ลูกทุ่ง.สวนยางพารา

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

ฉันนั่งมองจากประตูบ้านเรือนไม้หลังหนึ่ง..........................
เมื่อถึงคราฤดูการทำนา สายฝนใหญ่ตกกระหน่ำน้ำในทุ่งนาเอ่อล้นเนืองนอง
มองรถไถคันเก่าขึ้นสนิมจอดตรงชายคาบ้าน อีกไม่นานคงได้ใช้งาน
             ปีนี้ฉันคงได้ช่วยพ่อ แม่ ไถนาทำนา ช่วยแม่หว่านข้าวกล้าปักดำ
เกลือกกลั้วกลิ่นดินสาบโคลน เอาหลังสู้ฟ้าเอาหน้าสู้ดิน
              ฉันเป็นแค่เด็กบ้านนอก บ้านนา  เป็นลูกทุ่งท้องนาแห่งนี้
หลังจากไปร่ำเรียนมหานครหลายปี บัดนี้ฉันกลับสู่บ้านนอกรากเหง้าเดิม
              ฉันยืนมองจากบานประตูหน้าต่าง เฝ้าดูฝนพรำมากับพายุซัด
หน้าฝนกรีดยางพาราไม่ได้  แต่ถึงยังไง ท้องนายังรอการไถ คราด
               ฉันเป็นแค่เด็กชาวสวน ลูกชาวนาชาวไร่
เดินทางสู่เมืองเพื่อไขว่คว้าฝัน ร่ำเรียนหาวิชาความรู้และปริญญา
บางครั้งสิ่งที่ฉันได้มาอาจนำมาพัฒนาหมู่บ้านเรา
                      27     สิงหาคม     2547				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน