อยากจะร้องบอกใครเขาให้เข้าใจ ว่าเหตุใดใช้ฉายาว่าสองร่าง เพราะชีวิตที่เลือกเดินบนเส้นทาง ด้วยหัวใจบางบางอย่างเช่นเรา เป็นเพราะเราไม่เหมือนใครในโลกกว้าง เดินบนทาง สายสีรุ้ง ด้วยใจเหงา ไม่มีใคร เขาเข้าใจ ในตัวเรา แต่ช่างเขา เราเลือกให้ ใจเราเอง ผมเป็นเกย์ กล้าบอกไม่หลอกล่อ ไม่ใคร่ขอให้เห็นใจใครข่มเหง เป็นเช่นผมทำตามใจไม่กลัวเกรง ไม่ข่มเหง ไม่หลอกลวง ดวงใจใคร มีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ แม้นต้องสู้ เพื่ออยู่รอด ต่อไปได้ มีความรักจากครอบครัวให้ทั้งใจ ไม่เป็นพิษ ไม่สร้างภัย ให้สังคม ....มันก็เป็นเยี่ยงนี้แล
29 กันยายน 2549 17:43 น. - comment id 610366
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
29 กันยายน 2549 20:40 น. - comment id 610388
รู้ที่มาและที่ไปของคุณแล้ว คงไม่แคล้วอกหักรักเป็นหมัน เปลี่ยนจากแควนเป็นเพื่อนดีเหมือนกัน ร่วมแบ่งปันไมตรีจิตเป็นมิตรแทน อิอิ แซวเฉยๆนะคะ
30 กันยายน 2549 12:56 น. - comment id 610605
จะอยู่ในสถานะไหนทะเลใจว่ามันไม่สำคัญหรอกค่ะ แค่มีใจดีดีก็พอแล้วค่ะ ...
2 ตุลาคม 2549 08:49 น. - comment id 610962
เราย่อมรู้ใจตัวเองมากกว่าใคร ๆ ขอเพียงเป็นคนดี อยู่ร่วมในสังคม... จะเป็นอะไรไม่สำคัญ มะกรูดคิดแบบนี้นะคะ ขอเพียงมีแต่ความปรารถนาดีให้เพื่อนมนุษย์ ด้วยกัน...คนดี สังคมดี... เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ
2 ตุลาคม 2549 13:31 น. - comment id 611066
ต้องขอขอบคุณเพื่อนนักกลอนทุกคนที่เข้าใจและยินดีต้อนรับผม ขอบคุณมากๆ ครับทั้งคุณ เฌอมาลย์ คุณแมงกุ๊ดจี่ คุณทะเลใจ และคุณแอนนาจิวนะครับ.....
4 ตุลาคม 2549 17:45 น. - comment id 611797
อันนี้จำเขามาครับ เหมือนว่าโลกลืมไว้จนไร้คู่ โลกลืมดูว่ามีมากกว่าชายหญิง ลืมว่ามีชายกับชายที่รักจริง จึงหยุดนิ่งลืมหมุนให้อุ่นกาย เหมือนถูกสาปบาปหนักรักแบบนี้ จึงต้องมีอันเป็นไปให้สลาย ที่พบมากยากจะเป็นเช่นเพื่อนตาย แต่จากง่ายเพียงเพราะเบื่อไม่หลือดี เสาะหารักยากไร้ในโลกกว้าง เกิดมาอย่างใช้กรรมซ้ำเป็นหนี้ จึงต้องถูกทุกข์ระทมถมชีวี ช่วยบอกทีหารักได้จากไหนกัน อยากให้ลืมตามองห้องใจด้วย อย่าให้ม้วยดับดิ้นสิ้นความฝัน ขอรักแท้แม้น้อยจากร้อยพัน ขอตัวฉันมีรักจริงดั่งหญิงชาย
26 ตุลาคม 2549 01:55 น. - comment id 619166
ถึงจะเป็นเช่นไรไม่สำคัญดอก อย่าเย้าหยอกหลอกลวงเหมือนใครเขา ความดีแท้อยู่คู่แก่ตัวเรา ฟ้ามืดเทาสดใสได้ในอีกวัน จงไปตามความฝันที่วาดไว้ สร้างสิ่งดีควรค่าแก่รังสรรค์ วาดความรักด้วยมือเรานับร้อยพัน สานรักความผูกพันธ์ให้หยั่งยืน