แสนเหนื่อยล้า เต็มที กับชีวิต เนื่องจากพิษ กลางหัวใจ แพร่ขยาย ช่างสับสน เจ็บหนัก รักมลาย ดั่งคนพ่าย เพ้อรำพัน วันอ่อนแอ แพ้ต่อความ สิ้นหวัง แห่งชีวิต แพ้ต่อพิษ คืนฝันร้าย ใจเกิดแผล แพ้บทเรียน แห่งชีวิต ที่เปลี่ยนแปร แพ้เรียวแส้ แห่งสังคม ตรมชีวิน ในวันนี้ เหมือนวิญญาณ เจ็บป่วยไข้ คล้ายเบื่อหน่าย ดั่งชีวิต จะสูญสิ้น ธารน้ำใส สองข้างตา ไหลรวยริน ความหวังสิ้น ภินทร์พัง ดั่งสิ้นใจ ช่างเหนื่อยล้า เต็มทน จนอ่อนล้า ดั่งวิญญาณ์ ราวกับแยก แตกสลาย หัวใจเคย สุขสดใส คล้ายหมองไป ดังเมฆร้าย บดบังไว้ ให้มืดมน แสนเหน็บหนาว ชีวา พาใจโศก วันนี้โลก หมองเศร้า หรือเราหม่น เหมือนดั่งพลัด ร่วงลงไป ในวังวน โหดร้ายจน หัวใจ ใกล้ผุพัง กอดดวงใจ ดวงเหงา นั่งเจ่าจุก ไม่อยากลุก ไร้เรี่ยวแรง แห่งความหวัง คลื่นความรัก ถาโถม โหมประดัง ไร้พลัง หมดแรงสู้ อยู่เดียวดาย
White roses 16 ต.ค. 2549 07:57 น. - ID 93974 
11395
11
0
16 ตุลาคม 2549 08:11 น. - comment id 615350
แค่เหนื่อยล้า พาหัวใจ ให้ได้พัก หยุดตระหนัก เรื่องความรัก ที่พาให้ หัวใจหม่น กร่นเศร้า คลุกเคล้าไป หลบรักร้าย พักหัวใจ หายอ่อนแอ อาจเคยแพ้ พิษความรัก ที่เคยผ่าน ไม่ยืนนาน เรื่องความรัก มักไม่แน่ หัวใจคน กร่นความเศร้า เขาไม่แล แต่ที่แน่ หัวใจตน ต้องทนเอา ต้องตั้งหลัก เอาใจเรา เป็นที่พึ่ง อย่าคิดถึง พึ่งใจ ใครใครเขา รักแล้วเหนื่อย อ่อนล้า พาใจเรา ทุกข์ซมเศร้า เขาไม่แล แย่เหมือนกัน
16 ตุลาคม 2549 08:30 น. - comment id 615352
แว่วเสียงผ่าน ออกมา น่าสลด จิตรันทด ตอบไป ใจสงสาร เพราะโดนพิษ แห่งจิตพัง นั่งร้าวราน มีน้ำธาร หลั่งมา ที่ตานาง อยากจะปลอบ จอมขวัญ ในวันเศร้า แต่ตัวเรา มิเหมาะสม ตรมหมองหมาง มีหนึ่งรัก หนักใจ ให้ระคาง ด้วยในทาง หฤทัย ไม่อาจแปร พบกันช้า เกินไป ให้ช้ำชอก มิอาจบอก รักใคร ใจมีแผล ขอเก็บความ งามไว้ ในดวงแด จะดูแล ปลูกฝัง ดั่งชีวัน ความรักนั้น มันมิใช่ อยู่ใกล้ชิด เป็นแค่มิตร แสนดี นี้ร่วมฝัน ขอมีแค่ รักเดียว เกลียวกลมกัน ไม่อาจปัน แบ่งใจ ใคร่ปราณี ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ คุณwhite roses ขอให้คุณมีความสุขนะครับ อย่าได้มีความทุกข์อีกเลย พระท่านว่าทุกข์หรือสุขนั้นอยู่ที่ใจครับ
16 ตุลาคม 2549 08:32 น. - comment id 615353
วันนี้เหนื่อย..ยิ่งนัก..จึงพักหยุด แรงกายทรุด..อ่อนล้า..พาใจเศร้า พักผ่อนกาย..กับงานหนัก..เพื่อบรรเทา พรุ่งนี้เช้า..ค่อยเริ่มใหม่..เมื่อหายดี
16 ตุลาคม 2549 09:03 น. - comment id 615359
คุณ เบรฟฮาร์ท.. เสียงฉันเอง..เพ้อรำพัน..ในวันเศร้า นั่งหงอยเหงา..ราววิญญา..จะอาสัญ พยายาม..ปลอบหัวใจ..ในรายวัน ความผูกพัน..เก่าก่อน..อย่าย้อนมา ขอขอบคุณ..ในคำปลอบ..ขอบคุณมาก ใช่ไม่อยาก..จะลืมวัน..อันไร้ค่า ด้วยพิษร้าย..แพร่ขยาย..กร้ำกรายมา หนักอุรา..เหลือทน..จึงหม่นใจ หากเราพบ..กันก่อน..เสียตอนแรก อาจไม่แยก..ห่างจากกัน..ฝันสลาย คงมีสุข..สมหวัง..ดังตั้งใจ แต่เสียดาย..พบกันช้า..อุราตรม..
