สักวา เรือรักล่ม จมแล้วเล่า หัวใจเรา ว้าเหว่ เห่ห่างหาย รักได้แรม ร้างลา น่าเสียดาย เหมือนดั่งตาย ทั้งเป็น เช่นนี้นา ลมเจ้าเอ๋ย พัดเชย เคยได้ชื่น เมื่อยามตื่น ดวงหทัย ไห้เรียกหา บัดนี้ไม่ มีแล้ว แก้วกานดา จากพี่ยา ไปไหน ทำไมเอย. สวัสดีครับเพื่อนๆนักกลอนทุกท่าน กลอนเศร้าไปนิดนะครับ แต่คนแต่งมิได้เศร้าครับ
เบรฟฮาร์ท 15 ต.ค. 2549 15:04 น. - ID 93955 
1391
3
0
15 ตุลาคม 2549 15:22 น. - comment id 615289
สักวาเรือรักชักจะลม สักวาคำคนอย่าอ่อนไหว สักวาพาดายเดียวเที่ยวเปลี่ยวใจ สักวาบทใดทำใจตาย สักวาชีวิตลิขิตรัก สักวาอกหักรักสลาย สักวาบางบทสลดใจ สักวาหวั่นไหวยังรักเธอ สักวาบทใดใจก็รัก สักวาอกหักยังรักเสมอ สักวาใดใดใจละเมอ สักวาพกเพ้อละเมอคอย
15 ตุลาคม 2549 16:39 น. - comment id 615290
สักวา ลมเอ๋ย ที่เชยพัด เคยสะบัด โบกโบย ลมโชยไหว เจ้าถาโถม โลมเร้า เข้าทรวงใน ทำพี่ให้ หนาวสั่น สะท้านทรวง ทั้งลมปาก ฝากฝัง ยังความรัก ได้แนบหนัก ตรึงตรา พาแหนหวง เดี๋ยวนี้ลม ผ่านไป หัวใจกลวง เหมือนรักลวง พี่ต้องช้ำ ซ้ำอีกเอย.
15 ตุลาคม 2549 20:41 น. - comment id 615310
จำต้องจาก ไปไกล ใช่หน่ายหนี ทุกนาที ยังห่วงใย ใจห่วงหา ด้วยหน้าที่ จำจากไป อยู่ไกลตา โธ่พี่จ๋า จะซึมเศร้า เหงาไปใย หากหน้าที่ ลุล่วง อย่าห่วงนะ น้องนั้นจะ รีบกลับมา อย่าหวั่นไหว อย่าทุกข์ท้อ ครวญคร่ำ ร่ำอาลัย จะกลับไป อยู่เคียงข้าง ไม่ห่างเลย.
16 ตุลาคม 2549 03:18 น. - comment id 615339
ขอขอบใจ คำจา ที่ว่าห่วง มิได้ลวง ด้วยใจ ใคร่เฉลย ต้องไปทำ หน้าที่ เช่นนี้เอย ยังชื่นเชย เหมือนเดิม เมื่อเริ่มมา อย่าอาวรณ์ ร้อนหนัก เรื่องรักมาก ผมขอฝาก คำไว้ ให้ศึกษา ทุกวันนี้ อยู่ไป ใช่โรยรา เบรฟฮาร์ทว่า ควรรู้จัก รักให้พอ ผมอาจไม่ ใช่คนดี ที่ควรเลือก เหมือนดังเกือก คู่เก่า เขาทิ้งหนอ อนิจจัง ดังพระ นะลออ เมื่อเกิดก่อ ย่อมแล้วกลับ ดับลงไป อาจจะมี คนอื่น ที่ชื่นหนัก เรื่องความรัก และดี นี่ไฉน เบรฟคนจร หมอนหมิ่น อยู่ถิ่นไกล คงเป็นได้ แค่เพื่อน ห่างเรือนชาน
16 ตุลาคม 2549 07:29 น. - comment id 615345
สักวา คราเรือ รักต้องล่ม หัวใจจม ดำดิ่ง สู่ทูกข์นี่ รักมาร้าง ห่างไป ในวารี เหมือนชีวี หมกไหม้ ได้ระทม แต่ยังมี สายลม ที่พรมช่วย คอยอำนวย พัดไล่ ไม่ขื่นขม รักที่ร้าง ห่างไป เพราะคำคม ได้สายลม พัดไล่ ให้คลายพลัน
16 ตุลาคม 2549 07:51 น. - comment id 615347
คุณแม่มดใจร้าย........ หากเป็นลม พายุ ทะลุแน่ มาตีแผ่ นาวา พาพลิกผัน ให้ยิ่งล่ม จมไป ในเร็ววัน มิได้ทัน ให้คลาย ความหน่ายลง แต่ถ้าเป็น ลมครวญ มาหวนช่วย ไม่มอดม้วย ชีวิต พิศวง คงได้ฟื้น คืนชีวาตม์ พินาศคง ชีพดำรง อยู่ต่อ มิท้อใจ
16 ตุลาคม 2549 08:01 น. - comment id 615348
เป็นแค่ลม พายุ ที่ขู่ผ่าน ไม่ยืนนาน ดั่งชีพ ที่ขานไข แค่หาที่ หลบลมร้าย ที่ผ่านไป ให้หัวใจ พักหลบ พบสำราญ
16 ตุลาคม 2549 15:27 น. - comment id 615544
แม่มดใจร้าย..... ลมอันใด ไหนเล่า เท่าลมปาก ที่ฝังฝาก หน่วงเหน็บ เจ็บนักหนา พายุร้าย แรงเร่า มิเท่านา ลมชิวหา นั้นร้ายกาจ พิฆาตใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
