นิทานต้นไม้

ม้าลาย

1ต้นไม้ใหญ่แผ่เงื้อม.........ร่มเงา
หลากเมล็ดพันธุ์ท่านเอา.....อกคุ้ม 
ยืนหยัดอยู่นานเนา............กลางทุ่ง
เมล็ดเก่าจนเปลือกหุ้ม-......ฝ่อเนื้อในเสีย
2ใต้เท้าหากท่านให้............เห็นตะวัน
แหวกกิ่งใบฉายฝัน.............เปิดฟ้า
สละหยาดพิรุณสวรรค์.........สักหยด
โปรดเถิดเมตตาข้าฯ...........แค่เสี้ยวเศษทาน
3หากถูกใจปล่อยให้.........งอกเงย
จักเทิดทูนเท่าเคย.............นอบน้อม
ขอท่านกล่าวคำเปรย........เป็นพวก
ผู้ถ่อมคำนับค้อม..............จักรู้บุญคุณ
4ใต้บารมีแผ่กว้าง...............คุ้มครอง
หญ้าหนึ่งต้นแหงนมอง.........กิ่งนั้น
หนึ่งชีวิตจับจอง..................ผืนโลก
ต่ำค่าต่างชนชั้น..................เช่นนี้เชียวหรือ
5ฝังหัวว่าท่านรู้...................เห็นไกล
อำนาจสั่งการใด.................ถูกต้อง
แต่ชีวิตของใคร.................เป็นสิทธิ์  
ขอสักคำขอร้อง.................เลือกได้เลือกเอง
6ดมกลิ่นดินกลิ่นหญ้า..........ยังหอม
รักแผ่นดินย่อมยอม.............อยู่ได้
ลมบนเล่าจริงปลอม.............ใครจัก รู้ฤๅ  
กำพืดก็ต้นไม้.....................รับรู้แลเห็น
7มุมมองอาจต่างได้............เสมอเสมอ
หลายสิ่งซึ่งพบเจอ..............แผกบ้าง
ฟังเสียงเหล่าข้าฯเสนอ.........ท่านเปิด ใจเทอญ
แม้ต่ำเติมค่าสร้าง................อย่าเย้ยเหยียดหยาม
8และจักเป็นเช่นนี้.........เนิ่นนาน
จนกระทั่งมีมนุษย์หาญ....กาจกล้า
บังอาจสับคมขวาน...........ตัดกิ่ง ไม้เอย
แสงส่องลงจากฟ้า...........สู่พื้นเป็นผล
9หอบกิ่งไม้กลับบ้าน.........สมใจ
โอกาสหว่านโปรยไป.........ทั่วพื้น
ได้-เสีย-ประโยชน์ใคร......คิดต่าง คิดเทอญ
ป่าทึบกลายโปร่งฟื้น.........เปิดให้เห็นแสง
10จำนวนต้นหญ้ามาก.........มายนัก
ดื่มแดดฝนสักพัก................สุขแล้ว
กำเนิดอ่อนแอจัก...............เริ่มพึ่ง ตนนา 
เหล่าเมล็ดแตกรากแก้ว......จากใต้ผิวดิน
11บรรดาไม้ใหญ่พร้อม...รอยแผล
มองเหล่าวัชพืชแปร.......เปลี่ยนชั้น
พายุพัดกระแส.............ลมกระโชก
ไร้กิ่งมิอาจกั้น..............ปะทะต้นทนขืน
12ฝนตกลงจากฟ้า.........ทั่วดิน
ไม้อ่อนเอนกายกิน.........ดื่มได้
เหลือแล้วหลากไหลริน...สูญเปล่า
มีสุขมีสิทธิ์ใช้..................ชุ่มชื้นยืนสนาน
13ไม้เล็กแตกกิ่งก้าน......แข่งขัน
ต้นแก่แย่งไม่ทัน............เริ่มท้อ
บารมีท่านเมื่อวัน.............เก่าก่อน
เริ่มถูกท้าหนักข้อ............เริ่มแค้นทวงคืน
14เพื่อป่ายังอยู่ได้............จงฟัง
ไม้ใหญ่ร่มใบบัง................บอกชี้
ต้นหญ้าซึ่งกำลัง................แตกยอด
อีกเหล่าไม้เล็กนี้...............โน่นล้วนอันตราย
15เติบโตโดยไม่รู้..............ทิศทาง
ไร้กฏเกณฑ์ข้าฯวาง............แบบให้
คนชั่วตัดกิ่งถาง-.................ไพรเพื่อ ตนนา
แย่งประโยชน์มวลไม้..........คิดร้ายแผ่นดิน
16ขับไล่มันออกพ้น..........ผืนไพร
ด้วยก่อเกิดกองไฟ...........แผดกล้า
เผาทุกสิ่งสิ้นไป................ชั่วพริบ ตาแล
วอดหมดทั้งทุ่งหญ้า...........เริ่มต้นอีกหน
17ไม้ใหญ่ยืนต้นนิ่ง...........ตามเดิม
ไม้เล็กหยุดเหิมเกริม..........สยบใต้
ซากหญ้าสู่ดินเสริม............ธาตุถ่าน
เพื่อท่านแผ่กิ่งได้..............จากนี้ดีเสมอ
18ท่านนำป่าผ่านพ้น............มหันตภัย
ปิดปากเสียสงบใจ...............รับรู้
ผลประโยชน์สนองนัย.........อำนาจ
เลิกคิดเลิกต่อสู้..................จบสิ้นฝันหวาน