ขอจงเป็น....ดั่งเช่นดวงมณี...ศรีชาติ..!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song72.html
(หนึ่งในร้อย)


กิ่งบุญ...
กำลังนอนนิ่งๆ
มองโคมไฟแก้ว
ที่แซมช่อละออดวงดอกไม้สยายกลีบแลดูแสนอ่อนหวาน
พลันกลีบดอกไม้ในดวงใจ
ก็คลี่ไหวบานอย่างอ่อนหวานอ่อนโยนเฉกเช่นกัน
เสมือน...เสมอ...เธอกึ่งเคลิ้มฝันไป.....


มาตรแม้น..
หัวใจดวงนวลอรชร เพิ่งผ่านพ้นเรื่องรอนรานร้าว
ที่พาให้เศร้าแสนเศร้า..แสนโศกสะเทือนใจ
จนน้ำตาไหลที่ยากยิ่งนัก..จักพรรณนา
เมื่อ..
มองเห็นภาพจากทีวีที่นักเรียนกำแพงเพชรกำลังร่ำไห้เหว่ว้า
เมื่อมาเห็นโรงเรียน..ที่เคยให้ความรู้ ร่มเย็นเป็นสุข
ต้องกลายมาเป็นจุลไปชั่วพริบตา
กับน้ำมือคนเลวคนชั่วช้า ที่ไม่เคยกลัวบาปกรรม
เพราะ..
ไปทำกับเด็กผู้บริสุทธิ์อย่างไม่ยุติธรรม..


กิ่งบุญ...ได้แต่นอนนิ่งงันไปกับภาพฝันร้ายนั้น
ที่นับวันจักโหดเหี้ยมขึ้นทุกที 
และ
ลามไล้ไหม้โหมไปทุกหย่อมหญ้า
หากเราไม่ร่วมมือกันหันมาสมานฉันท์สามัคคี
และใช้ความดีดับร้อนให้ผ่อนคลาย
และ..
นี่คือโลกย์อันแสนวายวุ่น....
ตราบใด...ที่ยังหมุนวน
ไปกับคน คน คน ที่มากล้น และทุกข์ทนวนว่าย
มากมายกันไปในบ่วงกรรม
และ.. 
มิได้น้อมนำกุศลจิต 
ใช้น้ำอมฤตธรรมมาคิดมีเมตตา
เรียนรู้ค่าแห่งความรัก ที่ไร้ขีดจำกัด


ใช่...เพียง
แบ่งแยกพวกพ้องกัน 
คอยโหดร้าย ห้ำหั่น ประหัตประหาร
และ
จนโลกรานโศก สุดวิโยคจนยากเยียวยา
และ
ตราบถึงกาลเวลา ที่มวลมนุษย์มากหน้า
จัก...
ต้องพากันร่ำไห้..จน..หัวใจแทบแหลกสลาย...
ไปกับความสูญเสีย...
ยาม....ได้รับบทเรียน...ที่...สายเกิน...!
....................


และ..กับค่ำคืนนี้ นาทีนี้
หวัง..วอน...ทุกคนดี.ทุกดวงใจ
ก่อนนอน..ก่อนนิทราฝัน
จง..พลีดวงจิตสร้างทิพยนิรมิต
เด็ดดวงดอกไม้ไทย หรือมะลิหอมงาม 
หรือ
วางมาลัยร้อยด้วยดวงใจใสสวยละมุน
น้อมนำหนุนผลบุญ ให้งามดวงใจ 
แม้นมิมีใครเลยจะล่วงรู้..
และ..
แม้นจะปิดประตูลั่นดาลใจในวันนี้..
ขอแค่..
มีบ้านภายในเงียบ สะอาด สว่างสงบ 
ก็...จะพบแต่ฝันดี


คนดี..ขอแค่
ก่อนนอน..กราบพระรัตนตรัย 
กราบเทพไทเทวดา กราบฟ้าดินลมไฟ ก่อเกื้อชีวี 
กราบบรรพบุรุษชาติไทยคนดีที่พลีเลือดเนื้อเพื่อแผ่นดิน
กราบผืนถิ่นทุกพสุธา ที่ให้เราหยัดยืน 
กราบพระบรมมหากษัตริย์ผู้เลิศหล้าเหนือฟ้าไทยคุ้มชีวี
กราบแม่พ่อ เพื่อนพ้องน้องพี่ผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตาย
ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น..ให้ดวงใจได้ถวิลและพบแต่สิ่งดีงาม
รวมร่าง รวมรักสามัคคี เพื่อน้อมนำสิ่งแสนดีคืนกลับโลกดับร้อน..
ก่อนลับลาตามดวงสุริยาแห่งชีวีที่มีแค่หนเดียวนะดวงใจนะคนดี
มาตั้งจิตสิ..อธิษฐาน สวดมนต์ภาวนา ทำสมาธิ 
ค้นหาแสงสว่างแห่งปัญญานี้ด้วยตัวเองเป็นที่ตั้ง..
มิใช่แค่ฟังตามคำเขาว่าหรือเรียนรู้แล้วผ่านเลย
ใจเอ๋ย..อย่าละเพียรพยายาม..คอยตามดูใจ..นะคนดีที่แสนรัก
...........................


เราพบกันวันที่ฟ้าสีโศก
แล้วโลกแสนหวานก็เริ่มต้น
ลืมคืนฝันวันเก่าเหงาทุกข์ทน
ในกมลเรามีกันและกัน
ฉันวางมือในอุ้งมืออันอบอุ่น
แววละมุนนัยน์ตาเฝ้าปลอบขวัญ
กระชับแน่นสู่เส้นทางรักนิรันดร์
คือสวรรค์แสนงามนิยามภักดิ์
ดอกไม้รักของเราก็ผลิช่อ
แตกจากกอความเข้าใจอันแน่นหนัก
หลอมรวมใจจากบทเรียนแห่งความรัก
ซึ้งสุขนักมหัศจรรย์นี้ที่เฝ้ารอ
เธอคนดีเฝ้ากระซิบสัจจะใจ
ร้อยพันไมล์ไกลห่างอย่าได้ท้อ
ณ..กลางใจใครหนอใครเฝ้ารักรอ
สวดมนต์ขอหน้าพระพุทธพิสุทธิ์พร
ให้เราสองครองคู่ทำสิ่งดี
น้อมใจพลีคืนสู่โลกธรรมสอน
สบตากันกุมมือมั่นเอื้ออาทร
จบละคอนบทโศกพบโลกทิพย์...นิจนิรันดร์...!


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song72.html
หนึ่งในร้อย 
พราว แพรว อันดวงแก้วแวว-วาว
สด สี งาม หลายหลากมากนาม นิยม
นิล-กาฬ มุกดา บุษรา คัมคม 
น่า ชม ว่างาม เหมาะสม ดี
เพชรน้ำหนึ่ง งามซึ้ง จึงเป็น ยอดมณี
ผ่อง แผ้วสดสีเพชรดี มีหนึ่งในร้อยดวง
ความ ดี คนเรานี่ ดีใด 
ดี น้ำ ใจที่ให้แก่คน ทั้งปวง
อภัย รู้แต่ให้ไปไม่หวง
เจ็บ ทรวง หน่วงใจให้รู้ ทัน
รู้ กลืน กล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบ ผล ร้อยคน มีหนึ่งเท่านั้นเอย
รู้ กลืนกล้ำ เลิศล้ำ ความเป็น ยอดคน
ชื่น ชอบตอบผล ร้อยคน มีหนึ่ง เท่านั้นเอง...