คนขายไก่
Numeo
คนขายไก่
๏กลางกรุงเทพถิ่นฟ้า...........เมืองอมร
สองพ่อลูกจำจร.................... เหนื่อยล้า
หาที่ที่หนุนนอน...................ยามค่ำ
ยามรุ่งยามขายค้า................ เพื่อให้ชีพคง
๏ดวงตะวันแจ่มจ้า...............บูรพา
ขายไก่ทอดโอชา..................เร่แล้ว
ใครคิดใคร่ลิ้ม ฤา................รีบเรียก
เอร็ดอร่อยมิแคล้ว.............. สิบห้าบาทเอง
๏ดวงแดดแผดแผ่ร้อน........เผาผิว
ท้องร่ำร้องหิวหิว.................. อยู่ไว้
คนเดินเฉี่ยวโฉบฉิว.......... มิเหลือบ แลเลย
เงินมิมีตกใกล้.................... ไก่แห้งชืดเย็น
๏สบสองตาลูกน้อย.............. สงสาร
ลูกไม่มีอาหาร..................... ตกท้อง
ซื้อสักนิดทำทาน................ สองพ่อ ลูกแฮ
อาชีพดีมิป้อง...................... ฤ ต้องปล้นชิง
๏ตะวันลอยค่อยคล้อย......... ตะวันตก
ทนทุกข์หนักหัวอก.............. ปวดร้าว
ตกต่ำเทียบยาจก................ จึงต่อ สู้แฮ
เพียงเพื่อเงินแลกข้าว......... ตกท้องวันวัน
๏ดวงจันทราแจ่มจ้า............ จรัสนภา
สองพ่อลูกอัปรา................... แทบสิ้น
ขาดเงินขาดทุนมา.............. จุนชีพ
ของไม่พร่องสักชิ้น.............. จักต้องกินเอง
๏คราคราวนี้อิ่มท้อง............ ทุนตน
คราต่อไปคงจน................... เจ็บเนื้อ
คราทุกข์ใช่ทุกหน............... หมดสุข เสริมแฮ
คราอับจำต้องเกื้อ..................กอบกู้สองเรา
๏เป็นคนควรสู้ต่อ............... ชะตา
มานะจะนำพา..................... สู่เป้า
สองพ่อลูกสัญญา.................. จะไม่ ท้อเอย
ตราบที่มีรุ่งเช้า.................... ส่องให้เห็นแสง
แต่งโดย Numeo