพรานพร้อมพรั่งกำลังพราน
	พรานล่าเสือ สมยาต้องล่าเสือ
ที่มันพล่านหาเหยื่ออย่างพลุ่งพล่าน
ล้างลมปราณเสือร้ายให้วายปราณ
ยามถึงคราวกร้าวกร้านแกร่งทุกคราว
	ไอ้เสือกั่นมันกล้าอวดก๋ากั่น
เราต้องห้าวจับมันด้วยจั่นห้าว
เพื่อชนชาวชื่นชีวาประชาชาว
สุขกลับคืนยืนยาวอยู่คงคืน
หมายเหตุ กลบททั้งสองชนิดนี้ เป็นของโบราณาจารย์ท่าน ผมพบรูปแบบและตัวอย่าง ในหนังสือ คัพภครรลองร้อยกรองไทย เรียบเรียงโดย ท่านอาจารย์วัฒนะ บุญจับ  นักอักษรศาสตร์ กรมศิลปากร แหละในบทกวีชื่อ ขอทานบรรดาศักดิ์ ของ ท่านคมทวน คันธนู ในหนังสือ นาฏกรรมบนลานกว้าง ครับ
 
-------------------------------------------------------------------------------------				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    16 ตุลาคม 2549 15:51 น. - comment id 615572

    มาชื่นชมผลงานคุณตราชูค่ะ
    
    กลบทเสือซ่อนเล็บ
    
    คำที่สองกับคำที่เจ็ดเป็นคำเดียวกันใช่ไหมคะ
    
    อยากลองเขียนดูบ้างค่ะ
    
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ตราชู

    16 ตุลาคม 2549 16:11 น. - comment id 615590

    ตอบคุณเพียงพลิ้วครับ
    	กลบทเสือซ่อนเล็บ เป็นดังที่คุณว่ามานั้นถูกแล้วครับ คือ ซ้ำคำที่ ๒ กับคำที่เจ็ด ในวรรค ตัวอย่างเช่น
    	เมื่อสิ้นคำขอกินคือสิ้นเกียรติ
    คล้ายขยะเขาเหยียดขยะแขยง
    เมื่อสิ้นคำขอกินแทบสิ้นแรง
    เสียดท้องเหมือนมีดแทงเข้าท้องน้อย
    	ลูกโหยหิวโหยไห้ร้องโหยหวน
    แท้ท้อครวญครางขอจนท้อถอย
    น้ำตาเอ่อเหม่อหาเงินตาลอย
    ทีละภาพคือร่วงผลอยทีละคน
    	สายธารคาราวานขอทานเคลื่อน
    จากท้องนามาเกลื่อนเต็มท้องถนน
    ตายก็ฝัง ยังก็ขอ หิวก็ทน
    ทุกเส้นขนเหลือลำเค็ญตามเส้นทาง
    	เขาไม่เคยหิวกระหายเขาไม่เห็น
    ซึ่งโลกเร้นทุกข์โศกบนโลกกว้าง
    หน้าเขาสูง พุงเขาปลิ้น ตีนเขาบาง
    มีสตางค์ให้ลูกเต้าเขาสบาย
    	(จากบทกวี ขอทานบรรดาศักดิ์ ของ ท่านคมทวน คันธนู ในหนังสือ นาฏกรรมบนลานกว้าง ครับผม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน