..๏ จันทร์กระจ่างพร่างพราวบนราวฟ้า ม่านนภางามเด่นด้วยเพ็ญแข เหลียวหาคนข้างกายชายตาแล ปราศจากแม้เงาปรารถนายอดยาใจ ค่ำคืนก่อนเขานั้นรำพันถ้อย โปรดรอคอยกันและกันอย่าหวั่นไหว แม้นขุนเขาทะเลขวางหนทางไกล สองสายใยสายสวาทมิขาดกัน มาบัดนี้ความหมองครอบครองจิต ดั่งถูกพิษคะนึงให้ใจโศกศัลย์ เวิ้งนภาสุกสว่างกระจ่างจันทร์ แต่เรานั้นทุกข์หนักรักกลับกลาย จันทร์กระจ่างพร่างพราวบนราวฟ้า คำสัญญาคือปดหมดความหมาย แท้อยู่อย่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย คนข้างกายคือเงาจันทร์เท่านั้นเอง ๚ะ๛
อัลมิตรา 7 ต.ค. 2549 21:37 น. - ID 93685 
1198
10
0
7 ตุลาคม 2549 22:08 น. - comment id 612809
หนึ่งเงาจันทร์ที่เห็นเช่นความเหงา หากว่างเปล่าซ่อนซุกทุกข์ขื่นขม เก็บกักเร้นเย็นชาในอารมณ์ ฝืนใจข่มความเหงากับเงาจันทร์ แต่งไม่ออกเลยค่ะสมองตื้อในคืนเพ็ญ
พรุ่งนี้ตักบาตรเทโวหรือเปล่าค่ะ
7 ตุลาคม 2549 22:33 น. - comment id 612812
จันทร์กระจ่าง..พร่างพราว..บนราวฟ้า ยังมีดวง..ดารา..สว่างไสว โอบล้อมจันทร์..ด้วยความรัก..จากดวงใจ แต่เธอใย..โดดเดี่ยว..อยู่เดียวดาย น้ำคำชาย..ฟังง่าย..แต่เชื่อยาก คำจากปาก..พูดพร่ำเพรื่อ..เชื่อไม่ได้ ดังนกแก้ว..นกขุนทอง..ท่องจำไป ความจริงใจ..น้อยคนนัก..ยากจักมี... เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
7 ตุลาคม 2549 22:38 น. - comment id 612814
ขอไปตั้งหลักก่อนนะ...
8 ตุลาคม 2549 00:45 น. - comment id 612816
สวัสดีคับ พี่อัลมิตรา.... ใครบอกล่ะครับว่าพี่อิมอยู่เดียวดาย ยังมีธรรมชาติรอบกายที่ยังอยู่ดูแลเรานะครับ ถ้าหากเราหันมาใส่ใจธรรมชาติ ธรรมชาติก็จะมาดูแลเราเอง
8 ตุลาคม 2549 04:46 น. - comment id 612820
คืนวันพระจันทร์ฉาย ช่างเหงาใจเหลือแสน ไม่มีเลยที่ใครเขาเรียกว่าแฟน ใจหนอ..ช่างแสนเดียวดาย
8 ตุลาคม 2549 09:57 น. - comment id 612835
ด้วยรักคิดถึงค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2551.html เดียวดาย พัณนิดา เศวตาสัย เดียว ดายอาดูร สิ้น สูญแล้วทุกทุกสิ่ง เธอ มาทอดทิ้ง จากไปแสนไกลสุดไกล จำ ใจจำทน หม่น หมองเพ้อร้องร่ำไห้ โอ้ ยอดดวงใจ แสน เศร้า โศก ตรม จำ ใจจำฝืน กล้ำ กลืนชอกช้ำเหลือเอ่ย เธอ ทำเมินเฉย ห่าง เหินทำเมินไม่มอง ยาม ใดใจเหงา เฝ้า ดูนวลแสงจันทร์ส่อง ใจ คอยร่ำร้อง เรียก หา แต่ เธอ ทอดทิ้ง ทอดทิ้ง ฉัน ไป แสน ไกล สุด อาลัย ในรัก หัก หาย ปวดร้าว ปวดร้าว เหลือใจ หมอง ไหม้ หมด เยื่อ ใย มิหวน คืน มา คอย คอยหา ตั้ง ตาคอยเธอคืนกลับ เธอ ไปลาลับ จาก ฉันคืนวันผ่านไป คอย เธอหวน กลับ มาเคียง ชิดใกล้ ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย ทอดทิ้ง ทอดทิ้ง ฉัน ไป แสน ไกล สุด อาลัย ในรัก หัก หาย ปวดร้าว ปวดร้าว เหลือ ใจ หมอง ไหม้ หมด เยื่อใย มิหวน คืน มา คอย คอยหา ตั้ง ตาคอยเธอคืนกลับ เธอ ไปลาลับ จาก ฉันคืนวันผ่านไป คอย เธอหวน กลับ มาเคียง ชิดใกล้ ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย ไย เป็น ไฉน คอย เก้อ เดียว ดาย...