16 ตุลาคม 2549 09:22 น. - comment id 615363
เห็นน้องเดิน โดดเดี่ยว เปลี่ยวชีวิต ในดวงจิต พี่ชาย ให้สงสาร เมื่อทราบข่าว น้องนั้น ทรมาน มะละกอ ต้นใกล้บ้าน ก็เศร้าใจ อยากจะเข้า ไปช่วย ประโลมขวัญ แต่น้องนั้น ไม่ยินดี พี่ชายให้ อยากเป็นเพื่อน ยามเหงา เศร้าอาลัย พี่ก็แสน กลุ้มใจ ในชีวัน จงทำใจ ให้กระจ่าง สว่างเถิด พระธรรมเลิศ ช่วยค้ำชู สู่จอมขวัญ น้องเป็นทุกข์ พี่ก็ทุกข์ แสนอนันต์ ห่างไกลกัน พี่ยิ่งเศร้า เหงาอุรา เมื่อคืนรีบ เข้านั่ง สมาธิ ใช่ตำหนิ หวังส่งใจ นั้นไปหา แต่พี่จิต ไม่สงบ กระทบมา จิตล่องลอย ไม่คล้อยมา ดังตั้งใจ คืนนี้คิด จะลองนั่ง สักครั้งอีก ถ้าหลบหลีก ทำใจให้ ได้ผ่องใส สมาธิ คงสมหวัง ดังตั้งใจ พี่คงได้ ปลอบหทัย ถึงปราการ
16 ตุลาคม 2549 09:34 น. - comment id 615366
ขอขอบคุณ..พี่ชายที่..ที่ปลอบย้ำ ทุกถ้วนคำ..จะจดจำ..ในยามเศร้า กำลังใจ..ที่พี่ให้..ได้บรรเทา ช่วยเร่งเร้า..พลังใจ..ให้กลับคืน วันนี้เหนื่อย..นักหนา..จึงมาพัก ทำงานหนัก..ไม่เว้นว่าง..บางครั้งฝืน ถึงเหนื่อยล้า..เพียงไร..ไม่หยุดยืน จึงพักฟื้น..สักวัน..ในวันนี้..
16 ตุลาคม 2549 09:37 น. - comment id 615368
ขอปลอบใจ เพื่อนรัก ให้หายเศร้า เหนื่อยหนอเรา พักเศร้า กันหน่อยไหม ให้เรื่องเหนื่อย อ่อนล้า พัดผ่านไป พบวันใหม่ สุขสันต์ ทุกวันเอย
16 ตุลาคม 2549 09:45 น. - comment id 615370
วันนี้ค่อนข้างเหนื่อนิดหน่อยเลยหยุดพัก 1 วัน เลยมีเวลามาเล่น คอมในตอนเช้า..ค่ะ..
16 ตุลาคม 2549 10:00 น. - comment id 615378
16 ตุลาคม 2549 10:01 น. - comment id 615380
จะหลอกขอเบอร์กุหลาบอีกละสิ..อิอิ
16 ตุลาคม 2549 10:03 น. - comment id 615382
เบอร์เดียวกับคุณแม่มดเปี๊ยบเลยค่ะ..
16 ตุลาคม 2549 10:08 น. - comment id 615385
222 2222 หรือเปล่าคะ เพราะของแม่มดใช้เบอร์นี้ค่ะ
16 ตุลาคม 2549 10:08 น. - comment id 615386
16 ตุลาคม 2549 10:10 น. - comment id 615387
ใช่ค่ะ..เบอร์เดียวกันเลย..
