นกกระสากับอีกา
ส่องหล้า
นกกระสาคาบธรรมพระคำภีร์
กล่าวเอกังสวาทีมหาศาล
ดุจปามาศด้วยธรรมบ่มอุดมการณ์
ว่าอีกามีสันดานขโมยกิน
ตัวก็ดำดื้อด้านประจานประจักษ์
ไร้หลักกอบตะกายมากมายสิน
ถือประโยชน์ฝูงกาออกหากิน
ขโมยกอบลอบปลิ้นประชาชน
จึ่งประชาฝ่ายเมืองเขื่องมหา
โห่ไล่กาผู้ขโมยกอบโกยหน
นกกระสาตอกย้ำซ้ำวกวน
กล่าวเหตุผลเชื้อกาประสากิน
ฝ่ายประชาข้างทุ่งผู้มุ่งหวัง
มีเรี่ยวแรงกำลังประทังถิ่น
เห็นกาถูกตีใกล้ดับอับชีวิน
ก็สงสารมิรู้สิ้นสันดานกา
หวังเพียงกาคาบเนื้อมาเผื่อแผ่
บรรเทายากจนแท้ชะแง้หา
เป็นพลังข้างทุ่งจึงมุ่งมา
อุ้มชูกาดังเป็นหงในดงดิน...
หมดสิ้นแล้วเสรีนกกระสา
ไม่มีทั้งอีกาต้องพลัดถิ่น
เหลือเพียงเราคนไทยผู้ทำกิน
สงบสุขของแผ่นดินจงกลับคืน...