8 ตุลาคม 2549 21:17 น. - comment id 612938
มองจันทร์ ฝันค้าง ว้างจิต เพ่งพิศ มืดดำ คล้ำหมอง ฝนพรำ น้ำบ่า ท่วมนอง เฝ้ามอง ไม่เห็น เพ็ญจันทร์ ไม่ทราบว่าไปมองอยู่ตำบลไหน ตอนนี้ประเทศไทยท้องฟ้ามืดดำฝนตกแล้วตกอีกไม่มีเวลาฟ้าเปิดเลย อิอิ
8 ตุลาคม 2549 22:35 น. - comment id 612955
ความเดียวดาย เพียงแค่ เวลาผ่าน ความต้องการ เพื่อนมิตร นั้นจิตหวัง เพียงมีเพื่อน คนรู้ใจ เป็นพลัง ความจริงจัง ความเป็นเพื่อน ยังมั่นคง อย่าท้อแท้ ลองมอง ดูข้างหลัง มีคนยัง ให้กำลัง ใจทุกหน ลองกัดฟัน สู้ซักนิด จิตต้องทน อย่ามัวจน ความคิด ที่หลุดลอย
8 ตุลาคม 2549 23:40 น. - comment id 612964
คุณเฌอมาลย์.. วันนี้ไปทำบุญในตอนเช้ามาค่ะ จากนั้นก็เตร็ดเตร่แถวตลาดซื้อวัตถุดิบในการทำขนมมาลองทำดูค่ะ ได้เรื่อง ไม่ได้เรื่องบ้าง .. ขนมซุกเต็มตู้เย็นเลยค่ะในตอนนี้ คุณwhite rose.. โอ..นกแก้ว นกขุนทอง ท่าจะมีแต่ตัวผู้นะคะ เป็นไปได้ยังไงเนี่ย คุณบินเดี่ยว.. คงไม่ต้องถึงกับถอยไปชนพรมแดนพม่านะคะ คุณแดนไกล ไลบีเรีย .. ใช่แล้ว ธรรมชาติและสีสันที่อยู่โดยรอบ คุณสาวพฤษภ.. งานกาชาดปีหน้า สงสัยจะต้องแขวนตัวเองไว้ให้สอยแล้วล่ะค่ะ คุณพุดพัดชา.. ค่ะ อัลมิตราก็นึกถึงเพลงนี้ :) ขอบคุณค่ะ คุณฤกษ์.. สองวันที่ผ่านมา อัลมิตราไม่ค่อยได้โผล่หน้าไปมองจันทร์สักเท่าไหร่ ยิ่งวันไหว้พระจันทร์ด้วยแล้ว อัลมิตราปั่นป่วนท้องไส้มาก เล่นเอาย่ำแย่เหมือนกัน ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน.. หน้ามึดตลอด .. เพิ่งจะฟื้นนะเนี่ย งานมีรอ อยู่ค่ะ อาโอ่ง.. คิดถึงจังค่ะ อาโอ่งมาดึกนะคะ สบายดีมั๊ย :)
9 ตุลาคม 2549 10:30 น. - comment id 613015
เดียวดาย ท่ามกลางแสงจันทร์ เหมือนกันค่ะ (ถึงแม้มองไม่เห็นจันทร์ แต่ดวงจันทร์ก็อยู่ในใจเสมอค่ะ)
9 ตุลาคม 2549 16:24 น. - comment id 613156