16 ตุลาคม 2549 10:12 น. - comment id 615388
16 ตุลาคม 2549 10:16 น. - comment id 615389
16 ตุลาคม 2549 10:17 น. - comment id 615390
ร้องไป อย่าหยุดนะ ใครหยุดก่อนโดน
16 ตุลาคม 2549 11:25 น. - comment id 615407
สวัสดีค่ะทุกคน.... คุณกุหลาบค่ะ.... เมื่อร่างกายเหนื่อยก็ต้องพักค่ะ เพื่อเพิ่มเติมให้ร่างกายและใจดีกว่าที่เป็น เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ คุณแม่มดค่ะ... ตรงกับใจรีเลยค่ะที่ว่าพี่บนเกาะ ขอเบอร์อีกแล้ว...... พี่บนเกาะค่ะ ที่ขอ ๆ มาแน่ะได้ของใครเขา บ้างหรือยังค่ะ ส่วนของรีแน่ะ เบอร์นี้ค่ะ เบอร์ 6 ( 5 5 5 )
16 ตุลาคม 2549 11:32 น. - comment id 615409
เบอร์ของคุณ รี ก็สงสัย โทรติดยากนะคะ อิ..อิ.
16 ตุลาคม 2549 11:45 น. - comment id 615414
16 ตุลาคม 2549 11:46 น. - comment id 615416
ตีแตกค่ะพี่ชาย
16 ตุลาคม 2549 11:47 น. - comment id 615417
ตรูมูฟ..ค่ะ..
16 ตุลาคม 2549 14:01 น. - comment id 615461
หากเหนื่อยล้าเต็มที่กับชีวิต ควรหยุดคิดตั้งหลักพักสักหน่อย อย่าสับสนคนเดียวเปลี่ยวใจลอย เอ่ยฝากถ้อยร้อยคำพร่ำอ่อนแอ ถึงจะแพ้ผิดหวังหรือพลั้งพลาด แทบใจขาดคืนวันผูกพันแผล เป็นบทเรียนล้ำค่าอย่าเปลี่ยนแปร ว่าเรียวแส้สังคมจมชีวิน ทั่วทุกถิ่นมนุษย์ผุดผ่องใส หรือหมองไหม้พ่ายแพ้แทบแดดิ้น มีต้นสายปลายเหตุเขตรวยริน ควรถวิลค้นหาศึกษาใจ อย่าอาลัยอาวรณ์มัวอ่อนล้า ดั่งวิญญาณ์ถูกสับแตกดับไหม้ รู้เท่าทันตัวเองฝึกเพ่งใจ สาเหตุใดให้เราเหงาวกวน เหมือนลมหนาวพัดมาไร้ผ้าห่ม นอนระทมวาบหวิวสยิวขน อุปมามองเห็นดั่งเช่นคน ไม่ฝึกฝนค้นคิดชีวิตพัง คงต้องนั่งบรรเลงบทเพลงกลุ้ม ดั่งไฟสุมรุมเร้าเศร้าสิ้นหวัง คลื่นความทุกข์จุกเสียดเครียดลำพัง เหมือนเมฆแสงส่องต้องเดียวดาย อย่าได้เป็นเช่นคำนำเสนอ ขอให้เธอมีสุขทุกข์จางหาย ด้วยบทเรียนผิดพลาดวาดลวดลาย ฝากตบท้ายสรุปชุบชีวิน
16 ตุลาคม 2549 14:04 น. - comment id 615471
ขออภัยพิมพ์ตก..เหมือนเมฆบัง...จริงๆเลย.
16 ตุลาคม 2549 14:09 น. - comment id 615478
ทางชีวิตยาวไกลมองไม่เห็น แม้นลำเค็ญสักนิดอย่าคิดหวั่น รวมพลังหมายท้ากล้าประจัน สู้เพื่อฝันที่หวังไว้ให้กับตน โลกนี้คือละครยอกย้อนนัก ควรรีบตักแต่สุข....ทุกข์อย่าสน โชคชะตากำหนดไว้ให้เป็นคน ควรดิ้นรนแม้ท้อทรมาน หากวันนี้หม่นหมองนอนร้องไห้ ฝากแรงใจพลังรักสมัครสมาน ความคิดถึงช่วยลบหนาวความร้าวราน ช่วยประสานดวงใจให้เหมือนเดิม ด้วยรักและคิดถึงมากฝากบอกไว้ มอบห่วงใยห่วงหามาช่วยเสริม กำลังใจให้เกินพอช่วยต่อเติม ขอจงเริ่มวันใหม่ด้วยใจทะนง
16 ตุลาคม 2549 14:17 น. - comment id 615489
มีคนบางคนบอกว่าจะไปต่างจังหวัด แต่เราเห็นวนเวียนอยู่กับกลอนของกุหลาบบ๊อยบ่อยเลยอะ ...อิอิ (อย่างนี้เรียกมุสาหรือเปล่าเนี่ย)
16 ตุลาคม 2549 14:40 น. - comment id 615506
เขาคงไม่ได้มุสามั้งพี่แม่มด เขาส่งแค่บอกเรายังไม่หมด ว่าจะไปวันไหนมั้งค่ะ... คริ คริ เฮ้อ! วันนี้กวนคนอื่นไปแยะเราจะมี ชีวิตรอดไหมเนี๋ยะ.....
