ทุกอย่างอาจดูเหมือนวันเก่า และชีวิตของเราอาจยังห่าง แต่บางสิ่งซึ่งดูราวเบาบาง กลับเกี่ยวพันเพิ่มบางอย่างแตกต่างไป ความทรงจำที่อยู่ในลิ้นชัก เริ่มแต่วันที่รู้จัก คล้ายยังใหม่ ยังเห็นภาพซ้ำซ้ำ ไม่ตั้งใจ ก็ไม่รู้เพราะอะไรอยู่เหมือนกัน ยังเก็บของที่เธอให้ ยังรักษา แม้เธอคงไม่รู้ว่า ทำแบบนั้น และเรื่องราวที่เขียนไปแต่ละวัน อยากให้เธอรับรู้มัน เท่านั้นเอง ทุกอย่างอาจดูเหมือนวันเก่า ยังพูดคุย ยังเย้า ยังขำเก่ง แต่บางสิ่งในเสียงหัวเราะครื้นเครง ยังหวั่นหวั่นด้วยเกรง...เธอจะรู้
11 ตุลาคม 2549 07:36 น. - comment id 613584
กลัวจะรู้ว่ามีอะไรเปลี่ยนไปใช่ไหมคะ อิอิ มีอะไรในเสียงหัวเราะเหรอ อยากรู้จัง
11 ตุลาคม 2549 07:59 น. - comment id 613595
แค่อยากให้เธอรู้ไว้ ว่าดีใจที่เธอยังเก็บรักษา สิ่งที่มอบจากใจฉันในวันที่ผ่านมา อยากบอกเธอให้รู้ว่าฉันยังเหมือนเดิม ดีจังค่ะที่รู้จักคุณค่าของสิ่งที่คนรักมอบให้ น่ารักจริงๆๆนะคุณละอองน้ำ.....ขอบใจแทนคนคนนั้นแล้วกันนะ อิอิ
11 ตุลาคม 2549 08:20 น. - comment id 613601
มากันแต่เช้าเลยนะคะ ------------------------------- ที่มาเขียนทุกอย่างด้วยตัวเอง แท้แล้วเป็นเพราะเกรง...เธอไม่รู้
11 ตุลาคม 2549 09:10 น. - comment id 613708
แวะมาทักทายยามเช้าครับ..
11 ตุลาคม 2549 20:54 น. - comment id 613970
มีอะไร อยู่ในลิ้นชัก คะ ..บอกหน่อย ดิ..
11 ตุลาคม 2549 21:14 น. - comment id 613979
มีความทรงจำค่ะ white rose เอ...ทำไมช่วงนี้เจอแต่คนล้วงข้อมูลนะ
12 ตุลาคม 2549 00:16 น. - comment id 614027
ยังเขียนงานได้ดีอย่างน่าทึ่งเช่นเดิมค่ะ เพิ่งมีเวลาเข้ามาดูคำตอบกลอนเพื่อนบ้านค่ะ
12 ตุลาคม 2549 08:52 น. - comment id 614064
ขอบคุณคุณทิกิ ที่ยังเข้ามาเยี่ยมกันอยู่ทุกบ่อย ดีใจที่ชอบงานนี้นะคะ
12 ตุลาคม 2549 10:34 น. - comment id 614095
มายิ้มหวานให้เฉยๆ.. //งดแซวหนึ่งวัน..
12 ตุลาคม 2549 19:23 น. - comment id 614364
เอ... คนนี้มาแปลก แถมไม่แซวอีกตะหาก
12 ตุลาคม 2549 22:46 น. - comment id 614417
แน่ะ แซวก็ว่า ไม่แซวก็สงสัย.. เอาไงดีเนี่ยเรา
13 ตุลาคม 2549 17:20 น. - comment id 614709
ก็มันผิดวิสัยนี่นา