นั่นปะไรงานรอยู่ ไหงว่าเดียวดายได้
9 ตุลาคม 2549 16:45 น. - comment id 613160
คุณwhitelily .. ตอนแรกนะ อัลมิตราจะนำรูปหมาป่าโหยหวนท่ามแสงจันทร์แล้วค่ะ แต่ก็นึกขำตัวเองที่คิดจะเอารูปนั้นลง ในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นอีกรูป จันทร์ดวงนั้น..ยังอยู่ในหัวใจเสมอค่ะ :) ขอบคุณนะคะ คุณกรกฏายน .. จุ๊ ๆ มีเรื่องฮาจะเล่าให้ฟัง (ขอโม้หน่อยเหอะ เก็บไว้ไม่ไหว.. ฮา) วันศุกร์ที่ผ่านมา อัลมิตรามีแผนในใจว่า ตอนเช้าจะไปใส่บาตร จากนั้นจะแวะไปที่ ธ.กรุงศรีฯสำนักงานใหญ่ เห็นเพื่อน ๆ บอกว่า มีขนมไทย ๆ แยะ ในใจของอัลมิตราก็กะว่าจะใช้พักร้อนที่มีสักหน่อย ใกล้จะถึงเวลาตัดเรทแล้ว แต่พักร้อนยังเหลืออยู่อีกหลายวัน หยุดสักหน่อยน่า .. งานก็พอไหว ปรากฏว่า ย่ำแย่เลย ไม่รู้ว่าเพราะอาหารผิดสำแดงหรือเปล่า พฤหัส..มื้อเย็น ทานผัดเผ็ดลูกชิ้นปลากราย เผ็ดนะ แต่ด้วยความงก จึงทานไปกลั้วไปกับน้ำเรื่อย ๆ เริ่มต้นจากคืนพฤหัสรู้สึกภายในท้องเหมือนท้องทะเลที่มีพายุคลั่งบุกอยู่ข้างใน ปั่นป่วนชะมัด จากนั้นก็เริ่มบรรเลงคลื่นระลอกเป็นระยะ ๆ เรียกได้ว่า แทบจะหมดสภาพในห้องน้ำเลยทีเดียว ที่เหลืออีกครึ่งวันของวันศุกร์ คือ นอนหมดเรี่ยวแรง กว่าจะฟื้นมาบรรเลงเพลงคลื่นต่อ ก็เกือบบ่าย สงสัยน้ำหนักจะลดไปสองกิโล ตอนนี้ต้องเร่งทำน้ำหนักคืนแล้วล่ะ ว่าแล้ว .. แอบกินขนมในที่ทำงานต่อไป :)
11 ตุลาคม 2549 10:37 น. - comment id 613798
คุณอัลมิตราผมขอฝากเจ้าหนอนกระดุ๊บๆ ไประยองด้วยสักตัว นะ มีความสุขมากๆนะครับ
11 ตุลาคม 2549 12:16 น. - comment id 613825
คุณกรกฏายน.. อัลมิตราไม่ได้อยู่ระยองนี่นา .. แล้ว หนอน ??? กระดุ๊บ ๆ อ้าว ไม่อยากเป็นแมวแล้วเหรอ หรือว่า ไม่ชอบทานจิ้งจกอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