16 ตุลาคม 2549 14:54 น. - comment id 615512
สวัสดีค่ะ คุณกุหลาบขาว... เป็นกำลังใจให้นะคะ
16 ตุลาคม 2549 15:07 น. - comment id 615522
คงจะงั้นแหละค่ะน้องรี สงสัยจะส่งข่าวไม่หมดค่ะ
16 ตุลาคม 2549 17:47 น. - comment id 615644
ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ทั้งกายและใจ
16 ตุลาคม 2549 19:59 น. - comment id 615659
16 ตุลาคม 2549 22:15 น. - comment id 615666
คุณ.คำอ้วน.. แสนเหนื่อยล้า..เต็มที..กับชีวิต จึงหยุดคิด..พิจารณา..หาทางแก้ เสี้ยวชีวิต..บางครั้ง..ยังอ่อนแอ เธอยังแคร์..ปลอบใจ..ในรายวัน ช่างอบอุ่น..ยิ่งนัก..ได้พักร้อน เสียงเธอวอน..ผ่านมา..อย่าไหวหวั่น ความเหนื่อยล้า..เลือนหาย..มลายพลัน เธอปลอบขวัญ..ให้สดชื่น..รื่นหัวใจ กุหลาบขาว..ในวันนี้..โชคดีนัก ได้ประจักษ์..ถึงคุณค่า..อันยิ่งใหญ่ เหมือนชีวิต..ไม่เดียวดาย..อีกต่อไป พลังใจ..เปี่ยมล้น..ท้นทวี ขอขอบคุณ..ในน้ำใจ..อันใสสด ที่รินหยด..รดหัวใจ..ให้สุขศรี พร้อมลุกขึ้น..ต่อสู้..ดูสักที ด้วยไมตรี..ด้วยแรงใจ..เธอให้มา ในตอนนี้..ดั่งวิญญาณ..ได้รับรู้ จึงฟื้นฟู..ความหวัง..ตั้งปรารถนา จะฝ่าฟัน..มาสุม..กลุ้มอุรา เผชิญหน้า..ไม่ยอมแพ้..แด่ฝันร้าย..
16 ตุลาคม 2549 22:20 น. - comment id 615667
คุณ รี.. วันนี้หยุด ชาร์ท แบต ค่ะ วันพรุ่งนี้ค่อยทำงานค่ะ วันอาทิตย์เหนื่อยมากค่ะ..ไม่ได้นั่งเลย...ข้าวยังไม่ มีเวลาทานเลย ทานแต่ไวตามิ้นไป 2 ขวดค่ะ...
16 ตุลาคม 2549 22:37 น. - comment id 615675
คุณกานต์... ขอขอบคุณ..พลังใจ..และความหวัง ทุกทุกครั้ง..เธอคอยเติม..เสริมมาให้ ความหนาวเหน็บ..เหนื่อยล้า..ค่อยคลี่คลาย เพราะดวงใจ..ถูกสมาน..ประสานเติม จึงขอรวม..ความหวัง..ตั้งจิตใหม่ รับห่วงใย..ไมตรี..ที่เธอเสริม แผลในใจ..คล้ายสนิท..เกือบเหมือนเดิม เธอก่อเติม..สร้างฝัน..ทุกวันมา จะรับรัก..และคิดถึง..ซึ่งเธอฝาก แม้ลำบาก..เพียงใด..ใคร่ฟันฝ่า ทางชีวิต..ยาวไกล..สุดสายตา รวมพลัง..ทายท้า..กล้าประจัญ..
16 ตุลาคม 2549 22:39 น. - comment id 615676
คุณ แมงกุดจี่...น้องเฌอ..ขอบคุณค่ะสำหรับความ ห่วงใย.ค่ะ ดูแลสุขภาพ ด้วย เช่นกันนะคะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
