ไม่ควรเล่า กล่าวถึง อดีตนั้น ดั่งสายัน พลันลับ ดับสังขาร แม้ทุกข์ขม กล้ำกลืน เหลือจะปาน อย่าได้มา พานพบ จบกันที
10 ตุลาคม 2549 07:28 น. - comment id 613300
แกล้งลืมๆไปบ้างก็พอลืมทุกข์ได้บ้างค่ะ อยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืม อาการนี้เป็นบ่อยค่ะ
10 ตุลาคม 2549 11:24 น. - comment id 613368
จะให้ลืมเขาได้อย่างไรเล่า ก็ใจเราเฝ้าห่วงคนึงหา จะให้ตัดรักไปไม่นำพา ยังง่ายกว่าถ้าชีวีนี้ดับลง ด้วยเพราะรักครั้งนี้ที่มีให้ เกิดจากใจใช่ลวงหรือลุ่มหลง แนบทรวงติดตรึงหทัยใฝ่จำนง และมั่นคงสัตย์ซื่อถือจริงจัง ฤดูกาลผ่านไปไม่แหนงหน่าย จะเช้าบ่ายยังคอยด้วยใจหวัง ไม่คิดเคืองขุ่นข้องหรือชิงชัง เฝ้ารักดังมัจฉารักวารี วอนมวลเทพเทวาจงมาช่วย เอ็นดูด้วยรักดำรงจงสุขศรี โปรดคุ้มครองป้องภัยให้โชคดี ตราบวันที่เราสองได้ครองกัน.... ...............................................
10 ตุลาคม 2549 11:51 น. - comment id 613379
ผมจะลืมแต่ไม่ลืมซักที คับ มันลืมยาก คงต้องหาใครซักคนทีทำให้ผมลืม
10 ตุลาคม 2549 11:55 น. - comment id 613381
จะให้ลืม เขาได้ อย่างไรเล่า เมือตัวเรา ยังเฝ้า คะนึงหา ด้วยฝากรัก ฝากคำ มั่นศรัทธา หวังเพียงว่า ซักวัน พลันลืมเลือน
10 ตุลาคม 2549 17:07 น. - comment id 613537
ถ้าเรารักใครจริงๆสักคนแล้วนะ ต่อให้เราต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเราก็ลืมเค้าไม่ได้หรอกนะค่ะ
14 ตุลาคม 2549 13:40 น. - comment id 615074
15 ตุลาคม 2549 09:08 น. - comment id 615239
แอบมาแต่งก้อไม่บอก แต่เค้าเก่งหาจนเจอ อิอิ